Πάντα οι Έλληνες φοβόμασταν τις κουκούλες, και συχαινόμασταν αυτούς που τις φορούσαν. Από τα παλιά χρόνια, αλλά προπάντων από την περίοδο της φρικτής γερμανικής κατοχής. Οι κουκούλες τότε, ήταν συνυφασμένες με την προδοσία. Με τα εξωνημένα εκείνα παλιοτόμαρα, που συνεργάζονταν με τους κατακτητές. Που μπαινόβγαιναν ελεύθερα στη Γκεστάπο και κατέδιδαν τους καταζητούμενους πατριώτες και τις οικογένειές τους.
Φόβος και τρόμος των πατριωτών οι Γκεσταμπίτες. Αυτούς χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί στις πιο “δύσκολες αποστολές”, στις απάνθρωπες εξορμήσεις που έκαναν για να εκδικηθούν ολόκληρα χωριά. Δίπλα στους αξιωματικούς των Ες Ες, οι άνανδροι κουκουλοφόροι προδότες, που “ήξεραν” πρόσωπα και πράγματα.
Συγκέντρωναν οι Γερμανοί τους κατοίκους των χωριών στις πλατείες, και οι κουκουλοφόροι γκεσταμπίτες έπιαναν “δουλειά”. Σήκωναν το βδελυρό τους χέρι και έδειχναν αυτούς που συνελάμβαναν αμέσως οι Γερμανοί, για να τους οδηγήσουν στα κάτεργα ή στο εκτελεστικό απόσπασμα…
Ποτέ οι προδότες Γκεσταμπίτες δεν έβγαζαν τις κουκούλες τους. Πίσω απ’ αυτές έκρυβαν τα απαίσια πρόσωπά τους, αλλά και το φόβο τους. Γιατί, παρ’ όλη την προστασία που τους παρείχαν οι Γερμανοί δυνάστες, οι προδότες ήξεραν, πολύ καλά, τί τους περίμενε, αν αποκαλύπτονταν τα χαρακτηριστικά τους, αν μαθευόταν η ταυτότητά τους.
Όλες αυτές οι θλιβερές σκέψεις έρχονται στο νου μου, όταν, τώρα και κάποιους μήνες, ακούω και διαβάζω τις ειδήσεις σχετικά με τους λεγόμενους “προστατευόμενους μάρτυρες” που κάποιοι επιστράτευσαν για να στήσουν και να μεγενθύνουν το σκάνδαλο της Νovartis και να το επεκτείνουν στο χώρο της πολιτικής και των πολιτικών.
Κανένα δεν παίρνω στο λαιμό μου, ούτε εγώ, ούτε εσείς. Κανένα δεν μπορώ να θεωρήσω ένοχο, συνένοχο ή αθώο, γύρω από αυτή τη θορυβώδη, κατάμαυρη υπόθεση, χωρίς να παρουσιαστούν δημοσίως συγκεκριμένα και ακλόνητα πειστήρια αθωότητας ή ενοχής.
Αλλά, πέστε μου εσείς. Έχω δικαίωμα, έχουμε άραγε δικαίωμα, να πιστέψουμε κάποιο κουκουλοφόρο, που μέσα από τη δειλία του, θα σηκώσει το χέρι για να “δείξει” τον άλφα ή τον βήτα, και να τον εμπλέξει με τη “μαρτυρία” του, σε μια χαώδη υπόθεση όπως η συγκεκριμένη, που επί μήνες γεμίζει το μισό δελτίον ειδήσεων;
Αν μιλήσει, ο κουκουλοφόρος, θα μιλήσει, μας λένε, με… αλλοιωμένη τη φωνή. Κουκούλα ή μάσκα στα χαρακτηριστικά του προσώπου, και ειδικό μηχάνημα αλλοίωσης της φωνής!
Δεν νομίζω πως προσφέρεται το συγκεκριμένο θέμα για να κάνεις πολιτική. Μόνο ναυτία και εμετό προκαλεί η όλη μεθόδευση, σε ένα λαό όπως ο Ελληνικός, που έχει ζήσει και έχει νοιώσει στο πετσί του τους κουκουλοφόρους Γκεσταμπίτες της γερμανικής κατοχής.
Και, απορώ: Δεν σκέφτηκαν, εκείνοι οι πολιτικοί μασκαράδες που μεθόδευσαν όλες αυτές τις πρωτόγνωρες σε μας μεθόδους των λεγόμενων “προστατευομένων μαρτύρων”, τη φοβερή απέχθεια των Ελλήνων απέναντι στις κουκούλες και τους κουκουλοφόρους; Πώς είναι δυνατό να ελπίζουν πως, όλοι εμείς, θα μπορούσαμε να πεισθούμε από την μηχανικά αλλοιωμένη φωνή ενός κρυμμένου πίσω από την απαίσια μάσκα του, δειλού και άνανδρου ανθρωποειδούς;
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019