Ειπώθηκαν πάλι χθες πολλά, πάρα πολλά, για τα έργα στον όρμο (και όχι κόλπο βέβαια, όπως επιμένουν πολλοί) του Δερματά. Άλλοι έλεγαν τον πόνο τους, κι άλλοι μιλούσαν γιατί κάτι θεώρησαν πως έπρεπε να πουν.
Περισσεύουν τα λόγια, στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου. Κι ας έχει πολλάκις αποδειχθεί πως τα περισσότερα γίνονται έπεα πτερόεντα. Αλλά, τί να κάνουμε, έτσι λειτουργούμε, γενικώς, επικαλούμενοι τις αρχές μιας παρεξηγημένης και τραβηγμένης από τα μαλλιά, Δημοκρατίας.
Αντιπαρερχόμαστε τη φλυαρία που ξεχείλισε πάλι χθες τη Λότζια. Και ερχόμαστε απ’ ευθείας στην ουσία, που είναι μια και μοναδική. Τα έργα στον όρμο του Δερματά, πρέπει να τελειώσουν. Με τροποποιήσεις της αρχικής μελέτης; Αυτό ας το βρούν οι “ιθύνοντες”. Αλλά να τελειώσουν! Γιατί, η εικόνα της περιοχής αυτής με τη μεγάλη Ιστορία, είναι σήμερα φρικτή. Εντελώς απαράδεκτη…
Κι όταν εμείς λέμε, τα έργα να τελειώσουν, δεν εννοούμε μόνο την… προσάμμωση. Αλλά τη διευθέτηση όλων των εκκρεμοτήτων, του Λιμενικού περιπτέρου μη εξαιρουμένου. Έχει και ο ΟΛΗ υποχρεώσεις εδώ. Που δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραβλέψει.
Να επιταχύνουν άπαντες τις ταχύτητές τους. Και να θέσουν ως κυρίαρχο στόχο, το κυρίως ζητούμενο. Που είναι, η μετατροπή του όρμου Δερματά σε μια από τις ελκυστικότερες περιοχές της πόλης, για ντόπιους και για ξένους.
Όσο για την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, καλά θα κάνει να κοιτάξει καλά στον καθρέπτη, και να δεί ξανά τις αρμοδιότητές της, βάζοντας ως φίλτρο, την ανάγκη εξυπηρέτησης του κοινωνικού συνόλου. Γιατί αλλιώς, τί να τον κάνουμε αυτό το θεσμό, αν ως μοναδικό σκοπό και στόχο και κριτήριο έχει, την “πιστή εφαρμογή των νόμων”, όταν ζούμε στη χώρα της πολυνομίας όπου η εφαρμογή των νόμων θα πρέπει να τύχει… ειδικής θεσμοθέτησης;
Κλείνοντας τούτες τις γραμμές, απευθυνόμαστε στους Δημοτικούς Συμβούλους του Ηρακλείου, όλων των παρατάξεων. Και τους παρακαλούμε, όσο τους είναι δυνατόν, να λυπηθούν αυτή την πόλη και να αγαπήσουν περισσότερο τους κατοίκους της, περιορίζοντας τη φλυαρία και στοχεύοντας περισσότερο στην ουσία των προβλημάτων που κατά καιρούς καλούνται να αντιμετωπίσουν. Ας μη λησμονούν την παροιμία που διαρκώς μας υπενθυμίζει πως “τα πολλά λόγια, είναι φτώχια”.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019