Γιορτάζεις αύριο, «ωραίο φύλλο» όλοι θα μιλάνε για σένα , για την προσφορά σου στην κοινωνία, την αντοχή σου, θα σου εύχονται , θα σε επαινούν θα ψάλλουν ύμνους στην μεγαλοσύνη σου και θα παραβλέψουν τους αγώνες σου να εδραιώσεις με την αξία σου την θέση αυτήν στην ανδροκρατούμενη κοινωνία. Κι υπήρχε λένε κάποτε οι μύθοι ( κι οι μύθοι δεν λένε ποτέ ψέματα) μια χρυσή εποχή που τα σκήπτρα της εξουσίας κρατούσε η παντοδύναμη η γυναίκα. ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ την ονομάζουν τα βιβλία κι είναι η πρώτη μορφή κοινωνικής οργάνωσης των ανθρώπων της προϊστορικής εποχής (ως και το 2500 πριν χριστιανικής χρονολόγησης ) με κυρίαρχα χαρακτηριστικά τη γυναικοκρατία και την λατρεία της ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ (ΓΗΣ). Η γυναίκα αποτελεί αρχηγό του γένους, οπότε και κληρονομικά δικαιώματα μεταβιβάζονται στα θηλυκά μέλη της κάθε οικογένειας Κατάλοιπο της μητριαρχίας είναι ότι ακόμη τα γεννηθέντα βρέφη γράφονται στο Μητρώο. Και πέρασαν τα έτη φέρνοντας ανατροπές Το πέρασμα, από την Κυνηγητική στην Κτηνοτροφική οικονομία καταλύει, με γοργό ρυθμό, τη Μητριαρχία κι ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ του σπιτιού και του κόσμου στέφεται ο άνδρας, σβήνοντας το λάμπος και την φέγγος της γυναικείας υπεροχής. Η ανδρική εξουσία άρχισε να κατασκευάζει άβατα. Πόσα άβατα χρειάστηκε να καταπατήσεις ω γυναίκα να για μπορέσεις να αξιωθείς αυτά που δικαιωματικά σου ανήκαν.
Θηλυκό Θεά εσύ, που γράφεις με ουράνια γράμματα στον ιστό του χρόνου τις τόσες σου περιπέτειες. Δούλα, υποτακτική, σκεύος ηδονής, αντικείμενο αντρικής εξουσίας. κι όμως προικισμένη με χαρίσματα που δεν γνώριζες δημιουργούσες τον άνθρωπο. Σου δόθηκε ένα σώμα με ιδιότητες θεϊκές. Το πώς δημιουργήθηκε μέσα στο σώμα σου το λίκνο που φιλοξένησε το ανδρικό σπέρμα και καρτερικά εννιά μήνες, δημιουργούσες την ζωή δεν το πολυσκέφτηκες. Το έστειλε ο Θεός σου έλεγαν και σε κοίμιζαν. Και ξαφνικά από αυτό το σώμα το απλό το ανθρώπινο ,άρχισε να τρέχει γάλα. Μα εσύ ούτε που να το καυχηθείς. Κι αυτό το μητρικό ένστικτο που σε έμαθε να αγαπάς να φροντίζεις , να πεθαίνεις για το παιδί σου ούτε αυτό το αξιολόγησες. Χάριζες απλόχερα αγάπη φροντίδα υπακοή σαν κόρη, σαν αδελφή, σαν μάνα. Μα κι άλλα συναισθήματα ξετρύπωναν από την καρδιά σαν η πατρίδα κινδύνευε, πολέμησες με τα δικά όπλα τον κάθε εχθρό. Και πέρασαν οι αιώνες και στην πυρά σε έριξαν σαν αρνήθηκες ανούσια πιστεύω, και με τα μούτρα έπεσες να σπουδάσεις όταν οι δυνάστες το επέτρεψαν . Κι άρχισες να παίρνεις τα ηνία στα χεριά σου. Κι όταν οι γυναίκα κρατάει τα ηνία όλες οι προσδοκίες γιγαντώνονται. Κατέκτησες με το έτσι το θέλω ανδρικά άβατα και μια χαρά τα κατάφερες, χωρίς να παραμελήσεις στο ελάχιστο τα μητρικά και οικογενειακά σου καθήκοντα, γιατί ακριβώς σαν καθήκοντα τα ένιωθες. Κι ανέβηκες στα βάθρα της εξουσίας και τα μυστικά της επιστήμης ξετρύπωσες μα δεν ξέρω αν ανακάλυψες το μυστικό της ευτυχίας. Αύριο γιορτάζεις, μα δεν το χαίρεσαι γιατί δεν μπορούν να συμμετέχουν σ’αυτήν την γιορτή όλες οι γυναίκες του κόσμου , που στον ιστόν της μπούργκας μπλεγμένες ζουν στα σκότη της αμάθειας και του φόβου. Καθήκον σου να τις εξημερώσεις πριν καταφέρουν να σε επαναφέρουν αυτές στην προτέρα δουλική σου θέση. Καθήκον σου αύριο που γιορτάζεις να δεις την από αιώνων ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ ως μύθος κι ως μέλλον
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΙΩΝΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ.
Η παγκόσμια ημέρα γυναίκας εορτάζεται στις 8 Μαρτίου
(*) Η κ. Ελένη Μανιωράκη – Ζωϊδάκη είναι δασκάλα, λογοτέχνις
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019