Οι μήνες που ζούμε το χάλι του ολοκαινούργιου δρόμου της Μεσαράς, διαβαίνοντας για εκατομμυριοστή φορά τους ανεγύρους, είναι πολλοί. Μα δεν είναι αυτοί που με «έπνιξαν» και θέλω να μιλήσω, ή για να ακριβολογούμε να γράψω, ως Μεσαρίτισα και μόνο. Είναι οι δεκαετίες πίσω που με απελπίζουν, εμένα και δεκάδες χιλιάδες άλλους ανθρώπους, με τους οποίους μοιραζόμαστε αναμνήσεις … του δρόμου και ανθρώπινες δυστυχίες.
Δεν φανταζόμουν προφανώς όταν πανηγυρικά παραδόθηκε ο νέος δρόμος, με τυμπανοκρουσίες και τη διαβεβαίωση πως δεν μπορεί να μην είναι καλός αφού κατασκευαστικά είναι ο ακριβότερος δρόμος της Κρήτης, ότι θα αναγκαζόμουν να μιλώ λίγο πριν τα 60 μου για τον παλιό δρόμο. Εκείνο που στις παιδικές μου αναμνήσεις μου προκαλούσε τρόμο.
Τι να πρωτοθυμηθώ από κείνα τα ταξίδια στο Ηράκλειο για γιατρό κι αργότερα για βιβλία με τα λεωφορεία … των καπνιστών, και μεις μικρά παιδιά μέσα στην κάπνα και στην παραζάλη να προσπαθούμε να κρατηθούμε στο κάθισμα για να μην γκρεμοτσακιστούμε σε κάθε στροφή των ανεγύρων.
Τι να θυμηθώ για κείνο το κομμάτι του δρόμου με τα γεωλογικά προβλήματα στο ύψος του Βουρβουλίτη, που έκοβαν το δρόμο κάθε βαρύ χειμώνα. Τότε το λεωφορείο μας πήγαινε ως την μια μεριά κατεβαίναμε περνούσαμε από τάβλες απέναντι στο χαντάκι και μας περίμενε το άλλο λεωφορείο για να μας πάει στο Ηράκλειο.
Να θυμηθώ άραγε και κείνο το κομμάτι του νέου δρόμου από την Αγία Βαρβάρα προς το Ηράκλειο που είχε καταρρεύσει και η κυκλοφορία γινόταν μέσω ενός μικρού επαρχιακού δρόμου που πήγαινε στον Άγιο Θωμά. Πολλά αυτοκίνητα έσπασαν σε κείνο το δρόμο και μεταξύ αυτών και του ξαδέρφου μου που ακολουθούσε το προπορευόμενο με το νεκρό πατέρα του.
Όλα αυτά τα χρόνια, αν ρωτήσετε τον κάθε Μεσαρίτη ξεχωριστά, έχει να σας πει μια δική του δύσκολη ή και τραγική ιστορία με πρωταγωνιστή τον ανύπαρκτο δρόμο.
Οι νταλίκες εξακολουθούν δυστυχώς να κουβαλούν προϊόντα από το Τυμπάκι και τους γιαλούς, από αυτόν τον δρόμο. Τα ασθενοφόρα από αυτόν τον δρόμο φέρνουν ανθρώπους ασθενείς και τραυματίες στο Ηράκλειο και είδαμε τι έγινε χθες με ένα γιατρό και ένα διασώστη να παίζουν πάλι τη ζωή τους κορώνα γράμματα.
Δεν περιμένω απάντηση για τίποτα. Έχω όλο το ρεπορτάζ και τα στοιχεία από τις χαράξεις που άλλαζαν ως το τι προγραμματίζεται να γίνει αύριο, αλλά στην παρούσα φάση δε με ενδιαφέρει. Την πίκρα, την αγανάκτηση και την οργή, τη δική μου κι άλλων φίλων και συγγενών Μεσαριτών εκφράζω. Αυτών που νοιώθουν πως ως παιδιά ενός κατώτερου θεού μπορεί και να μην δικαιούνται έναν αξιοπρεπή δρόμο.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019