Θεωρώντας ότι αυτήν την περίοδο μετά τις δυνατές βροχές , πρέπει να δοθεί η μάχη της αποκατάστασης των υποδομών μαζί με την αποκατάσταση του κλίματος ασφάλειας των πολιτών που επλήγη από τις πλημμύρες , βλέπω ότι έχει επικρατήσει η λογική του δε βαριέσαι και αυριο μέρα είναι ,πράγμα που αν γενικευθεί θα φέρει το νησί μας πίσω σε πολλά.
Γνωρίζοντας ότι στην Ελλάδα τα θαύματα κρατάνε τρεις μέρες , όσο ήταν και οι προσπάθειες της Περιφέρειας , μετά ακολούθησε η γνωστή ασθένεια που διέπει τον δημόσιο τομέα , “εγώ θα βγαλω το φίδι από την τρύπα;”.
Τις τελευταίες μέρες ένας φίλος μου έκανε δικαιολογημένα κριτική λέγοντάς μου ότι βαρέθηκε τις γκρίνιες και περιμένει πλέον προτάσεις.
Σίγουρα το να γκρινιάζει κάποιος στην Ελλάδα και στην Κρήτη είναι το μόνο εύκολο , αφορμές μπορεί να βρισκει σε καθημερινή βάση.
Επειδή όμως λόγω της υποψηφιότητάς μου στο συνδυασμό “η Κρήτη μπροστά” του Αλέξανδρου Μαρκογιαννάκη ως περιφερειακού συμβούλου κάνω πολλά χιλιόμετρα, έχω κάποιες παρατηρήσεις να κάνω και μετά θα πω τις προτάσεις μου.
Ο ΒΟΑΚ σε πολλά σημεία έχει μεγάλα προβλήματα κατολισθήσεων ,στα δυτικά δεν έχω επισκεφθεί αλλά βλέπω φωτογραφίες καθώς και τις διαμαρτυρίες από τους κατοίκους , όπως επίσης ο καινούργιος δρόμος για τη Μεσαρα ο οποίος σε πολλα σημεία κρύβει παγίδες για τους διερχόμενους οδηγούς , το ίδιο και ο δρόμος για τη Βιάννο.
Τα νερά σε πολλά σημεία διασχίζουν οριζόντια τους δρόμους , αφού οι αγωγοί ομβρίων έχουν βουλώσει από φερτά υλικά, πέτρες , λάσπες , ξύλα μαζί με χόρτα και φυτά που αναπτύσσονται παράλληλα των δρόμων.
Πώς αντιμετωπίζονται αυτές οι κατολισθήσεις;
Θα σας φανεί παράξενο , όχι με την απομάκρυνση των υλικών , τις λάσπες και τα χώματα δηλαδή , αλλά με την τοποθέτηση κώνων οι οποίοι σηματοδοτούν την κατολίσθηση.
Φαίνεται ότι με αυτόν τον πρόχειρο και προσωρινό τρόπο , που τελικά καταλήγει μόνιμος , οι αρμόδιοι θεωρούν ότι πράττουν το καθήκον τους , θεωρώντας ότι οι κάτοικοι και επισκέπτες είναι υποχρεωμένοι να βιώνουν τριτοκοσμικές συνθήκες.
Ισχύει δηλαδή έβαλα κώνο, έλυσα το πρόβλημα.
Η οδήγηση γίνεται απρόβλεπτη γιατί τα οχήματα βρίσκοντας μπροστά τους το εμπόδιο , αφού σε πολλές περιπτώσεις τα χώματα και οι λάσπες καταλαμβάνουν τη μια λωρίδα κυκλοφορίας , μπαίνουν στο αντίθετο ρεύμα και γινονται επικίνδυνα για τους άλλους και για τον εαυτό τους.
Όσο βέβαια για τους επαρχιακούς και αγροτικούς δρόμους, ούτε συζήτηση για ασφαλή οδήγηση , ούτε συζήτηση για συντήρηση.
Έχουν αφεθεί στην τύχη τους και οι κάτοικοι στον καλό Θεό μην τους τύχει λακκούβα ή κομμένος δρόμος.
Αυτή σε λίγες γραμμές είναι η εικόνα του οδικού δικτύου, αρκετές μέρες μετά τις δυνατές βροχές του Φεβρουαρίου.
Ποια είναι η απάντηση στο φίλο και πιθανώς σε άλλους που ενστερνίζονται τις απόψεις του.
