Το έθιμο του μαγιόξυλου είναι διαδεδομένο σε όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα πράσινο κλαδί, που μόλις έχει πετάξει φύλλα. Αυτό το τυλίγουμε με χρωματιστές κορδέλες και πάνω του κρεμάμε λουλούδια, καρπούς και μικρά φλασκιά με γλυκό κρασί, λάδι και μέλι.
Το μαγιόξυλο είναι ο προπομπός του πρωτομαγιάτικου στεφανιού, που στα παλιά τα χρόνια φτιάχνονταν κι αυτό από κλαδιά και όχι από λουλούδια. Όπως και το στεφάνι της Πρωτομαγιάς συμβολίζει τη γονιμότητα και την καρποφορία, την ευημερία και την ευτυχία.
Λέγεται ότι όποιος φτιάξει ένα τέτοιο κλαδί, θα έχει υγεία, ευτυχία, καλή τύχη και ευφορία.
- Έπιασε το μαγιόξυλο…
Αυτή η φράση, που συνηθίζεται να λέγεται σήμερα σκωπτικά, προήλθε από τη μεσαιωνική συνήθεια, να στολίζουν οι νέοι την πρωτομαγιά ένα κλαρί κερασιάς και να το προσφέρουν, ύστερα, στην αγαπημένη τους ή την αρραβωνιαστικιά τους.
- Άλλες εκδοχές
- Η Πρωτομαγιά πριν καθιερωθεί ως εργατική αργία, ήταν η ημέρα πολλών παγανιστικών εορτών, τελετών και λατρείας προς τη φύση και φυσικά δεν υπήρχε μεγαλύτερη ένδειξη τιμής προς την μητέρα φύση από το να συνευρεθούν ερωτικά οι γυναίκες με τους άντρες.
Συνήθως σε αυτές τις τελετές ο αρχιερέας κρατούσε ένα κλαδί δέντρου στολισμένο με λουλούδια και από εκεί και έπειτα η σημειολογία έκανε το έργο της και το πέος απέκτησε και άλλο όνομα.
2. Κατά τη διάρκεια της γιορτής της Πρωτομαγιάς ένας νέος θαυμάζει την ομορφιά μιας νεαρής αλλά παντρεμένης γυναίκας και πέφτει νεκρός από το χέρι του συζύγου της.
Τότε ο Μάης με το θαυματουργό «μαγιόξυλο» του ακουμπά τον νέο και τον ανασταίνει.
Η ανάσταση αυτή συμβολίζει την ανανέωση που είναι φανερή αυτή την εποχή.