Την Τρίτη, 8 Μαΐου 1945, ο Β ́ Παγκόσμιος Πόλεμος φτάνει στο τέλος του στην Ευρώπη. Είχε προηγηθεί η υπογραφή της άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας στη Ρεμς της Γαλλίας, στις 7 Μαΐου. Ο στρατηγός Άλφρεντ Γιοντλ, αρχηγός των δυνάμεων της Βέρμαχτ και εκπρόσωπος του διαδόχου του Χίτλερ ναυάρχου Καρλ Ντένιτς, υπέγραψε το σχετικό σύμφωνο ενώπιον αντιπροσώπων και των τεσσάρων Συμμάχων (Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλία). Η ανακωχή θα ετίθετο σε εφαρμογή στις 8 Μαΐου, σύμφωνα με την ώρα της Κεντρικής Ευρώπης.
«Μετά πέντε έτη, οκτώ μήνας και οκτώ ημέρας –από της 1ης Σεπτεμβρίου του 1939, ότε αι γερμανικαί μηχανοκίνητοι φάλαγγες εισήρχοντο εις την Πολωνίαν και τα αεροπλάνα της πανισχύρου Λουφτβάφφε έσπερναν το πυρ και τον θάνατον– η Γερμανία παρεδίδετο χθες άνευ όρων, ημιθανής, ολίγον μετά το μεσονύκτιον, εις ένα ταπεινόν σχολικόν κτίριον των Ρημών, όπου το Ανώτατον Στρατηγείον του Αρχηγού των Συμμαχικών Δυνάμεων», έγραφε η «Καθημερινή» στο πρωτοσέλιδο της 8ης Μαΐου.
«Ολίγον μετά την υπογραφήν της ανακωχής, εδέχθη τον Γερμανόν Αρχηγόν του Επιτελείου [ΓιΟντλ] και την ακολουθίαν του ο στρατηγός Αϊζενχάουερ, ο οποίος ηρώτησε τρις: “Αντιλαμβάνεσθε την σημασίαν του υπογραφέντος εγγράφου;”. Οι Γερμανοί απήντησαν συντετριμμένοι: “Ναι”».
Στο φύλλο της 9ης Μαΐου, η «Καθημερινή» παρουσιάζει και άλλες λεπτομέρειες από την παράδοση του Γ’ Ράιχ: «Ο Γερμανός στρατηγός Γιόντλ προς της υπογραφής του εγγράφου της παραδόσεως ηγέρθη και με τους οφθαλμούς υγρούς εκ της συγκινήσεως και κύπτων ολίγον προς τα εμπρός, απευθυνόμενος δε προς τον στρατηγόν Σμιτ ήρχισε λέγων αγγλιστί: “Θέλω να είπω μίαν λέξιν”, συνέχισεν όμως γερμανιστί ειπών τα εξής: “Στρατηγέ, διά της υπογραφής ταύτης ο λαός και αι γερμανικαί ένοπλοι δυνάμεις παραδίδονται εις τας χείρας των νικητών. Κατά τον πόλεμον τούτον, ο οποίος διήρκεσε πλέον των πέντε ετών, λαός και στρατός επετέλεσαν και υπέφεραν περισσότερον ίσως παντός άλλου λαού εις τον κόσμον. Την στιγμήν ταύτην μίαν μόνην δύναμαι να εκφράσω ελπίδα ότι οι νικηταί θα μεταχειρισθούν τον γερμανικόν λαόν και τας γερμανικάς ενόπλους δυνάμεις με γενναιοφροσύνην»”. Ουδεμία εδόθη απάντησις εις τας παρατηρήσεις του ταύτας και ο Γερμανός στρατηγός εξήλθε του δωματίου».
Ωστόσο, ενόσω διοργανώνονταν εορτασμοί της νίκης στις χώρες της Ευρώπης, κάτι παράξενο συνέβαινε στη Σοβιετική Ένωση: «Την 15ην ώραν, καθ’ ην οι λαοί της Μ. Βρεταννίας, των Ηνωμ. Πολιτειών και της Γαλλίας ήκουον τας από ραδιοφώνου ομιλίας των αρχηγών των, συνωδευθείσας με τους εθνικούς των ύμνους, ο ραδιοφωνικός σταθμός της Μόσχας μετέδιδε την ημερησίαν του εκπομπήν διά παίδας», μας πληροφορεί η «Καθημερινή».
Στην πραγματικότητα, ο Στάλιν δεν είχε αναγγείλει ακόμα τη νίκη εις βάρος της Γερμανίας, απόφαση που υπαγορευόταν από διάφορους λόγους. Φαίνεται ότι ο Σοβιετικός ηγέτης δεν επικύρωνε τη συμφωνία της Ρεμς, καθώς επιθυμούσε να υπογραφεί το σύμφωνο συνθηκολόγησης στην πρωτεύουσα της ηττημένης χώρας, όπου δόθηκε και η τελευταία μάχη, και μάλιστα από τον πιο υψηλόβαθμο Γερμανό αξιωματικό που είχε απομείνει. Επικαλούμενος τις τεράστιες απώλειες του Κόκκινου Στρατού συγκριτικά με τις υπόλοιπες συμμαχικές χώρες, καθώς και την αποφασιστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στο τελικό αποτέλεσμα, επεδίωκε την υπογραφή νέας συμφωνίας, παρουσία του επικεφαλής των σοβιετικών δυνάμεων, Γκεόργκι Ζούκοφ.
Έτσι, το βράδυ της 8ης Μαΐου, μία ημέρα μετά την υπογραφή της πρώτης συνθηκολόγησης, o στρατάρχης Βίλχελμ Κάιτελ κατευθύνθηκε προς την παλιά Μηχανολογική Σχολή στο προάστιο Καρλσχόρστ του Βερολίνου, όπου στεγαζόταν το αρχηγείο των Σοβιετικών Δυνάμεων. Στις 11 μ.μ. (9 Μαΐου με βάση την ώρα της Μόσχας) υπογράφηκε η δεύτερη συνθηκολόγηση της Γερμανίας, τερματίζοντας οριστικά τον Β ́ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη.
Η ύπαρξη δύο συμφωνιών παράδοσης άνευ όρων της Γερμανίας δικαιολογεί και το ότι η Ημέρα της Νίκης στην Ευρώπη ή VE Day (Victory in Europe Day) γιορτάζεται στις 8 Μαΐου στις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ η Ρωσία και άλλες πρώην σοβιετικές χώρες γιορτάζουν την Ημέρα της Νίκης στις 9 Μαΐου.
Καθημερινή
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019