Μια (λακωνική) ερώτηση με υποχρεώνει να κάνω σήμερα, η απορία που με βασανίζει:
Γιατί, τόσα χρόνια, όταν τα είχαμε καλά με το μακαρίτη τον Καντάφι, και πήγαιναν και τον επισκέπτονταν στη… σκηνή του, στην καρδιά της ερήμου, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Κάρολος Παπούλιας, ο Γιάννης Αλευράς, κι άλλοι Έλληνες κυβερνητικοί αξιωματούχοι, δεν έβαζαν μπρος τη διαδικασία καθορισμού ΑΟΖ με τη Λιβύη; Μια υπογραφή θα έβαζαν, κι όλα θα τελείωναν εκεί!
Αντί να κάνουν αυτό, που θα μας έλυνε τόσα προβλήματα, απλώς χαριεντίζονταν και χασκογελούσαν με τις όμορφες βεδουϊνες του Μουαμάρ…
Αλλά, τί να πεις… Μόνο αυτό: “Στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα”!..
Σήμερα, απλώς πληρώνουμε την απρονοησία και αμετροέπεια των παλαιοτέρων…
Κ.Τ.
Υστερόγραφο:
Αξίζει να δείτε κι ένα απόσπασμα παλαιότερου σχετικού δημοσιεύματος των “Νέων”…
(Τα υπόλοιπα, σχολιάστε τα εσείς… Ακόμα και το… “οξύ εντερικό πρόβλημα” του μακαρίτη Αλευρά…).
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019