Από την στιγμή που μια γυναίκα κακοποιείται ή δολοφονείται από τον σύντροφό της, πολλοί αναζητούν ευθύνες και στο θύμα! Αυτό πραγματικά πρέπει να σταματήσει! Ρωτάτε γιατί παραμένει μαζί του αφού την κακοποιεί! Πρέπει λοιπόν να γίνει αντιληπτό ότι πολλές από αυτές τις γυναίκες είναι απόλυτα εξαρτημένες οικονομικά και δεν έχουν άλλες διεξόδους, καθώς ειδικά σε κλειστές κοινωνίες έχουν περιορισμένη αυτονομία.
Επιπλέον δεν γνωρίζουν τα δικαιώματα τους (νομική βοήθεια, δομές υποστήριξης) και που μπορούν να απευθυνθούν. Παράλληλα, οι κακοποιητές παίζουν νε την ψυχολογία της γυναίκας και μαζί με την σωματική κακοποίηση υπάρχει και η ψυχολογική, συναισθηματική. Τους δημιουργούν έτσι έναν εύθραυστο εαυτό όπου ο κύκλος της βίας δεν σταματάει ποτέ. Η γυναίκα νιώθει ότι της αξίζει αυτό που της συμβαίνει έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και συνεχίζει να ανέχεται την βία σε όλες τις εκφάνσεις. Πολλές γυναίκες παρόλο που απευθύνονται στις αρχές, επιστρέφουν στη κακοποιητική σχέση γιατί ο δράστης πείθει την γυναίκα ότι δεν θα το επαναλάβει και αυτή πιστεύει στα λόγια του και στις υποσχέσεις του για αλλαγή στη συμπεριφορά του.
Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει ποτέ, καθώς η βία επαναλαμβάνεται και ο σύντροφός με αυτό τον τρόπο την χειρίζεται συναισθηματικά. Μείζονος σημασίας είναι η γυναίκα να αναγνωρίσει το πρόβλημα και να σωθεί βρίσκοντας καταφύγιο και να φύγει άμεσα! Τι κάνουμε όμως εμείς ως κοινωνία; Κοινωνία είμαστε όλοι εμείς που ο ρόλος μας θα πρέπει να είναι υποστηρικτικός , προτρέποντας τις να μιλήσουν στην αστυνομία και απο’κει και πέρα να μην μείνει μόνη της! Η αστυνομία επιβάλλεται να είναι πλήρως εκπαιδευμένη για τον τρόπο που θα διαχειριστεί μια τέτοια καταγγελία καθώς και ενισχυμένη από εξειδικευμένο προσωπικό (ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργο). Σημαντικό επίσης να γίνουν προγράμματα πρόληψης και εκπαίδευσης στη κοινότητα, ώστε να αναγνωρίζονται οι κακοποιητικές συμπεριφορές καθώς και τα χαρακτηριστικά των θυμάτων.
Κάθε Δήμος θα πρέπει να έχει ξενώνα φιλοξενίας γυναικών με όλες τις παροχές (οικονομική, ψυχολογική, νομική υποστήριξη) μέχρι να νιώσουν έτοιμες να πάρουν την ζωή στα χέρια τους. Αυτή τη στιγμή λειτουργούν 44 συμβουλευτικά Κέντρα σε όλη την επικράτεια, Έχουν αυστηροποιηθεί οι ποινές για την γυναικοκτονία ως την ειδεχθέστερη μορφή έμφυλης βίας, Έχουμε 19 ξενώνες φιλοξενίας για γυναίκες θύματα βίας και τα ανήλικα παιδιά τους, Σε συνεργασία με την ΔΥΠΑ γίνεται εργασιακή συμβουλευτική και δωρεάν νομική συμβουλευτική.
Εάν δέχεστε βία ή κακοποίηση ή αντιληφθείτε κάποιο περιστατικό, καλείτε στην 24ωρη τηλεφωνική γραμμή SOS 15900. Παρολ’αυτα, έχουμε δρόμο μπροστά μας ως μέλη αυτής της κοινωνίας και ιδιαίτερα στο κομμάτι της εκπαίδευσης και της ενσυναίσθησης ώστε να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα σημάδια και να ενδιαφερόμαστε να στηρίξουμε τις γυναίκες που κακοποιούνται. Σε καμία δεν αξίζει να βιώνει μια κόλαση ψυχής και σώματος! Ας αντιληφθούμε οτι είναι ενα κοινωνικό πρόβλημα που μας αφορά όλους και παίρνει πλέον τεράστιες διαστάσεις. Δεν μένουμε πια παρατηρητές!! Αναλαμβάνουμε δράση! Η ερώτηση λοιπόν, δεν είναι γιατί μένει μαζί του αφού την κακοποιεί, αλλά τι κάνουμε εμείς για να βοηθήσουμε ενώ γνωρίζουμε ότι την κακοποιεί!
*H Νεκταρία Μανίκα-Γιαννουλάκη είναι Κοινωνική λειτουργός Πρόεδρος ΔΗΜ.Τ.Ο Χερσονήσου
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019