Η “λυδία λίθος” για την ποιότητα της Δημοκρατίας είναι η διάκριση των εξουσιών

Του Δημήτρη Κ. Σαρρή (πρ. Υφυπουργού – ΓΓΑ – Νομάρχη)

Σχετικά πρόσφατα η γνωμάτευση της Ελληνικης  Δικαιοσύνησς ότι η παρακολούθηση απο την κρατική ΕΥΠ   του Αρχηγού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάνεων  αποτελεί ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑ και ΟΧΙ ΚΑΚΟΎΡΓΗΜΑ ,έθεσε επί τάπητος την ανάγκη αναθεωρησης τοτ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ώστε  η κορυφή της Δικαιοσύνης να ορίζεται απο ένα ευρύ Διακομματικό Όργανο.που θα διασφαλίζει την αντικειμενικότηταν της Επιλογής και οχι από το Υπουργικό  Συμβούλιο, όπως μέχρι σήμερα, που την καθιστά υποχείριο της Κυβέρνησης.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ(ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ.ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ,ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ), έχει τις ρίζες της ,στην Αρχαία Ελλάδα.

Η Εκτελεστική εξουσία καλούμενη και Διοικητική Εξουσία είναι η δεύτερη

κατά σειρά Διακριτή λειτουργία της ενιαίας kρατικής Εξουσίας μετά την

Νομοθετική και πριν την Δικαστική  Εξουσία που εκδηλώνονται σε κάθε

δημοκρατικά ευνομούμενη Πολιτεία, σύμφωνα με την τριχοτόμηση

της εξουσίας που προέβη ο Γάλλος φιλόσοφος  Μοντεσκιέ .ΟΙ Αποφάσεις της Εκτελεστικής εξουσίας μπορούν να αμφισβητηθούν ενώπιον των Δικαστηρίων.  Κατά κανόνα, η Δικαστική εξουσία έχει την εξουσία να ανατρέψει αποφάσεις της Εκτελεστικής κατά περίπτωση, ενώ η νομοθετική εξουσία επιβλέπει την εκτελεστική σε ένα πιο γενικό (και πολιτικό) επίπεδο.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας ,που ιδρύθηκε από τον ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

έχει το δικαίωμα να καταργήσει νόμους ως Αντισυνταγματικούς .

Στις περισσότερες χώρες υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες που διασφαλίζουν

την ανεξαρτησία της Δικαστικής εξουσίας από την Εκτελεστική, 

. ! H Νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Bουλή και τον Πρόεδρο της

Δημοκρατίας. 2. H Εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της

Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση. 3. H Δικαστική λειτουργία ασκείται από τα

δικαστήρια  και  οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του λαού.

ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΕΣ

ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ,ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ

ΕΞΟΥΣΙΑ ,ΟΠΩΣ ΈΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΗΤΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ(

ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ), ΠΕΡΙΦΡΟΝΏΝΤΑΣ,, ΤΗΝ

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΕΠΊΜΑΧΟ ΝΟΜΟ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ ΟΙ

ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ (ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ

)ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ  ΟΠΩΣ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.!!!!,ΟΜΩΣ  ΤΟΝΙΖΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΚΔΟΣΗ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ!!!!,ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΕΝ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΕΣ

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ

ΑΕΡΑ,ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΥΠΟΥΡΓΟ. ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΑΤΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.!!!!! ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ Ν.Δ. ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΝΟΜΟ,ΠΡΟΣ

ΔΟΞΑΝ ΤΗΣ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ!!!!!

 Υπάρχουν ,βέβαια ,δύο ακόμη  ισχυρές ΕΞΟΥΣΙΕΣ :ο  ΤΥΠΟΣ (γραπτός και ηλεκτρονικός) και η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

ΟΙ ΠΕΝΤΕ αυτές ΕΞΟΥΣΙΕΣ  συνυπάρχουν  σε ένα ευνομούμενο κράτος

,αλληλοελέγχονται και μέσα από την ισορροπημένη αλληλεπίδραση  τους εξασφαλίζουν την ευνομία  και την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών της πολιτείας .

Η οποιαδήποτε προσπάθεια φαλκίδευσης της ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΤΩΝ

ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΑΥΤΩΝ  και η ποδηγέτηση κάποιων από αυτές οδηγεί σε 

αντιδημοκρατικές ατραπούς ,με ανυπολόγιστες δυσμενείς συνέπειες.

 Είναι γνωστό ότι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ορίζεται ως «Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ   ΤΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ».

Είναι γεγονός, όμως, ότι σήμερα οι  ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ  ΘΕΣΜΟΙ, από μοιραία

λάθη και παραλείψεις των κύριων  εκφραστών τους, αλλά και από την ανηλεή επίθεση

που δέχονται από ισχυρά οικονομικά κέντρα   έχουν επιμελώς ΑΠΑΞΙΩΘΕΙ .

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ της απαξίωσης της πολιτικής, είναι σαφώς η

εμφάνιση φαινομένων ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ  και ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ,στον πολιτικό βίο της χώρας.

Φαινόμενα νοσηρά που πρέπει άμεσα να καταπολεμηθούν, όχι βέβαια με ευχολόγια

αλλά με συγκεκριμένες πράξεις .

Η ΠΟΛΙΤΕΊΑ βέβαια έχει θεσπίσει θεσμούς Φρουρούς της Νομιμότητας

–Το Συμβούλιο της Επικράτειας, το Ελεγκτικό Συνέδριο, το

«πόθεν έσχες», η Διαρκής Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της

Βουλής, ο Συνήγορος του Πολίτη, ο  νόμος περί Δημοσίων Έργων, ο

νόμος Πεπονή, οι ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης, το ΣΔΟΕ, η Διεύθυνση

εσωτερικών υποθέσεων της Αστυνομίας,  η  ΔΙΑΥΓΕΙΑ, η

μηχανοργάνωση ΤΑΧΙS κλπ, είναι από τους πιο  χαρακτηριστικούς

,αλλά σαφώς δεν επαρκούν .αν δεν υπάρχει ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΩΝ

ΕΞΟΥΣΙΏΝ,να μην μπλοκάρει η μια εξουσία τις Αποφάσεις της άλλης

Η ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ,λοιπόν, ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΤΩΝ ΡΟΛΩΝ, των 5 ΕΞΟΥΣΙΩΝ ,

αποτελεί  το ΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και την ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ  ΤΗΣ , αφενός  με  το ξεκαθάρισμα των ρόλων της κάθε πλευράς, καθώς και των μεταξύ τους σχέσεων  και αφ’ ετέρου η  θέσπιση, κοινώς παραδεδεγμένων κανόνων

ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ,ως προϋπόθεση  προστασίας των Δημοκρατικών μας

Δικαιωμάτων και Ελευθεριών.