Λένιν- Κεμάλ / Πούτιν-Ερντογάν: Ολέθριες για την Ελλάδα σχέσεις
Του Δημ. Κων. Σαρρή
Ο Εσωτερικός Διχασμός Βενιζελικών –Βασιλοφρόνων και η επάνοδος του Βασιλιά Κωνσταντίνου, που προκάλεσε την μεταστροφή της στάσης Γάλλων και Ιταλών υπέρ της Τουρκίας,θεωρείται για τους πολλούς ιστορούντες,το κύριο αίτιο της Μικρασιατικής Καταστροφής .
Όμως ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ένα ακόμη βασικό αίτιο της καταστροφής ,ισως το κτυριότερο,όπως θα δούμε παρακάτω,υπήρξε και η γενναία στήριξη του καθεστώτος Κεμάλ από το επαναστατικό Ρωσικό καθεστώς του Λένιν ,σε συνδυασμό με την εναγώνια προσπάθεια των Συμμάχων της Αντάντ ,να τον αποσπάσουν από την <<αγκαλιά>των Μπορσεβίκων των Νικητών της Οκτωβριανής Επανάστασης,,για λόγους γεωπολιτικούς και του ελέγχου των πετρελαίων της Μοσούλης ,εγκατέλειψαν τονΕλ.Βενιζέλο και την Ελλάδα στην πιο δύσκολη της στιγμή.
Ακούμε τελευταία κυρίως, τον Ταγίπ Ερντογάν να μιλά για “σύνορα της καρδιάς” (των Τούρκων), για εδάφη που κατακτήθηκαν με αίμα κλπ. Κάποια, όμως, εδάφη της Τουρκίας που αποτελούν το 30% περίπου της έκτασής της αποκτήθηκαν άκοπα “στα χαρτιά”,δώρο του Λένιν.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση (1917), η Ρωσία “αποσύρθηκε” από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σταμάτησε τις εχθροπραξίες εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αποφασίστηκε τότε,και για ανάσχεση της επέλασης των Ρώσων του Λένιν, να σταλούν στην Ουκρανία και συγκεκριμένα στην περιοχή της Κριμαίας στρατεύματα για να ενισχύσουν τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις που υπήρχαν εκεί. Ο φιλέλληνας Γάλλος πρωθυπουργός Κλεμανσώ υποσχόμενος διπλωματική βοήθεια στη χώρα μας στα ζητήματα της Μικράς Ασίας και της Θράκης, ζήτησε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο να στείλει η Ελλάδα ένα Σώμα Στρατού στην εκστρατεία αυτή.
Ο Ελ.Βενιζέλος δέχτηκε, αν και έβλεπε ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνη. Η εκστρατεία δεν ήταν καλά οργανωμένη, συμμετείχαν σ’ αυτή πολύ λιγότερες δυνάμεις απ’ ότι πιστευόταν αρχικά (12 γαλλικά τάγματα, αμφίβολης μαχητικής ικανότητας, ένα ρουμανικό σύνταγμα και δύο ελληνικές μεραρχίες). Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα, με 23.551 άνδρες ,υπό τον Ελληνοβαυαρό Στρατηγό,Νίδερ ,έφτασε στην Οδησσό στις 21 Ιανουαρίου 1919.
Είναι γνωστή η αποτυχία της εκστρατείας αυτής και η επικράτηση των Μπολσεβίκων. Στα τέλη Απριλίου 1919 αποχώρησε από την Κριμαία η Ελληνική δύναμη, η οποία πολέμησε με μεγάλη γενναιότητα και είχε σοβαρές απώλειες: 398 νεκρούς και 657 τραυματίες.
Το κακό όμως για τη χώρα μας δεν σταμάτησε εκεί. Το νέο σοβιετικό καθεστώς,λόγω της ελληνικής εναντίον του εκστρατείας, συμμάχησε κατά της Δύσης με τους Τούρκους εθνικιστές του Κεμάλ,οι οποίοι πολεμούσαν εναντίον της Δυτικής κυριαρχίας αλλά και της Οθωμανικής (σουλτανικής κυβέρνησης), που είχε συνθηκολογήσει με τους Δυτικούς Συμμάχους.
Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Μπολσεβίκων και Τούρκων εθνικιστών (Κεμαλικών) ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1920. Στις 19 Νοεμβρίου 1920, με τη Συνθήκη του Alexandropol, οι δυο πλευρές μοίραζαν την Αρμενία και αποκτούσαν κοινά σύνορα.
Να υπενθυμίσουμε ότι τον Ιούλιο του 1920, είχε υπογραφεί η Συνθήκη των Σεβρών, με την οποία γεννιόταν η Ελλάδα “των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών” ενώ την 1η Νοεμβρίου 1920, ο Βενιζέλος ηττήθηκε στις εκλογές, που ο ίδιος προκάλεσε και τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, μετά από δημοψήφισμα, επέστρεψε στην Ελλάδα, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος. Η εξέλιξη αυτή δυσαρέστησε τους Συμμάχους που άλλαξαν στάση απέναντι στη χώρα μας με τις γνωστές τραγικές συνέπειες.