Η πρόταση λοιπόν είναι ότι πρέπει να λειτουργούμε με τη λογική του αυτονόητου , έχουμε μια κρίση που όπως στην ιδιωτική μας ζωή θα κάναμε που βαζουμε όλες τις δυνάμεις να επιδιορθωσουμε μια ζημιά στο ξενοδοχείο που δουλεύουμε χωρίς να κοιτάμε το ρολόι , θα επιστρατευσουμε όλα μας τα μέσα και όλο το προσωπικό για να αποκαταστήσουμε τη λειτουργία της όποιας επιχείρησης μας και να είμαστε λειτουργικοι.
Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν κάποιος επαγγελματίας αντιμετωπίζει μια δυσκολία δουλεύει και 15 ώρες ή ξενύχτι μέχρι την επίλυση του.
Οι άνθρωποι που ασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα αντιμετωπίζουν το χρόνο με διαφορετική λογική έχοντας άλλα πρότυπα , ενώ η γραφειοκρατία που επικρατεί στις υπηρεσίες αποτελεί τροχοπέδη αλλά και δικαιολογία για την ακινησία.
Τις τελευταίες μέρες όλες οι δυνάμεις που διαθέτει η Περιφέρεια Κρήτης έπρεπε να έχουν βασική προτεραιότητα την αποκατάσταση των ζημιών , να βρίσκονται στο δρόμο ανεπτυγμένα μηχανήματα και χειριστές και να δώσουν στον πολίτη αίσθημα ασφάλειας και όχι εγκατάλειψης , ενώ οι αναγκαστικές μετακινήσεις δυνάμεων των πρώτων ημερών και για επικοινωνιακούς λόγους , έφεραν αργότερα τη γνωστή ραστώνη που επικρατεί στο δημόσιο.
Η σκέψη λοιπόν για αντιμετώπιση καταστροφών πέρα από την πρόληψη που απουσιάζει , χρειάζεται ανθρώπους που το καθήκον στο συμπολίτη που τους έχει ανάγκη δεν θα αποτελεί αγγαρεία αλλά πρώτιστο καθήκον.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους οι οποίοι σε κρίσεις και δυσκολίες να βρίσκονται δίπλα στον απλό πολίτη που δοκιμάζεται , να έχουν όρεξη για δουλειά και αγάπη στον δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα θυσιάζουν τον προσωπικό τους χρόνο και τη βόλεψη τους με σκοπό να λύσουν το πρόβλημα και να μην αφήνουν το οποιοδήποτε μέτωπο τους χρειάζεται και να μην εγκαταλείπουν τη θέση τους προτού δώσουν την απάντηση στο θέμα που απασχολεί τον πολίτη.
Επειδή ο κόσμος έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι έχουν περάσει οι εποχές με τις παχιές αγελάδες δεν έχει τρελές απαιτήσεις από αυτούς που κάνουν κουμάντο τις τύχες του.
Έχει όμως απαίτηση από αυτούς που επιλέγει να μην τον αφήνουν μόνο στις δυσκολίες του , όπως και να κάνουν την καθημερινότητα του καλύτερη.
Αυτά είναι τα κριτήρια και οι ανάγκες της εποχής , πράγμα που αυτοί που ασκούν τα τελευταία εννιά χρόνια τη διοίκηση της Περιφέρειας Κρήτης αδυνατούν να καταλάβουν αφού βρίσκονται κλεισμένοι στα πολυτελή γραφεία τους μη λαμβάνοντας το σφυγμό και τα μηνύματα τής κοινωνίας έχοντας σα μοναδικό άγχος την επανεκλογή τους.
Υγ.
Τα νέα από την σημαντικότερη έκθεση τουρισμού αυτή του Βερολίνου που μεταφέρουν απεσταλμένοι της Περιφέρειας μιλάνε για σταθεροποιητικη τάση κινουμενη ελαφρά πτωτικά , με τις ειδήσεις όμως για τις ζημιές στο νησί μας να έχουν γίνει γνωστές στους άμεσα ενδιαφερόμενους, τουριστικά γραφεία και επισκέπτες που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην περιοχή μας.
Ο τουρισμός είναι ευαίσθητο προϊόν που δεν επιτρέπει σε κανέναν να εφησυχάζει , οπότε η ταχύτητα και ο ρυθμός που θα επιλυθούν προβλήματα που προέκυψαν από την κακοκαιρία θα αποτελέσουν μεγάλο στοίχημα για όλους τους εμπλεκόμενους , θα αποτελέσουν όμως και βασικό κριτήριο για την ψήφο στις περιφερειακές εκλογές.
(*) O κ. Αιμίλιος Παττακός είναι υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με το συνδυασμό του Αλεξάνδρου Μαρκογιαννάκη
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019