Ολοταχώς προς τραγικό αδιέξοδο στη Μέση Ανατολή – Εντείνονται οι φόβοι για γενίκευση του πολέμου

«Ο πόλεμος μέσα στη Γάζα θα είναι μακρύς» δηλώνει ο Νετανιάχου την ώρα που το Ισραήλ σφυροκοπά από αέρος και πραγματοποιεί αλλεπάλληλες «πρόβες» χερσαίας επίθεσης εισβάλλοντας με στρατιώτες και τεθωρακισμένα.

Ταυτόχρονα καταρρέει κάθε έννοια δημόσιας τάξης στη λωρίδα της Γάζας, καθώς χιλιάδες απελπισμένοι άνθρωποι αρπάζουν αλεύρι και άλλα βασικά είδη επιβίωσης από κέντρα διανομής.

Ο Ερυθρός Σταυρός δηλώνει ότι «είναι μη αποδεκτό να μην υπάρχει ασφαλές μέρος για τους αμάχους» και ο ΟΗΕ εκπέμπει σήμα κινδύνου μέσω του γενικού γραμματέα Γκουτιέρες: «Η κατάσταση στη Γάζα γίνεται όλο και πιο απελπιστική από ώρα σε ώρα. Λυπάμαι που αντί για μια αναγκαία απαραίτητη ανθρωπιστική παύση, που υποστηρίζεται από τη διεθνή κοινότητα, το Ισραήλ ενέτεινε τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις».

Ο απολογισμός του πολέμου στη Μέση Ανατολή μέχρι σήμερα: 1400 νεκροί στο Ισραήλ από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου και 229 όμηροι και 8.000 νεκροί στη Γάζα, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το υπουργείο Υγείας της Χαμάς, των οποίων η αξιοπιστία δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Σύμφωνα, πάντως, με τον ΟΗΕ – του οποίου η αξιοπιστία δεν αμφισβητείται – ο αριθμός των νεκρών μεγαλώνει καθημερινά όχι μόνο λόγω των βομβαρδισμών, αλλά από την έλλειψη νερού, τροφίμων και νοσοκομειακής περίθαλψης. Με άλλα λόγια, αυτό που συμβαίνει στην Γάζα είναι ο ορισμός της ανθρωπιστικής κρίσης. Μια μικρή λωρίδα γης με 2.500.000 κατοίκους που κυβερνάται από μια τρομοκρατική οργάνωση, δέχεται την πιο σφοδρή στρατιωτική επίθεση παραμένοντας αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, με ελάχιστη ανθρωπιστική βοήθεια να φτάνει εκεί, καθώς το Ισραήλ δεν αποδέχεται την παύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων για το ασφαλές πέρασμα και τη διανομή της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Από τις 7 Οκτωβρίου μέχρι σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη ένας διπλωματικός μαραθώνιος, ο οποίος δεν φαίνεται να μπορεί να οδηγήσει σε άρση του αδιεξόδου. Η Δύση εκφράζει την αλληλεγγύη της στο Ισραήλ και επικαλείται το δικαίωμα του στην αυτοάμυνα, επισημαίνοντας όμως ότι αυτό δεν μπορεί να ασκηθεί με τρόπο που θα προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση, ενώ επαναλαμβάνει την προσήλωση της στη λύση των δυο κρατών – που αυτή την ώρα μοιάζει με όνειρο μακρινό και απατηλό. Τις πρώτες μέρες του πολέμου στις μεγάλες δυτικές πρωτεύουσες οργανώνονταν διαδηλώσεις υπέρ του Ισραήλ αλλά και υπέρ των Παλαιστινίων. Τώρα πια οι πρώτες έχουν σταματήσει και οργανώνονται μόνο οι δεύτερες.

Στον αραβικό κόσμο η κατάσταση είναι πολύ πιο περίπλοκη. Χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, που είχαν μπει σε τροχιά συνεργασίας με το Ισραήλ, κάνουν πίσω εγκαταλείποντας αυτή τη συμμαχία, ενώ η Τουρκία διεκδικεί ηγετικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή φτάνοντας στο σημείο να χαρακτηρίζει την Χαμάς απελευθερωτική οργάνωση.

Τα τελευταία σημάδια για το σκηνικό που διαμορφώνεται στην Μέση Ανατολή είναι άκρως ανησυχητικά και παραπέμπουν στον κίνδυνο μιας ευρύτερης περιφερειακής σύγκρουσης. Η Χεζμπολάχ στο Λίβανο, η Σιιτική Πολιτοφυλακή του Ιράκ και της Συρίας και οι Σιίτες Χούθι της Υεμένης δείχνουν ολοένα και περισσότερο διάθεση άμεσης εμπλοκής.

Ισραήλ και Χεζμπολάχ εμπλέκονται σε καθημερινές συγκρούσεις. Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ έχουν χτυπήσει στόχους στη Συρία τις τελευταίες ημέρες. Και βλήματα, που πιστεύεται ότι εκτοξεύτηκαν από την Υεμένη, έπληξαν δύο πόλεις της Αιγύπτου στην Ερυθρά Θάλασσα την Παρασκευή. Σχεδόν σίγουρα είχαν στόχο το Ισραήλ.

Όλα αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό σκηνικό. Ιδιαίτερα μετά την τελευταία δήλωση του Ιράν ότι το Ισραήλ «πέρασε τις κόκκινες γραμμές» εντείνοντας την επίθεσή του κατά της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, κάτι το οποίο – κατά την Τεχεράνη- «θα μπορούσε» να οδηγήσει άλλες πλευρές «να περάσουν στη δράση».

Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα η κατάσταση, όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια επικείμενη κλιμάκωση. Ο Νετανιάχου εμφανίζεται αποφασισμένος για έναν πόλεμο μακράς διαρκείας και δύσκολα θα κάνει πίσω αν δεν του δοθεί μια διέξοδος σε σχέση με την εξάρθρωση της Χαμάς. Αυτή η εξάρθρωση, όμως, δείχνει να ταυτίζεται με την ισοπέδωση της Γάζας, που σημαίνει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς αμάχους. Κι αυτή, με τη σειρά της, συνεπάγεται γενίκευση του πολέμου, με απρόβλεπτες συνέπειες. Πρόκειται για ένα τραγικό αδιέξοδο, που μας επαναφέρει στη βάση του προβλήματος: όσο δεν προχωράει με ρεαλιστικούς όρους και με πραγματική πίεση της διεθνούς κοινότητας η λύση των δυο κρατών, η Μέση Ανατολή θα εξακολουθήσει να αποτελεί μια πυριτιδαποθήκη με εφιαλτικές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής.

Πηγή: iefimerida.gr – Γιώργος Κουβαράς