Ο κυριότερος όμως λόγος ,όπως τονίσαμε παραπάνω, ήταν το γεγονός ότι προσπαθούσαν να αποσπάσουν τον Κέμάλ από την επιρροή του Λένιν.
Από τα τέλη Ιουλίου 1920, είχε αρχίσει η αποστολή όπλων και χρυσού σε πολύ μεγάλες ποσότητες από τους Σοβιετικούς προς τον Κεμάλ. Πρώτη αποστολή, έγινε με τον Χαλίλ Πασά που μετέφερε στους Κεμαλικούς χρυσό αξίας 100.000 οθωμανικών λιρών. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, ο Γιουσούφ Κεμάλ (Τεγκισρέκ) παρέδωσε στον Κεμάλ 1.000.000 χρυσά ρούβλια.
Στις 16 Μαρτίου 1921, στη Μόσχα, υπογράφτηκε ανάμεσα στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας και τη Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία η λεγόμενη Συνθήκη της Μόσχας ή Συνθήκη Αδελφοσύνης .
Επικεφαλής ήταν ο Βλαντιμίρ Λένιν και επικεφαλής της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας ήταν ο Κεμάλ Ατατούρκ. Να σημειώσουμε ότι ούτε η ΕΣΣΔ είχε ιδρυθεί τότε (αυτό έγινε το 1922) ενώ η διεθνώς αναγνωρισμένη τουρκική κυβέρνηση εκείνη την εποχή ήταν αυτή του σουλτάνου Μεχμέτ VI (6ου), ο οποίος είχε υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών, που είχε αποκηρύξει ο Κεμάλ. Φυσικά, η επίσημη τουρκική κυβέρνηση(του Σουλτάνου) δεν κλήθηκε στη Μόσχα.
Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Μόσχας, η Τουρκία παραχώρησε στη Γεωργία το Βατούμ και την περιοχή βόρεια του χωριού Σαρπ (Sarp) ενώ πήρε από τη Ρωσία το Καρς (το οποίο είχε περιέλθει στη Ρωσία το 1878 με τη Συνθήκη του Βερολίνου) και το Αρνταχάν. Παράλληλα, οι Μπολσεβίκοι αναγνώρισαν την εθνικιστική ηγεσία υπό τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ως τη μόνη κυβέρνηση στην Τουρκία. “Ως αποτέλεσμα της Συνθήκης, οι Σοβιετικοί προμήθευσαν τους εθνικιστές με όπλα και πυρομαχικά τα οποία οι Τούρκοι (τα) χρησιμοποίησαν με επιτυχία σε ένα πόλεμο ενάντια στην Ελλάδα το 1921-22”.
Πρόκειται φυσικά για τη Μικρασιατική Εκστρατεία, όπου οι δυνάμεις του Κεμάλ, τροφοδοτούνταν με όπλα και πυρομαχικά από τους Σοβιετικούς. Δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτό. Στο δίτομο βιβλίο του “Η Ιστορία του Ελληνικού Στρατού (1833-1949)”,αναφέρεται,ότι “Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Μόσχας, παραδίδονται στους Τούρκους 10.000.000 χρυσά ρούβλια, από τα οποία τα 4.000.000 μεταφέρονται από τον Γιουσούφ Κεμάλ, τον Απρίλιο του 1921. Επακολούθησαν στη συνέχεια και άλλα υπέρογκα ποσά βοήθειας προς τηνΤουρκία, από τον Λένιν.
Όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται.Νέα ολέθρια ,για την Ελλάδα,σχέση, έχουμε την νέα συνεργασία Πούτιν Ερντογάν.
Ρωσικοί Πύραυλοι S400,προσφορά στην Νατοϊκή Τουρκία,Ρώσοι κατασκευάζουν το Πυρηνικό μεγάλο Εργοστάσιο του Ακουγιού,κλπ,Ρώσοι ενθαρρύνουν τον Ερντογάν ,που έχει γίνει ο ταραξίας της περιοχής της Νοτιοανατολικής Μεσογείου,απειλώντας τα εθνικά Δικαιώματα της χώρας μας ,με στόχο ,τελικά, την <<διάλυση>> της Ν.Α.πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Αποκορύφωμα αυτών των ωμών Τουρκικών προκλήσεων υπήρξε η απόφαση του Ερντογάν για την μετατροπή του Ναου της Αγίας Σοφίας σε Τζαμί.
Ποια ήταν η αντίδραση του ορθόδοξου Πούτιν:::;
Μέσω του εκπροσώπου του ανακοίνωσε ότι στο Ρωσικό λαό ,ότι <<είναι προς τον συμφέρον του διότι εξασφάλισε να εισέρχονται οι Ρώσοι επισκέπτες …δωρεάν!!!!!!!!….>>.
Μεγάλο Αγκάθι ,λοιπόν,για την Ελλάδα είναι ,διαχρονικά, οι ολέθριες σχέσεις παλαιά Λένιν-Κεμάλ και σήμερα Πούτιν –Ερντογάν. Θα αφυπνισθεί άραγε η Δυτική συμμαχία, που δείχνει ναρκωμένη και αμήχανη,μπροστά στην εμφάνιση ενός νεοχιτλερίσκου,όσο είναι ακόμη ενωρίς;;;;;
Ίδωμεν..……