Με την φύση δεν μπορεί να τα βάλει κανείς!

Κατ΄αρχήν, αισθάνομαι την ανάγκη να συγχαρώ δημοσίως τον ερευνητή του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης στο εργαστήριο οικολογίας και διαχείρισης περιβάλλοντος, Μιχάλη Δρετάκη,τον οποίο δεν τυχαίνει να γνωρίζω προσωπικά, για όλα όσα έγραψε σε πρόσφατη ανάρτησή του με αφορμή την καταστροφική πλημμύρα που έπληξε την Αγία Πελαγία και άλλες παραθαλάσσσιες περιοχές του Ηρακλείου.

Ο κ. Δρετάκης μίλησε εκ μέρους όσων βλέπουν με υγιείς και όχι με παραμορφωτικούς φακούς, τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Προφανώς, ο κ. Δρετάκης δεν πήγε στην Αγία Πελαγία για να φωτογραφηθεί μπροστά στα κατεστραμμένα σπίτια και καταστήματα, όπως κάνει και η κουτσή Μαρία αυτές τις μέρες. Προτίμησε να γράψει κάποιες αλήθειες, που κάθε λογικός άνθρωπος αναγνωρίζει, αλλά μόνο ο συγκεκριμένος ερευνητής είχε την τόλμη να διατυπώσει δημοσίως. Δυστυχώς, όλοι οι άλλοι, και αναφέρομαι στους “επώνυμους”, που φωτογραφίζονται με φόντο τις καταστροφές και κάνουν “δηλώσεις συμπαράστασης” στους πληγέντες, απλώς λαϊκίζουν και κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους.

Λυπούμαι κι εγώ, όπως όλος ο κόσμος, τους δυο ανθρώπους που έχασαν άδικα και χωρίς να φταίνε σε τίποτε, τη ζωή τους. Λυπούμαι και όσους έπαθαν σοβαρές ζημιές από την πρόσφατη φοβερή πλημμύρα. Λυπούμαι, επιπλέον, επειδή είμαι βέβαιος πως ο κ. Δρετάκης δεν θα αργήσει να επιβεβαιωθεί στις προβλέψεις του. Τα επόμενα πλημμυρικά φαινόμενα, ενδέχεται να είναι ακόμα πιο άγρια από το τωρινό… Ο Θεός να λυπηθεί τους ανθρώπους που με διάφορα κτίρια κάλυψαν ποτάμια και ρέματα. Η πολιτεία μπορεί να μην τους εμπόδισε, όμως η φύση στράφηκε εναντίον τους. Κι αυτή, δεν καταλαβαίνει από κοροϊδίες, τάπες, κακοτεχνίες, υποκρισίες και ψέματα. Ρίχνει ξαφνικά μια καταιγίδα, κι αλοίμονο σ’ όποιον βρεθεί μπόσικος…

Ένα είναι γεγονός: Η νεοελληνική νοοτροπία και απύθμενη ανοησία, έχει οδηγήσει πολλούς να περιφρονήσουν βασικούς φυσικούς κανόνες και να υψώσουν σπίτια και μαγαζιά δίπλα ή ακόμα και πάνω σε ποτάμια, χειμάρρους και ρέματα. Όλοι αυτοί, το ξέρουν ήδη, κι αν δεν το ξέρουν θα το μάθουν, καταδίκασαν τους εαυτούς τους να ζουν μονίμως με το φόβο της επόμενης φυσικής καταστροφής.

Όσα “αντιπλημμυρικά” έργα κι αν κατασκευαστούν, η φύση θα αντιδράσει στην αποκοτιά όσων την περιφρόνησαν, όπως εκείνη ξέρει και μπορεί.

Ξέρω πως ακούγονται δυσάρεστα όσα γράφω σήμερα. Την αλήθεια όμως, πρέπει να τη λες και να τη γράφεις, και προς τα πάνω, και προς τα κάτω. Κι όποιος την αντέξει!