Οι αμβλώσεις είναι η σύγχρονη μάστιγα. Είναι η αιτία περισσοτέρων από 50 εκατομμύρια θανάτους κατ’ έτος παγκοσμίως. Ο αριθμός αυτός είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των θανάτων από καρκίνο, HIV και άλλες ασθένειες, τροχαία δυστυχήματα, κάπνισμα και αλκοόλ, συνολικώς υπολογιζομένων.
Πολλές γυναίκες πιέζονται να πάρουν την απόφαση να κάνουν έκτρωση, εναντίον της θελήσεώς τους, είτε από το γεγονός ότι δε βρίσκουν υποστήριξη στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, είτε εξαναγκαζόμενες από τους γύρω τους.
Κι όμως, παρά ταύτα, υπάρχουν εκείνοι, οι οποίοι θέλουν να κάνουν ακόμη ευκολότερες, απ’ ό,τι είναι σήμερα, την πρόσβαση στις εκτρώσεις και την πραγματοποίησή τους. Παρά την έλλειψη ευρείας κοινωνικής υποστηρίξεως (ή, ακόμη, και ενδιαφέροντος), στις 14 Οκτωβρίου 2020 εισήχθη στη Βουλή της Νοτίου Αυστραλίας ένα νομοσχέδιο με σκοπό την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων και την “ευθυγράμμιση” της νομοθεσίας με τις άλλες Πολιτείες.
Οι προτεινόμενες δια του νομοσχεδίου αυτού αλλαγές στην υπάρχουσα νομοθεσία περιλαμβάνουν και θετικά σημεία. Ένα απ’ αυτά είναι η μείωση του ορίου βιωσιμότητας του εμβρύου, δηλαδή της δυνατότητος επιβιώσεώς του μετά την γέννησή του. Το όριο βιωσιμότητας, συμφώνως προς τον ισχύοντα από την 10ετία του 1970 νόμο, είναι 28 εβδομάδες κυοφορίας, μέχρι την πάροδο των οποίων επιτρέπονται οι εκτρώσεις. Το νέο νομοσχέδιο, αναγνωρίζοντας τις προόδους έκτοτε της ιατρικής επιστήμης, προβλέπει την μείωση του χρόνου κυοφορίας (δηλαδή του ορίου βιωσιμότητας του εμβρύου), μέχρι την πάροδο του οποίου επιτρέπονται οι εκτρώσεις, στις 23 εβδομάδες. Κατά την άποψη μας, τούτο αποτελεί βελτίωση του ήδη ισχύοντος νόμου.
Όμως, το μεγαλύτερο πρόβλημα με το νέο νομοσχέδιο είναι η έλλειψη μέτρων προλήψεως των καταχρήσεων του νόμου και προστασίας του εμβρύου (αλλά και της μητρός) από την καταστρατήγησή του. Ο ισχύων στη Νότιο Αυστραλία νόμος επιτρέπει την έκτρωση, ακόμη και μετά το όριο βιωσιμότητας του εμβρύου, μόνον όταν από την κυοφορία κινδυνεύει η ζωή της μητέρας. Το νέο νομοσχέδιο προβλέπει ότι, ακόμη και μετά την παρέλευση του ορίου βιωσιμότητας του εμβρύου, η έκτρωση επιτρέπεται, αν δυο γιατροί θεωρήσουν ότι είναι «ιατρικώς ενδεδειγμένη».
Μπορεί, επιφανειακώς, αυτό να φαίνεται ως μέτρο πρόληψης και προστασίας εκ της καταχρήσεως του νόμου, όμως, εν τοις πράγμασιν είναι – και θα λειτουργήσει ούτως – χαίνουσα οπή οδηγούσα σε καταστρατήγηση του νόμου και πλήρη έλλειψη προστασίας του εμβρύου και της μητέρας του, αφού ο ορισμός του «ιατρικώς ενδεδειγμένου» είναι αόριστος, ασαφής, ακαθόριστος και ανοιχτός σε αυθαίρετες ερμηνείες.
Επί πλέον, δεν προβλέπεται στο νομοσχέδιο περιορισμός, όσον αφορά στον αριθμό των γιατρών, που μπορεί η ενδιαφερομένη να συμβουλευθεί, με αποτέλεσμα, δοθέντος ότι ο αριθμός των εν Νοτίω Αυστραλία εργαζομένων ιατρών είναι εννέα χιλιάδες (αριθ. 9000), την, εν τοις πράγμασιν, απόλυτη ευκολία της ενδιαφερομένης να αποκτήσει την εκ του νομοσχεδίου απαιτουμένη θεώρηση, εκ μέρους δύο γιατρών, της συγκεκριμένης εκτρώσεως ως «ιατρικώς ενδεδειγμένης», και την, κατά συνέπειαν, έλλειψη προστασίας του εμβρύου και της μητέρας του από την καταστρατήγηση του νόμου.
