Δεν υπάρχει, δυστυχώς, κανείς σεβασμός στα πανέμορφα κρινάκια που κάνουν ακόμη ομορφότερες τις παραλίες όλης της Κρήτης. Αντι να προστατεύεται το σπάνιο αυτό φυτό, καταστρέφεται από τους επισκέπτες των παραλιών. Κι αν αυτό το άθλιο φαινόμενο συνεχιστεί, σε λιγο τα κρινάκια θα πάψουν να υπάρχουν δίπλα στο γιαλό…
Για το σοβαρό αυτό θέμα εκδόθηκε ανακοίνωση της Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων, που αναφέρει τα εξής:
“Τις μέρες αυτές οι αμμώδεις παραλίες της Κρήτης επαναφέρουν στη μνήμη εικόνες που συναντάμε στις τοιχογραφίες του Μινωικού πολιτισμού, με τα κρινάκια της θάλασσας (pancratium maritimum) να πρωταγωνιστούν. Αξίζει να προστατέψουμε τα κρινάκια της θάλασσας που εμφανίζονται κάθε Αύγουστο με Οκτώβριο εδώ και χιλιάδες χρόνια στις αμμώδεις παραλίες της Κρήτης, όπως μαρτυρούν κι οι μινωικές τοιχογραφίες. Αποτελούν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της τοπικής χλωρίδας αλλά και του πολιτισμού της Κρήτης.
Τα κρινάκια της θάλασσας ανθίζουν κάθε Αύγουστο με Οκτώβριο σε αμμώδεις παραλίες της Μεσογείου αλλά και του νότιου Ατλαντικού. Οι σπόροι τους μεταφέρονται με τον αέρα και τα κύματα, καθώς προστατεύονται από ελαφρύ περίβλημα που όταν το δούμε στην ακτή, μοιάζει με μικρά κομματάκια κάρβουνο.
Δυστυχώς όμως η άγνοια και η πίεση που δέχονται εν ονόματι τουριστικών δραστηριοτήτων, η άγρια τουριστική εκμετάλλευση – καταστροφή (πχ φύτευση γκαζόν σε αμμώδεις ακτές, τσιμεντοποίηση ή «καθάρισμα» της αμμουδιάς για να μπουν ομπρελοκαθίσματα, αυθαίρετες κατασκευές και κτίσματα κ.ά) και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες στις ακτές απειλούν μεταξύ άλλων και τα κρινάκια της θάλασσας.
Η διατήρηση του κρίνου της θάλασσας δίνει ένα ιδιαίτερο χρώμα στις ακτές. Συμβάλλει στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας και αποτελεί κομμάτι της πολιτιστικής μας παράδοσης πλέον, αφού έχει αποτυπωθεί ακόμη και στις μινωικές τοιχογραφίες.
Οι Δήμοι, οι αρμόδιοι φορείς αλλά και οι πολίτες πρέπει να συμβάλουν στην προστασία του κρίνου της θάλασσας αλλά κι ευρύτερα της χλωρίδας και της πανίδας των ακτών μας που συναντώνται στις ακτές κι ιδιαίτερα στους αμμόλοφους αποφεύγοντας την ισοπέδωση και το «όργωμα» της αμμουδιάς με μπουλντόζες και άλλα βαριά μηχανήματα.
Οι αμμόλοφοι (αμμοθίνες) αποτελούν το φυσικό φράγμα που προστατεύει την ενδοχώρα από το αλμυρό νερό και τον άνεμο. Επίσης το σύστημα των θινών απορροφά την ενέργεια των κυμάτων. Χωρίς την προστασία των αμμόλοφων πολλές αμμώδεις παραλίες θα εξαφανίζονταν ταχύτατα. Είναι γνωστό ότι σε περιοχές όπου οι αμμόλοφοι καταστρέφονται από τον άνθρωπο, το αλμυρό νερό της θάλασσας εισέρχεται στον υδροφόρο ορίζοντα πλήττοντας έτσι τις αγροτικές καλλιέργειες (υφαλμύρωση υδάτινων αποθεμάτων).
Παρόλο που οι αμμόλοφοι φαίνονται “νεκροί”, στην πραγματικότητα φιλοξενούν ένα πλήθος ζώων και φυτών. Η σημαντικότητά τους τα τελευταία χρόνια άρχισε να αναγνωρίζεται και γι’ αυτό αποτελούν προστατευόμενη ζώνη σε όλες τις ευρωπαϊκές ακτές. Ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως οι αμμοληψίες, τα τροχοφόρα στις παραλίες, η αυθαίρετη δόμηση, προκαλούν την υποβάθμιση επιταχύνοντας τη διάβρωση της ευαίσθητης αυτής ζώνης.”