Θα έχετε ίσως ακούσει, την ιστορία με το γάϊδαρο του Χότζα.
Ποιά απ’ όλες, θα με ρωτήσετε, αφού ο Χότζας είχε μόνο ένα γάϊδαρο, τον οποίο όμως ενέπλεξε σε πολλές ιστορίες.
Σήμερα, μας ενδιαφέρει η ιστορία που αναφέρεται στην κλοπή του γαϊδάρου.
Είχε πάει, λοιπόν, ο Χότζας με το γάϊδαρό του, σε ένα γειτονικό, αρκετά μακρινό χωριό, όπου είχε μια δουλειά. Έκανε τη δουλειά του και πήγε να φύγει, αλλά… έλειπε ο γάϊδαρος από τη θέση όπου τον είχε δέσει. Κάποιος του τον είχε κλέψει!
Επιστράτευσε λοιπόν τον τελάλη του χωριού ο Χότζας, και τον έβαλε να περιφέρεται στα σοκάκια και να φωνάζει: “Όποιος έκλεψε το γάϊδαρο του Χότζα, να του τον επιστρέψει, κι ο Χότζας δεν θα του κάνει ούτε μήνυση”.
Ο κλέφτης, δεν συγκινήθηκε. Ούτε όταν, στη δεύτερη γύρα, ο τελάλης πρόσθεσε πως, αν ο κλέφτης επιστρέψει το γάϊδαρο, ο Χότζας θα του δώσει και χαρτζιλίκι.
Στο τέλος, αγρίεψε ο Χότζας, και είπε του τελάλη να λέει τελεσιγραφικά: “Ο κλέφτης να κατέχει πως, αν δεν επιστρέψει αμέσως το γάϊδαρο, ο Χότζας θα κάνει ό,τι έκανε ο πατέρας του!”.
Παρά το τελεσίγραφο, παρά τη σαφέστατη απειλή, ο κλέφτης παρέμεινε ασυγκίνητος! Οπότε οι προύχοντες του χωριού, φρόντισαν να εξασφαλίσουν έναν άλλο γάϊδαρο στο Χότζα, για να γυρίσει στο χωριό του…
Την ώρα που ο Χότζας αναχωρούσε, κάποιος τον ρώτησε: “Στο καλό να πας, Χότζα, αλλά πες μας, τί έκανε ο πατέρας σου, όταν του είχαν κλέψει το δικό του γάϊδαρο;”.
Κι ο Χότζας του έλυσε την απορία: “Γύρισε στο χωριό του με… τα πόδια!”.
Θα διερωτάστε τώρα: Τί μου θύμισε αυτή την ιστοριούλα, και γιατί σας την ανέφερα…
Μου τη θύμισε το χθεσινό “τελεσίγραφο” του Ιταλού πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε και των άλλων ηγετών του ευρωπαϊκού Νότου, προς τους Γερμανούς, τους Ολλανδούς και τους άλλους “βόρειους” της Ευρώπης, που αντιδρούν σθεναρά στην έκδοση ευρωομολόγου για την αντιμετώπιση του Κορωνοϊού.
“Να προσέξουν όσοι αντιδρούν στην έκδοση του ευρωομολόγου, προειδοποίησε αγριεμένος ο Κόντε, γιατί θα περιμένουμε μόνο δέκα μέρες, για να αλλάξουν γνώμη!”.
Οπότε βέβαια, προκύπτει η απορία: Και, τί θα κάνει ο Κόντε και οι συν αυτώ, αν οι “βόρειοι” δεν αλλάξουν γνώμη μέσα στη δεκαήμερη προθεσμία του “τελεσιγράφου”;
Η απάντηση, νομίζω, βγαίνει αβίαστα: Μα, ό,τι έκανε και ο πατέρας του Χότζα!