Δύσκολα χωρούν στο περιορισμένο ανθρώπινο μυαλό, τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο αυτές τις φοβερές ημέρες της Άνοιξης του 2020, που η παγκόσμια Ιστορία θα κατατάξει στις απεχθέστερες περιόδους της.
Ο κορωνοϊός ήρθε για να αποδείξει στο ανθρώπινο γένος πόσο ευάλωτο είναι, και πόσο εύκολα και γρήγορα μπορεί να χάσει όλα όσα θεωρεί σαν δήθεν απαράγραπτες και… αδιαπραγμάτευτες “κατακτήσεις” του.
Φτερό στον άνεμο είμαστε τελικά… Αδύναμοι, φθαρτοί και αναλώσιμοι… Ένα τόσο δα μικρόβιο, μας έκανε να το βάλουμε στα πόδια και να κρυφτούμε έντρομοι στα σπίτια μας, ενώ παράλληλα ανάγκασε τους “ισχυρούς” της Γης να παραδεχτούν πόσο ανίσχυροι είναι στην πραγματικότητα.
Μέσα σ’ αυτή την ανεμοζάλη, που γκρεμοτσακίζει σύνορα, θεωρίες, θρησκείες και πρακτικές, που ντροπιάζει και εξευτελίζει τους αλαζόνες, ξεπροβάλλουν και αναδεικνύονται οι χρόνιες και αθεράπευτες πλάνες όσων υπερεκτιμούν τις δυνάμεις και τις δυνατότητές τους και ξεχνούν την ανθρώπινη ασημαντότητα απέναντι στα φυσικά φαινόμενα.
Παρ’ όλα όσα συμβαίνουν και καταγράφονται συτές τις δύσκολες ημέρες και ώρες, το βέβαιον είναι πως κι αυτή η πανδημία, όπως όλες οι πανδημίες που ξέσπασαν ανά τους αιώνες, θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει, αφού βέβαια εξολοθρεύσει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες από εμάς.
Δεν είναι λίγοι, αυτοί που ήδη απασχολούνται με το κρίσιμο ερώτημα, τί μας περιμένει μετά που θα καταλαγιάσουν τα πράγματα, μετά δηλαδή την ανακάλυψη του διαβόητου εμβολίου και τη θεραπεία του κορωνοϊού.
Δεν νομίζω πως είναι δύσκολη, μια πρόχειρη και γενικόλογη απάντηση: Θα γίνει ό,τι έγινε μετά τις προηγούμενες πανδημίες ή τους πολέμους στους οποίους δεν βαρέθηκαν να εμπλέκονται οι άνθρωποι, στο διάβα της Ιστορίας.
Θα βγούν από τα σπίτια και τα λαγούμια τους, θα ξαναπιάσουν δουλειά, θα αρχίσουν να ξανακτίζουν για να ανορθώσουν τα ερείπια και να ξαναδώσουν κάποιο νόημα στη ζωή τους. Δεν θα αργήσουν πάντως, να ξανακαβαλήσουν το καλάμι, νομίζοντας πως σ’ αυτό τον κόσμο υπάρχουν μόνο αυτοί, και κανείς άλλος. Και, θα κάνουν πάλι τα ίδια, ή και χειρότερα λάθη…
Όσο για τους πιο προνοητικούς, αυτοί θα βάλουν μπρος τη φαντασία τους να οργιάσει, σε μια απελπισμένη αλλά και μάταιη προσπάθεια να προβλέψουν το επόμενο κακό που θα μας βρεί, μετά την πρόσκαιρη νίκη μας επί του κορωνοϊού.