Στη βρετανική πολιτική θεωρείται πρωτίστως δικηγόρος -μεθοδικός, επαγγελματίας, καλός στις λεπτομέρειες αλλά χωρίς τον κατάλληλο «αέρα», είχε γράψει το Politico για τον Κιρ Στάρμερ.
Αλλά, όπως έμαθαν οι αντίπαλοί του με προσωπικό κόστος, συνεχίζει, ο Κιρ Στάρμερ είναι κάτι περισσότερο από αυτό που φαίνεται με το μάτι.
Σιγά σιγά, οι πολίτες της Βρετανίας έχουν μάθει περισσότερα για τον χαρακτήρα αυτού του κεντροαριστερού δικηγόρου, που ηγείται του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έμαθαν, επίσης, το περίγραμμα των σχεδίων του για την κυβέρνηση.
Η ζωή του, πριν γίνει πολιτικός
«Αν θέλετε να καταλάβετε την πολιτική του Στάρμερ, κοιτάξτε τη ζωή του πριν γίνει πολιτικός», δήλωσε στο Politico ένα άτομο από το περιβάλλον του.
Γεννημένος στο Λονδίνο και με σπουδές σε επιλεκτικό, κρατικά χρηματοδοτούμενο σχολείο στο Surrey, στη νοτιοανατολική Αγγλία, ο Στάρμερ μιλά συχνά για τα συνηθισμένα παιδικά του χρόνια.
Ο απόμακρος πατέρας του Στάρμερ, Ρόντνεϊ, φρόντιζε με πλήρη απασχόληση τη μητέρα του, η οποία διαγνώστηκε με τη σπάνια αυτοάνοση πάθηση Still, όταν ο Κιρ ήταν 11 ετών.
«Με το ζόρι περπατούσε για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της… έπρεπε να της κόψουν τα άκρα», δήλωσε ο Στάρμερ σε συνέντευξή του στο Politico το 2019.
Ο Κιρ Στάρμερ γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1962 στο νότιο Λονδίνο και μεγάλωσε στο Σάρεϊ της Αγγλίας. Eίναι κάτοχος διπλωμάτων μουσικής στο φλάουτο, στο πιάνο και το βιολί, από τη μουσική σχολή «Guildhall School of Music and Drama» του Λονδίνου.
Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο του Λιντς, λαμβάνοντας αριστούχος (First Class Honours) πτυχίο το 1985. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο Αστικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα (BCL) το 1986. Ορίστηκε Σύμβουλος της Βασίλισσας (QC) το 2002.
Είναι παντρεμένος από το 2007 με τη δικηγόρο Βικτόρια Αλεξάντερ, με την οποία έχουν αποκτήσει δύο παιδιά.
Ο Κιρ Στάρμερ εκπροσώπησε δύο ακτιβιστές της οικολογίας που τα έβαλαν με την πανίσχυρη McDonalds, μια περιβόητη νομική υπόθεση στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Στη συνέχεια ειδικεύτηκε σε αμφιλεγόμενες υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αγωνιζόμενος πάντα υπέρ των αδικημένων, γράφει το Politico. (Οι συντηρητικοί αντίπαλοί του έχουν έκτοτε εκμεταλλευτεί αυτές τις υποθέσεις, κατηγορώντας τον ότι αγωνίζεται υπέρ τρομοκρατών).
Όπως το έθεσε ο πρώην διευθυντής Δημόσιας Δίωξης της Βρετανίας (DPP), Ken McDonald, σε ένα προφίλ του Στάρμερ για το podcast Westminster Insider, πέρυσι: «Ήρθε στο δικηγορικό σώμα για να εκπροσωπήσει τους ενοικιαστές και όχι τους ιδιοκτήτες».
Αλλά το 2008 ο Στάρμερ διαδέχθηκε τον McDonald στη θέση του DPP, μεταμορφώνοντας τον εαυτό του από σταυροφόρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε βραχίονα του κατεστημένου – μια κληρονομιά που τώρα εκμεταλλεύεται για να προβάλλει σταθερότητα στους ψηφοφόρους του κέντρου.
Πολλοί διακρίνουν μια παρόμοια αλλαγή στην προσωπική του πολιτική τα χρόνια που πέρασαν, από τότε που έγινε ηγέτης των Εργατικών, τον Απρίλιο του 2020.
Η πορεία του Στάρμερ στη βρετανική Βουλή
Έχοντας εισέλθει στο κοινοβούλιο το 2015, ο Στάρμερ έγινε σκιώδης υπουργός του Brexit, υπό τον Τζέρεμι Κόρμπιν, τον επόμενο χρόνο.
Mετά από 14 χρόνια διακυβέρνησης από το Συντηρητικό Κόμμα, αρκετά από τα οποία ήταν ταραχώδη -από το Brexit, στον Μπόρις Τζόνσον, στην οικονομική αστάθεια της διαδόχου του, Λιζ Τρας-, ο Στάρμερ φαίνεται ότι θα επωφεληθεί από τα λάθη του κυβερνώντος κόμματος.
Ο Στάρμερ υπόσχεται, αν εκλεγεί, να αποκαταστήσει την κυβερνητική επάρκεια, να εθνικοποιήσει ορισμένους σιδηροδρόμους και εταιρείες κοινής ωφελείας, να αυξήσει τον κατώτατο μισθό, να φορολογήσει τα δίδακτρα στα ιδιωτικά σχολεία, να βελτιώσει το δημόσιο σύστημα υγείας και να προσφέρει δωρεάν πρωινό στα δημόσια δημοτικά σχολεία.
