Η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να κρίνεται κατά πως μας βολεύουν οι αποφάσεις της

“Οι τελευταίες αποκαλύψεις για  την ύπαρξη παρακράτους, οι παρακολουθήσεις υπουργών και η δημοσιοποίηση των συνομιλιών Παππά – Μιωνή, δημιουργούν μια βαριά ατμόσφαιρα στα πολιτικά πράγματα της χώρας και μας φέρνουν αντιμέτωπους με μία μεγάλη θεσμική πρόκληση.
Εκτός όμως από τις διάφορες προφανείς πολιτικές και κομματικές συνέπειες και προεκτάσεις που έχει η υπόθεση αυτή, η καταδίκη της οποίας είναι αυτονόητη, το θέμα αυτό έχει και μία ακόμα διάσταση πολύ ουσιαστική. Και αυτή είναι η θεσμική του διάσταση. Εάν χειριστούμε τα γεγονότα αυτά με λογική ποδοσφαιροποίησης, μετρώντας δηλαδή τα γκολ που βάλαμε στον ΣΥΡΙΖΑ  θα έχουμε κατά τη γνώμη μου υποπέσει σε μικροκομματική παγίδα. Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό. Η δημοκρατία μας είναι νέα, μόλις 46 ετών, και έχει περάσει πολλές δυσκολίες, ειδικά δικαστήρια, ιστορίες υποκλοπών, λαϊκισμούς. Είναι όμως η καλύτερη δημοκρατία την οποία έζησε ο τόπος αυτός και  οφείλουμε να την προστατεύσουμε. Η προστασία αυτή δεν μπορεί να γίνει μόνο με λόγια με τα οποία όλοι συμφωνούμε, χρειαζόμαστε να κάνουμε και συγκεκριμένες επιλογές προς την κατεύθυνση αυτή.
Σήμερα, βιώνουμε μια βαθιά κρίση η οποία αφορά έναν βασικό θεσμικό πυλώνα, τη Δικαιοσύνη. Πρόσφατα ζήσαμε μια περίοδο που αντιλήψεις παντελώς ξεπερασμένες επικράτησαν στην άσκηση των κυβερνητικών καθηκόντων. Απόψεις του τύπου «πήραμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία» ή «αν δεν μπουν κάποιοι φυλακή θα χάσουμε τις εκλογές» και λογικές του τύπου «πρέπει να διορίσουμε 4000 δικαστές», εξελήφθησαν τότε από κάποιους, απλώς ως γραφικές. Στο βωμό αυτών των απόψεων σπιλώθηκαν πολιτικοί αντίπαλοι, οργανώθηκαν διώξεις και έγινε προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ.
Απεδείχθη, ότι όχι μόνο δεν ήταν γραφικές, αλλά εξέφραζαν μια βαθιά αντιδημοκρατική αντίληψη, η οποία ωστόσο ιδεολογικοποιούταν προκειμένου να εξαγνίζεται. Μια αντίληψη η οποία είχε εκλείψει μετά την τραυματική εμπειρία της δικτατορίας.
Σήμερα   είμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση: να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τους κομματικούς μας εαυτούς και να σταθούμε στο ύψος της Πολιτικής μας Ευθύνης.
Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι  να συνεχίσουμε στη λογική ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ 1 – 0. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από τα κόμματά μας. Το θέμα σήμερα για όλο τον πολιτικό κόσμο της χώρας οφείλει να είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς και στη δικαιοσύνη. Να προχωρήσει με διαφάνεια και ανεξαρτησία η έρευνα σε βάθος και να κλείσει οριστικά αυτό το κεφάλαιο. Έχουμε χρέος  όλοι από κοινού να στηρίξουμε τη δικαιοσύνη, ως  βασικό πυλώνα της λειτουργίας της δημοκρατίας αλλά και της ανάπτυξης του τόπου.
Μια ουσιαστικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη δεν αφορά μόνο στο κύρος του ίδιου του  θεσμού, αλλά κυρίως στην ορθή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν μπορούμε να μιλάμε για μια σύγχρονη Δημοκρατία αν έχουμε μια Δικαιοσύνη η οποία νοσεί.
Και η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να κρίνεται κατά πως μας βολεύουν οι αποφάσεις της. Αυτό άλλωστε μας διαφοροποιεί από το ΣΥΡΙΖΑ. Για μας η Δικαιοσύνη δεν είναι εργαλείο. Αλλά αυτό πρέπει και να το διασφαλίσουμε στη συνείδηση των πολιτών.  Διαφορετικά η χώρα δεν θα καταφέρει να γυρίσει σελίδα. Ούτε θεσμικά, ούτε πολιτικά, ούτε οικονομικά. Η πρόκληση για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μεγάλη. Τώρα πρέπει να δούμε το δάσος και όχι το δέντρο”.

(Πρωτοδημοσιεύθηκε στην “Καθημερινή”)