«Δεν γνωρίζω με τι είδους όπλα θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, αλλά ο τέταρτος παγκόσμιος θα γίνει με πέτρες και με ξύλα». Αυτά δήλωσε ο Albert Einstein, θέλοντας να τονίσει πως, ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος θα είναι τόσο καταστρεπτικός, ώστε ο άνθρωπος, … η ανθρωπότητα δηλαδή, θα επιστρέψει στη λίθινη εποχή. Η εισβολή στην Ουκρανία έγινε με τη γνώση αυτής της φράσης. Γι’ αυτό, Ευρώπη και ΗΠΑ, έχουν δηλώσει απερίφραστα ότι δεν θα μετέχουν στρατιωτικά, διότι ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος θα ήταν αναπόφευκτος… Φαίνεται πολύ δύσκολο, αν όχι αδιανόητο, κάποιος από τους αντιμαχόμενους σε αυτή ή σε μελλοντική πολεμική σύρραξη να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα… Η έναρξη της εισβολής των παρατεταγμένων ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορα με την Ουκρανία, αλλά και σε εκείνα μεταξύ Ουκρανίας και Λευκορωσίας, ήταν ζήτημα χρόνου και … χρονομέτρησης. Οι αμερικανοί ειδικοί είχαν προσδιορίσει και το χρόνο της έναρξης, πράγμα που υποχρέωσε τη Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας να προβεί στην ειρωνική αμφισβήτηση, διαψεύδοντας με γλυκόπικρο χιούμορ την αμερικανική εκτίμηση, με το γνωστό … «…να μας πουν ακριβώς πότε, ώστε να κανονίσω πότε θα πάω διακοπές!». Ως γνωστό, η διάταξη, η διακριτική ικανότητα των κατασκοπευτικών δορυφόρων και η εποπτεία που ασκούν είναι τέτοια, που μπορούμε να διαβάσουμε… τι γράφει ο ρώσος λοχίας στη φιλενάδα του, στην ολιγόλεπτη ανάπαυσή του, πάνω στον πυργίσκο του άρματός του. Έτσι, η διάταξη και η ετοιμότητα των 150.000 Ρώσων και του εξοπλισμού των, φαίνεται από ψηλά… «χαρτί και καλαμάρι»… Άλλος ρώσος αξιωματούχος προχώρησε στην πικρή διάψευση της επικείμενης εισβολής, διερωτώμενος, δήθεν, «ποιο είναι το περίεργο, να διενεργεί η Ρωσία, στρατιωτικές ασκήσεις μέσα στο έδαφός της;»… Όμως, η χαρακτηριστικότερη φράση, που δεν προωθήθηκε και δεν εκτιμήθηκε ανάλογα, από τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο, ήταν εκείνη ρώσου αξιωματούχου, ο οποίος διαψεύδοντας τις αμερικανικές προβλέψεις περί ενάρξεως των εχθροπραξιών την Τετάρτη, (23/02), δήλωσε: «Στην Ευρώπη, κανένας πόλεμος δεν ξεκίνησε Τετάρτη!». Την επόμενη μέρα, Πέμπτη, 24 Φεβρουαρίου, 5 η ώρα, το πρωί, τα ρωσικά άρματα περνούσαν τα Ουκρανικά σύνορα… Κάτι μας θυμίζει αυτή η συγκεκριμένη ώρα. Μήπως την προσβολή των συνόρων μας, από τους Ιταλούς, στην Αλβανία; Για όσους γνωρίζουν ή δεν γνωρίζουν, οι ενέργειες αυτές έχουν ώρα εκκίνησης «άμα τη έω», δηλ. «με το πρώτο φως». Καμιά επιθετική ενέργεια δεν ξεκινά … κάπου κατά το απογευματάκι και με τους φαντάρους με το νες ή τον εσπρέσο φρέντο στο χέρι και με καλαμάκι βιοδιασπώμενο ή μη!
Το παιχνίδι των εντυπώσεων το έχουμε χάσει. Με την πληθώρα των ανταποκρίσεων και με τις ολονύκτιες μεταδόσεις, βρισκόμαστε και εμείς οι ίδιοι, έστω και «εκ του ασφαλούς», ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ, δηλ. περίπου στην πρώτη γραμμή … ή όσο –τέλος πάντων- οι πολεμικοί ανταποκριτές τολμούν ή τους επιτρέπεται να προχωρήσουν. Βρισκόμαστε (πάντα εκ του ασφαλούς) κι εμείς ΕΚΕΙ, μέσα στους σωρούς το ερειπίων, μετέχουμε στην κατάσβεση των πυρκαγιών, κατασκευάζουμε μαζί με τους αντιστεκόμενους ακόμη πολίτες αυτοσχέδιες μολότοφ (τύφλα να έχουν οι δικοί μας περιθωριακοί και αντιεξουσιαστές … ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο;), συγκολλούμε ελάσματα από αναρτήσεις αυτοκινήτων για αλεξίσφαιρα «γιλέκα», διανέμουμε ακριβοδίκαια την «αμυντική βοήθεια» της χώρας μας, δίνοντας από ένα –μόνο- καλάσνικοφ σε κάθε αμυνόμενο Ουκρανό μαχητή, βοηθούμε τις έντρομες μητέρες με τα μωρά τους στην αγκαλιά, να διασχίσουν τα σύνορα και να ξεκινήσουν μια δύσκολη και αβέβαιη νέα ζωή, μια ζωή ως πρόσφυγες, ψάχνουμε για ό,τι είδους τρόφιμα έχουν απομείνει σε κάποια ξεχασμένα ράφια καταστημάτων, (ξεχνάμε προς στιγμή το γεμάτο(;) ψυγείο στην κουζίνα μας), αποθηκεύουμε όσο πόσιμο νερό μπορούμε, προετοιμάζουμε την τελευταία μας άμυνα στα υπόγεια καταφύγια και ξεστομίζουμε κατάρες για την «αναίτια» ρωσική εισβολή (με ή χωρίς εισαγωγικά).
