Η αξιοποίηση του ελληνικού επιστημονικού δυναμικού για την άμυνα της χώρας
Του Δημήτρη Κ. Σαρρή
Η αξιοποίηση των τεχνολογικών επιτευγμάτων κάθε εποχής για την άμυνα, έχει ιστορική διαχρονική τεκμηρίωση.
Στην Ελληνική ιστορία από τους Ομηρικούς ήδη χρόνους καταγράφεται σαν αξιοποίηση τεχνολογικών μέσων για την άμυνα ο Δούρειος Ίππος για την εκπόρθηση της Τροίας, η Αθηναϊκή Τριήρης για το διεμβολισμό των Περσικών σκαφών στη ναυμαχία της Σαλαμίνας και το υγρό πυρ για την κατάκαυση των εχθρικών σκαφών στους Βυζαντινούς χρόνους.
Αυτονόητη είναι λοιπόν η αναγκαιότητα αξιοποίησης του υπάρχοντος Ελληνικού Επιστημονικού προσωπικού, εντός και εκτός της χώρας, ώστε μέσω των σύγχρονων επιστημονικών επιτευγμάτων να υπάρξει κάλυψη των αμυντικών μας αναγκών.
Η εύκολη βέβαια εφαρμοζόμενη συνήθως λύση αγοράς δοκιμασμένων σύγχρονων οπλικών συστημάτων, από άλλες χώρες, έχει βέβαια το πλεονέκτημα της άμεσης επίλυσης των επιχειρησιακών μας αναγκών, αλλά εμπεριέχει και σοβαρούς κινδύνους:
Η αγορά π.χ. ενός οπλικού συστήματος, από μία ξένη χώρα, σημαίνει ότι πολύ πιθανόν η λειτουργία του είναι γνωστή στον αντίπαλο, άρα δεν εμπεριέχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού.
Επειδή δε τα σύγχρονα οπλικά συστήματα διαθέτουν ηλεκτρονικές διατάξεις ελέγχου, που δέχονται εντολές μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, αυτονόητο είναι ότι ο προμηθευτής μπορεί μέσω δορυφορικών συστημάτων να τα αχρηστεύσει την κρίσιμη στιγμή.
Για την όσο γίνεται μεγαλύτερη αξιοποίηση των οπλικών συστημάτων, που αγοράζονται από μία ξένη χώρα, ούτως ή άλλως, απαιτούνται εξειδικευμένοι επιστήμονες οι οποίοι θα τα χειρίζονται με δεξιοτεχνία.
Το μεγάλο θέμα είναι η δυνατότητα τροποποίησης, από Έλληνες Επιστήμονες, των εισαγομένων οπλικών συστημάτων, ώστε να μεγιστοποιηθεί το στοιχείο του αιφνιδιασμού του αντιπάλου, η αποτελεσματικότητά τους καθώς και η προσαρμογή τους στις ανάγκες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Το βέλτιστο βέβαια θα είναι η ανάπτυξη δικών μας οπλικών συστημάτων, στρατηγικής σημασίας, για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της άμυνάς μας, γεγονός που θα συμβάλει στην εξοικονόμηση πόρων καθώς και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας εντός της χώρας.
Τα παραπάνω επιχειρήματα πείθουν για την αναγκαιότητα αξιοποίησης του Ελληνικού Επιστημονικού προσωπικού για την άμυνα της χώρας.
Η ανάπτυξη πρωτότυπων Ελληνικών οπλικών συστημάτων, που θα παράγονται από την εγχώρια κρατική ή ιδιωτική βιομηχανία, είναι βέβαια το προαπαιτούμενο.
Απαιτείται παράλληλα και εκπόνηση σχετικών μελετών από Έλληνες Επιστήμονες που αφορούν σε αμυντικά θέματα.
Προϋπόθεση όμως για την αξιοποίηση του Ελληνικού Επιστημονικού προσωπικού είναι:
α. Η δεδομένη πολιτική βούληση.
β. Ο συντονισμός των διαφόρων εμπλεκομένων φορέων και ο σωστός προγραμματισμός.
γ. Η δεδομένη ύπαρξη σύγχρονων επιστημονικών εργαστηρίων σε επιστημονικά
ιδρύματα της χώρας και
δ. Η επιστράτευση του Ελληνικού Επιστημονικού προσωπικού, (ιδιαίτερα τώρα που γίνεται προσπάθεια επαναπατρισμού των πολλών χιλιάδων ξενιτεμένων νέων Ελλήνων εργαζομένων ,λόγω της κρίσης δηλ.το brain gain(κέρδος εγκεφάλων ) αντί το brain drain(απώλεια εγκεφάλων) , σε διεθνές επίπεδο το οποίο σε απόλυτους αριθμούς είναι πενταπλάσιο του Επιστημονικού προσωπικού της γείτονος και το οποίο δυναμικό με την επιστημονική του επάρκεια και την εφευρετικότητά του, μπορεί να κλείσει την ψαλίδα της υπεροπλίας της σε συμβατικά όπλα.