Τοιουτοτρόπως, το εν τη πράξει αποτέλεσμα εφαρμογής αυτού του μέτρου δήθεν προστασίας του εμβρύου και της μητέρας από την καθυστερημένη – μετά την πάροδο του ορίου βιωσιμότητας του εμβρύου – έκτρωση, θα είναι η πραγματοποίηση εκτρώσεων χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς προϋποθέσεις, μόλις ζητηθούν, όποτε κι αν ζητηθούν, για οποιαδήποτε αιτία, και το χειρότερο, μέχρι ακόμη και προ της γεννήσεως μετά το τέλος της εννεαμήνου κυήσεως. Οι προτείνοντες το νομοσχέδιο και οι υποστηρικτές του ισχυρίζονται ότι δεν είναι αυτός ο σκοπός των προτεινομένων ρυθμίσεων του νομοσχεδίου, παρά ταύτα, ουδεμίαν τούτο σημασία έχει, αφού, παρά τους ισχυρισμούς αυτούς, ακριβώς αυτά είναι που το νομοσχέδιο επιτρέπει.
Το περί ου νομοσχέδιο είναι, επίσης, προβληματικό, από της απόψεως της ελευθερίας της συνειδήσεως εκείνων των γιατρών και λοιπών εργαζομένων στην Υγεία, οι οποίοι αντιτίθενται στις αμβλώσεις. Ενώ οι προβλέψεις του νομοσχεδίου επιτρέπουν στους γιατρούς και λοιπούς εργαζομένους στην Υγεία, εάν το επιθυμούν, να αρνηθούν να συμμετάσχουν ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο να βοηθήσουν σε εκτρώσεις ή να παράσχουν οδηγίες για τον τερματισμό της κυήσεως, όμως, απ’ την άλλη μεριά, τούς επιβάλλουν να παραπέμψουν την ενδιαφερομένη εγκυμονούσα σε γιατρό, ο οποίος προβαίνει σε εκτρώσεις, κάτι που, ασφαλώς, υπονομεύει την όλη έννοια της αντίρρησης για λόγους συνειδήσεως.
Υπάρχουν στο νομοσχέδιο κι άλλα, πολύ περισσότερα θέματα, που δημιουργούν ανησυχίες, όπως η έλλειψη θεμελιώσεως αδικήματος τινος, η ιδιωτικοποίηση των παρεχομένων για τις εκτρώσεις υπηρεσιών, η άδεια σε πρόσωπα, που δεν έχουν την ιατρική ιδιότητα, να παρέχουν υπηρεσίες αφορώσες στις εκτρώσεις, και η έλλειψη αξιώσεως από τους εμπλεκομένους στις υπηρεσίες αυτές να παρέχουν όλες τις διαθέσιμες σχετικές πληροφορίες, τουτ’ έστιν και για την αποφυγή των εκτρώσεων.
Η Αρχιεπισκοπική Περιφέρεια Αδελαΐδος ανέλαβε πρωτεύοντα ρόλο στην εκστρατεία εναντίον της ψηφίσεως αυτού του νομοσχεδίου. Στις 18 Οκτωβρίου 2020, την Κυριακή που ακολούθησε την εισαγωγή του νομοσχεδίου στην Πολιτειακή Βουλή, αναγνώσθηκε στους Ναούς Εγκύκλιος, με την οποία ενημερώθηκαν οι πιστοί για το γεγονός αυτό και προετρέποντο να υπογράψουν στις φόρμες συλλογής υπογραφών, τις οποίες προετοίμασε ο τοπικός συνασπισμός των μεμονωμένων προσώπων και οργανώσεων εναντίον των αμβλώσεων, για να υποβληθούν στο Κοινοβούλιο προ της συζητήσεως του νομοσχεδίου. Πληροφορηθήκαμε ότι η Εγκύκλιος αυτή χρησιμοποιήθηκε από άλλες χριστιανικές ομάδες και δόγματα της Πολιτείας μας ως οδηγός στις δικές τους αντίστοιχες εκστρατείες.
Είναι προφανές ότι οι ισχύοντες εξ αιτίας του κορωνοϊού περιορισμοί επιβάλλουν όρια στον αριθμό των συμμετεχόντων στις Ιερές Ακολουθίες, παρά ταύτα η ανταπόκριση των πιστών υπήρξε μεγάλη. Είναι φανερό ότι σύσσωμα τα μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι σταθερώς αντίθετα στις αλλαγές που επιχειρούνται με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις του ειρημένου νομοσχεδίου. Η Εγκύκλιος ξαναδιαβάστηκε την επομένη Κυριακή, 25 Οκτωβρίου, οπότε υπέγραψαν και όσοι, για διάφορους λόγους, απουσίασαν την προηγουμένη. Οι συλλεγείσες υπογραφές υποβλήθηκαν στο Πολιτειακό Κοινοβούλιο και ευελπιστούμε ότι οι βουλευτές θα αντιληφθούν την σημαντική αντίθεση της κοινωνίας στο προτεινόμενο νομοσχέδιο.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019