Η εκλογή του θα έθετε τη Βρετανία σε αντίθετη τροχιά από την Ευρώπη, όπου υπάρχουν ανησυχίες για την άνοδο της ακροδεξιάς, ιδίως στη Γαλλία.
Η τελευταία φορά που ηγέτης των Εργατικών κέρδισε τις εκλογές στη Βρετανία ήταν το 2005, όταν τα ηνία του κόμματος είχε ο Τόνι Μπλερ.
Ο Στάρμερ μπορεί να έχει εμπνεύσει έναν χαρακτήρα στα βιβλία και τις ταινίες της Μπρίτζετ Τζόουνς
Εδώ και χρόνια κυκλοφορούν φήμες ότι ο Στάρμερ ήταν η έμπνευση για χαρακτήρα στη σειρά βιβλίων και ταινιών Μπρίτζετ Τζόουνς. Οι φήμες, που θέλουν τον Στάρμερ να αποτελεί την έμπνευση για τη δημιουργία του δικηγόρου Μαρκ Ντάρσι, δεν έχουν επιβεβαιωθεί, αλλά ο ηγέτης των Εργατικών έχει δηλώσει πως θα ήταν «κολακευμένος», αν είναι αλήθεια.
Από δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε εισαγγελέα καταπολέμησης του εγκλήματος
Εργάστηκε ως δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων για περίπου 20 χρόνια και υπηρέτησε ως σύμβουλος της αστυνομίας στη Βόρεια Ιρλανδία μετά την ειρηνευτική συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής, που υπογράφηκε το 1998. Στη συνέχεια, όμως, άλλαξε πλευρά και έγινε εισαγγελέας. Για πέντε χρόνια, υπηρέτησε ως διευθυντής της εισαγγελίας της Αγγλίας και της Ουαλίας.
Αυτή η αλλαγή -από την υπεράσπιση ανθρώπων που κατηγορούνται ότι είναι εγκληματίες, στη δίωξή τους- είναι κάτι που ενόχλησε ορισμένους από τους αριστερούς συναδέλφους του Στάρμερ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, λέει ο βιογράφος του.
Το 2014, ο Στάρμερ τιμήθηκε με τον τίτλο του Ιππότη για το έργο του στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης και έγινε Σερ Κιρ. Στην τελετή ανακήρυξής του σε Ιππότη, ο Στάρμερ -που κάποτε πιάστηκε στην κάμερα να ζητά την κατάργηση της βρετανικής μοναρχίας- γονάτισε μπροστά στον Κάρολο, τον τότε πρίγκιπα της Ουαλίας, ο οποίος τον άγγιξε στους δύο ώμους με ένα σπαθί.
Το 2015, ο Στάρμερ εισέρχεται στο Κοινοβούλιο, το 2020 γίνεται ηγέτης των Εργατικών
Ένας συνάδελφος βουλευτής των Εργατικών θυμάται την πρώτη μέρα του Στάρμερ στη δουλειά. Είχε ακούσει για το έργο του στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ποινική δικαιοσύνη, καθώς και για την ιπποσύνη του.
«Τον σκούντηξα στην πλάτη και του είπα: “Είσαι αυτός ο Κιρ Στάρμερ”. Και είπε, ”Ναι, είμαι”. Και του είπα: ”Θα σε κάνω αρχηγό του Εργατικού Κόμματος”» θυμάται η Κάρολιν Χάρις, βουλευτής από την Ουαλία. «Χαμογέλασε και είπε: ”Λοιπόν, πρέπει να πιούμε ένα φλιτζάνι τσάι και να το συζητήσουμε αυτό”».
Η Χάρις λέει ότι διέκρινε στο πρόσωπο του Starmer έναν πραγματιστή πρόθυμο να κάνει ό,τι χρειάζεται για να εκλεγεί σε εθνικό επίπεδο. Δηλαδή, να μετακινήσει το κόμμα προς το κέντρο, μετά την αριστερή ηγεσία του Τζέρεμι Κόρμπιν, ο οποίος συχνά συγκρινόταν με τον Μπέρνι Σάντερς.
Πέντε χρόνια αργότερα, ο Στάρμερ επελέγη από τους συναδέλφους του στους Εργατικούς για να γίνει αρχηγός τους, διαδεχόμενος τον Κόρμπιν, ο οποίος ήταν ένας από τους μέντορές του. Στη συνέχεια, όμως, απέβαλε γρήγορα τον Κόρμπιν από το κόμμα, μετά από κατηγορίες για αντισημιτισμό. Ο Κόρμπιν παρέμεινε στο Κοινοβούλιο ως ανεξάρτητος.
Όταν ακτιβιστές του κλίματος παρενόχλησαν τον Στάρμερ κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του αυτή την άνοιξη, ο Στάρμερ έκανε ένα αυθόρμητο σχόλιο που αποκάλυψε πώς οραματίζεται το Εργατικό Κόμμα μετά τον Κόρμπιν.
«Παραιτηθήκαμε από το να είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας πριν από πέντε χρόνια!» είπε στο πλήθος. «Θέλουμε να είμαστε ένα κυβερνητικό κόμμα».
Πηγή: iefimerida.gr