Πανδήμως κηδεύθηκε σήμερα από τον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου, στο Γάζι, ο πρώην αντιδήμαρχος Γιάννης Παγωμένος.
Επικήδειο εκφώνησε ο στενός συνεργάτης του στην Αυτοδιοίκηση, πρώην Δήμαρχος Γαζίου Γιώργος Μαρκογιαννάκης, που είπε τα εξής:
Aγαπημένε Φίλε και συνεργάτη Γιάννη…
Ηρθαμε όλοι σήμερα εδώ.
Η οικογένειά σου,οι συγγενείς σου, οι φίλοι σου και όσοι είχαν την τιμή και την ευτυχία να σε γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί σου,για να αποτίσουμε φόρο τιμής και εκτίμησης σε σένα αλησμόνητε Φίλε …
Ηρθαμε να ρίξουμε το δάκρυ μας για τον άδικο και πρόωρο χαμό σου.
Θα μπορούσε κανείς να μιλάει ώρες,για το μεγαλείο της ψυχής σου, την έντονη και δυναμική προσωπικότητά σου…Την καλοσύνη και τις αρετές σου.
Γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Γάζι
Ο ερχομός σου ήταν ένα χαρμόσυνο γεγονός για τις-λιγοστές τότε-οικογένειες του Γαζίου.
Ήσουν το αρχοντόπουλο,ο μοναχογιός μιας πολύτεκνης οικογένειας και το σημείο αναφοράς για όλους τους συγγενείς σου.
Έζησα από κοντά τα παιδικά σου χρόνια. Από τότε με τιμούσες με τη φιλία σου…
Θυμάμαι τότε στην απαρχή της νιότης σου που είχες φτιάξει ένα “πειρατικό”ραδιοφωνικό σταθμό που ήταν το σημείο αναφοράς για τη νεολαία του Γαζίου.
Τότε ήταν που είχες και ένα τροχαίο ατύχημα που σε κράτησε πολλούς μήνες στο κρεβάτι.
Όμως με τη βοήθεια του Θεού,τη δύναμη του χαρακτήρα σου,αλλά και την αγάπη του κόσμου το ξεπέρασες,σαν να μην έγινε ποτέ…
Στη συνέχεια ως ώριμος νέος ,έδειξες τον οραματικό και δημιουργικό χαρακτήρα σου,αφού σε συνεργασία με τον αγαπητό-αείμνηστο-Πατέρα σου Χαράλαμπο και τον αείμνηστο-οραματικό-κοινοτάρχη Γαζίου-και θείο σου τον Καψαλόκωστα,δημιουργήσατε δύο από τα μεγαλύτερα Ξενοδοχεία της Αμουδάρας.
Βράχος ακλόνητος,ήταν πάντα δίπλα σου και η-αείμνηστη-Μητέρα σου Ευσεβεία,καθώς και οι αγαπημένες αδελφές σου αλλά και οι γαμπροί σου.
Παρά την έντονη επαγγελματική απασχόλησή σου,πάντα έβρισκες χρόνο για να ασχοληθείς με το αγαπημένο σου χόμπι,το κυνήγι,στα βουνά της Κρήτης.
“Με ξεκουράζει φίλε”μου έλεγες…
Και όταν ήρθε η ώρα να κάνεις τη δική σου οικογένεια το έκανες και αυτό με αποφασιστικό τρόπο,με τη γυναίκα που εσύ διάλεξες για σύζυγό σου,τη Ματίνα.
Ο Θεός σας χάρισε δύο εξαίρετα παιδιά το Χαράλαμπο και τη Ζαχαρένια,που θα συνεχίσουν να τιμούν το όνομά σου.
Είμαι βέβαιος ότι η αγαπητή Ματίνα,θα μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά σου,όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που χρειάζονται,για να γίνουν χρήσιμοι και χρηστή πολίτες και ελεύθερες προσωπικότητες.
Φίλε Γιάννη.
Όταν αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα για Δήμαρχος Γαζίου μου δήλωσες ότι : “Φίλε θα είμαι μαζί σου,δίπλα σου για πάντα”. Φυσικά,έτσι έγινε…
Ήσουν στενός συνεργάτης μου στο Δήμο μας, για 12 χρόνια.
Τα περισσότερα από αυτά ήσουν αντιδήμαρχος,με διάφορες αρμοδιότητες.
Η αποτελεσματικότητά σου ήταν πάντα γνωστή και δεδομένη.
Έφερνες σε πέρας ότι και να αναλάμβανες.
Το αρχοντικό σου ανάστημα και η επιβλητική παρουσία σου,συνοδευόταν πάντα με το μεστό και τεκμηριωμένο λόγο σου,που γέμιζε με αισιοδοξία τη δημοτική μας ομάδα και μας έδινε δύναμη.
Ήσουν ο έμπιστος φίλος, ένιωθα πάντα δίπλα μου την πληθωρική σου παρουσία.
Με συνέπεια και εντιμότητα.
Όχι μόνο στα εύκολα,αλλά κυρίως στα δύσκολα…
Μετά από αυτό το ωραίο ταξίδι μας στην τοπική αυτοδιοίκηση αποφάσισες ότι ήρθε η ώρα να ξεκουραστείς για λίγο από τους συνεχείς αγώνες.
Ήθελες να απολαύσεις όσα με τόσο κόπο έφτιαξες…
Όμως η μοίρα στάθηκε άδικη μαζί σου, καθώς είχες την ατυχία να προσβληθείς από μια δύσκολη και ύπουλη ασθένεια.
Ακόμα και τότε δεν πτοήθηκες.
Αγαπούσες τη ζωή και ήταν μέρος του χαρακτήρα σου να παλεύεις,ακόμα και κόντρα στις πιθανότητες.
Έδωσες και αυτήν τη μάχη της επιβίωσης, με το γνωστό σθένος, τη δύναμη και την περηφάνια που σε διέκρινε.Η μάχη ήταν μακρά και άνιση.
Σε κούρασε πολύ,στο τέλος νικήθηκες.
Φίλε Γιάννη.
Η μεγάλη παρακαταθήκη κάθε ανθρώπου είναι η μνήμη…Τι αφήνει φεύγοντας…
Σε ενημερώνω λοιπόν ότι τα έργα και οι ημέρες σου στη ζωή επηρέασαν θετικά την τοπική κοινωνία του Μαλεβιζίου.
Είναι βέβαιο ότι όπως και στην οικογένειάς σου, θα μείνεις για πάντα χαραγμένος στις μνήμες και τις καρδιές όσων είχαν την τύχη να σε γνωρίσουν ή να συνεργαστούν μαζί σου.
Στο καλό Φίλε…
Ας είναι ελαφρύ το χώμα του Γαζίου που τόσο αγάπησες και που σε λίγο θα σε σκεπάσει….