Θρηνεί η Μεσαρά για τον 27χρονο μοτοσυκλετιστή
Έχασε τελικά τη μάχη για τη ζωή, ο οδηγός της μηχανής που συγκρούστηκε με σφοδρότητα, το βράδυ του Σαββάτου στον δρόμο από Πιτσίδια προς Μάταλα, με ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τουρίστες.
Πρόκειται για ένα νέο άνθρωπο, τον 27χρονο Γιώργο Παπαδάκη που καταγόταν από την περιοχή και ήταν ιδιοκτήτης καφετέριας.
Η κηδεία του άτυχου θύματος της ασφάλτου θα γίνει σήμερα Κυριακή και ώρα 4.30 μ.μ., από τον ιερό ναό του Αγίου Μύρωνα Καπαριανών..
Οι δυο τουρίστες που επέβαιναν στο ενοικιαζόμενο ΙΧ δεν τραυματίστηκαν σοβαρά.
Η είδηση για τον άδικο χαμό του Γιώργου Παπαδάκη έπεσε σα βόμβα στην τοπική κοινωνία, αφού ο Γιώργος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός, γι΄αυτό και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατακλυστεί από συγκινητικές αναρτήσεις.
Ένας καλός του φίλος, ο Γ.Θ., τον αποχαιρετά με μια συγκινητική μαντινάδα που συνοδεύεται από λόγια αγάπης για τον άνθρωπο που χάθηκε:
“Δεν έχω δύναμη να ρθω
να σ’ αποχαιρετήσω
να ‘σαι στο άσπρο φέρετρο
χωρίς να σου μιλήσω..
Δεν έχω δύναμη να πω
δεν δέχομαι να μην μπορώ
να ακούσω την μιλιά σου..
Είναι σκληρό είναι άδικο
Γιωργη και με πληγώνει
πως κάπου στα είκοσι οχτώ
η ζήση σου τελειώνει..
Σημερο κλαίνε οι ουρανοί
και η Μεσαρα έχει πόνο
γιωργη γιατί η φεύγα σου
κλάματα φέρνει μόνο…
Γιωργη συγνώμη σου ζήτω
δεν θα σε χαιρετήσω
αζωντανο στην μνήμη μου
θέλω να σε κρατήσω.
Δεν μου άφησες λόγια να πω δεν μου άφησες δάκρυα στα μάτια μου απόψε ο θάνατος σου ο χαμός σου μαχαίρι στην ψυχή μου, οι κουβέντες μας οι συζητήσεις μας οι αγωνίες μας για το ηντα θα γενουμε με τα μαγαζιά μας το γέλιο σου και στο τέλος όλα καλά θα πάνε αδερφε, τελικά δεν πήγαν καλά Γιωργη τίποτα δεν πήγε καλά τίποτα αναθεματο για γκάζι ανάθεμα την κακή μας τύχη και την μαύρη ώρα.
Θα σε κρατήσω στη μνήμη μου να γελάς γιατί αυτό είσαι το παιδί που δεν ξεχνάει να γελάσει όσο δύσκολα κι αν τα φέρει η ώρα..
Με πονάει να γράφω με αυτόν τον τρόπο με πονάει να χαιρετώ μια για πάντα φίλους μου με πονάει να σκεπάζει το μάρμαρο 28 χρόνων παιδί με πονάει κάθε φορά και σπω και ξεσπω στο κλάμα και στα γιατί..
Γιατί γιατί γιατί ενώ ξέρω την απάντηση ενώ ξέρω ότι αν υπήρχε λίγο προσοχή και σεβασμός στο τιμόνι όλοι θα γυρνούσαν πίσω στο σπιτι με τα μάτια ανοίχτα..
Ως ποτε θα χάνουμε φίλους; Ως ποτε θα το ρίχνουμε στο δεν έχουμε δρόμους; Ως ποτε θα αλληλοσκοτωνόμαστε; Ως ποτε ο ένας θα κλεινει το σπιτι του αλλου;
Δεν μας μάθατε να οδηγάμε δεν θέλαμε ποτε να μάθουμε να οδηγάμε και τα αποτελέσματα δείτε τα..
Γιωργη ας είσαι ο τελευταίος
Στα καλό χαμογελαστέ μου φίλε….”.