Το παιχνίδι των εντυπώσεων το έχουμε χάσει. Με όλες τις αποτρόπαιες σκηνές, σερβιρισμένες στις συσκευές μας, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Είμαστε Ουκρανοί μέχρι τα μπούνια. Είμαστε και θέλουμε να γίνουμε μέλος της Ευρώπης (ακόμη και «δια νυκτός»), μέλος του (πάντα αμυντικού) ΝΑΤΟ, να έχουμε παράταξη νατοϊκών βαλιστικών πυραύλων στο έδαφός μας, ζητούμε προστασία από τους Ευρωπαίους, τους Αμερικανούς, τους … Τούρκους, που κι αυτοί έχουν δείξει –έστω και πατώντας σε δύο βάρκες- μια στάση συμφιλιωτική… Ο επικοινωνιακός μας πρόεδρος, με το κοντομάνικο φανελάκι μέσα στα τελευταία κρύα του χειμώνα, έστω και μέσω της οθόνης, δίδαξε την αμερικανική ιστορία …στους Αμερικανούς, μέσα στο Κονγκρέσο, όπου τον χειροκρότησαν όρθιοι, μίλησε και στους Γερμανούς, μέσα στο Bundestag, πάλι μέσω matrix, για το Τείχος του Βερολίνου, με κατακλείδα την αποστολή ανθρωπιστικής και πολεμικής βοήθειας, και πάλι τον χειροκρότησαν όρθιοι. Το χειροκρότημα καταλάγιασε όταν ζήτησε τη δημιουργία No-fly Zone, δηλ. τη βοήθεια για μια εναέρια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη, όπου δεν θα πετούν τα ρωσικά αεροπλάνα, (την ώρα που εμείς οι Ουκρανοί δεν έχουμε αεροπορία), αλλά σ’ αυτό το αίτημα, όλοι –πράττοντας σοφά- άρχισαν να σφυρίζουν αδιάφορα. Ίσως, γιατί οι ηγέτες του ελεύθερου κόσμου, έφεραν στο μυαλό τους την προαναφερθείσα φράση του Einstein.
Με την άνεση που έχει ο δημοσιογραφικός φακός να βρίσκεται στην καρδιά των γεγονότων, είναι πολύ πιθανό, στο μέλλον, να αλλάξουν οι κανόνες του πολέμου. Το τι είναι το σωστό και το τι γίνεται αντιληπτό από ένα μη εξειδικευμένο θεατή, μπορεί προσεχώς να αλλάξει. Εδώ άλλαξαν πολλά στο κατ’ εξοχήν άθλημα της συντηρητικής Αγγλίας. Μην αποκλείουμε, λοιπόν και τη θέσπιση του … VAR στις πολεμικές επιχειρήσεις. Μην μας ξενίσει η εισαγωγή στη διεξαγωγή του πολέμου, όρων όπως CORNER (τους στριμώξαμε), OUT (τους βγάλαμε εκτός μάχης), OFF SIDE (ανεπίτρεπτη προώθηση), PENALTY (εκτελεστικό απόσπασμα) κ.ά. Η δυσκολία σ’ αυτή την εφαρμογή θα είναι όταν απαιτείται … ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΦΑΣΗΣ !!! Άντε να σ’ ακούσουν οι νεκροί και άντε να ξαναγίνουν τα ερείπια, όπως πρώτα, επιβλητικά μέγαρα…
Το παιχνίδι των εντυπώσεων το έχουμε χάσει. Το έχουμε χάσει και λόγω της μονομερούς ενημέρωσης. Αυτοί οι ψυχροί και μονοκόμματοι Ρώσοι, δεν επιτρέπουν στους δικούς μας πολεμικούς ανταποκριτές να εγκατασταθούν στην «άλλη πλευρά του λόφου», ν’ ακούμε και να βλέπουμε τις εντολές και τις κινήσεις του αντιπάλου. Δικό τους λάθος. Με λίγα λόγια είμαστε όλοι … Ουκρανοί –αναφανδόν! Και πιστεύω πως η τοποθέτηση αυτή υπαγορεύεται και λόγω ενσυναίσθησης αλλά και από αισθήματα ανθρωπισμού. Κι εγώ μαζί… Όμως, για να λέμε την αλήθεια, είμαι και λίγο … με τη Ζαχάροβα!