Μια χούφτα παλιών νομισμάτων που ανακαλύφθηκαν σε έναν οπωρώνα με φρούτα στο Ρόουντ Άιλαντ και σε άλλες «γωνίες» της Νέας Αγγλίας στις ΗΠΑ μπορεί να βοηθήσουν στην εξιχνίαση ενός από τα μεγαλύτερα ανεπίλυτα μυστήρια του κόσμου.
Ο κακός σε αυτήν την ιστορία: ένας δολοφόνος Άγγλος πειρατής που κατέστη ο πιο καταζητούμενος εγκληματίας στον κόσμο μετά τη λεηλασία ενός πλοίου που μετέφερε μουσουλμάνους προσκυνητές στην Ινδία από τη Μέκκα, και ο οποίος στη συνέχεια κατάφερε να αποφύγει τη σύλληψη εμφανιζόμενος ως έμπορος σκλάβων.
«Είναι μια νέα ιστορία ενός σχεδόν τέλειου εγκλήματος», δήλωσε ο Jim Bailey, ένας ερασιτέχνης ιστορικός και ανιχνευτής μετάλλων που βρήκε το πρώτο άθικτο αραβικό νόμισμα του 17ου αιώνα σε ένα λιβάδι στο Μίντλταουν.
Αυτά τα «αρχαία ψιλά» – μεταξύ των παλαιότερων που βρέθηκαν ποτέ στη Βόρεια Αμερική – θα μπορούσαν να εξηγήσουν πώς ο πειρατής Henry Every εξαφανίστηκε από προσώπου γης.
Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1695, το πειρατικό πλοίο «Fancy», υπό την ηγεσία του Every, έστησε ενέδρα και κατέλαβε το Ganj-i-Sawai, ένα βασιλικό πλοίο που ανήκε στον Ινδό αυτοκράτορα Aurangzeb, έναν από τους ισχυρότερους άνδρες στον κόσμο. Στο πλοίο δεν επέβαιναν μόνο οι προσκυνητές, αλλά και χρυσός και ασήμι αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτό που ακολούθησε ήταν μια από τις πιο επικερδείς και φρικτές ληστείες όλων των εποχών.
Ιστορικές αναφορές λένε ότι η συμμορία του Every βασάνισε και σκότωσε όλους τους άνδρες στο πλοίο και βίασε τις γυναίκες πριν δραπετεύσει στις Μπαχάμες, περιοχή όπου αποτελούσε καταφύγιο πειρατών. Όμως, η είδηση τους απεχθούς εγκλήματος εξαπλώθηκε γρήγορα και ο βασιλιάς Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας – υπό τεράστια πίεση – τους επικήρυξε με ένα τεράστιο ποσό για εκείνη την εποχή.
Μέχρι τώρα, οι ιστορικοί γνώριζαν μόνο ότι ο Every πήγε τελικά στην Ιρλανδία το 1696, όπου τα ίχνη του χάθηκαν. Αλλά ο Bailey λέει ότι τα νομίσματα αυτά, όπως και αυτά που έχουν βρει και άλλοι είναι απόδειξη ότι ο διαβόητος πειρατής έφτασε για πρώτη φορά στις αμερικανικές αποικίες.
Το πρώτο πλήρες νόμισμα εμφανίστηκε το 2014 στο Sweet Berry Farm στο Μίντλταουν, ένα σημείο που είχε προκαλέσει την περιέργεια του Bailey δύο χρόνια νωρίτερα, αφού βρήκε παλιά αποικιακά νομίσματα, μια πόρπη παπουτσιών του 18ου αιώνα και μερικές σφαίρες από μουσκέτα.
Κουνώντας τον ανιχνευτή μετάλλων πάνω από το έδαφος, πήρε ένα σήμα, έσκαψε και πέτυχε κυριολεκτικά το τζόκερ: ένα σκοτεινό, ασημένιο νόμισμα σε μέγεθος δεκάρας που αρχικά υπέθεσε ότι ήταν είτε ισπανικό είτε χρήμα που κόπηκε από την αποικία Bay Massachusetts.
Κοιτάζοντας πιο κοντά, το αραβικό κείμενο στο νόμισμα έκανε την καρδιά του να χτυπάει σαν τρελή.
Η έρευνα επιβεβαίωσε ότι το εξωτικό αυτό νόμισμα κόπηκε το 1693 στην Υεμένη. Αυτό έθεσε αμέσως ερωτήματα, είπε ο Bailey, καθώς δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Αμερικανοί άποικοι που αγωνίζονταν να βρουν τα προς το ζην στο Νέο Κόσμο ταξίδεψαν οπουδήποτε στη Μέση Ανατολή για εμπόριο μέχρι και αρκετές δεκαετίες αργότερα.
Έκτοτε, άλλοι ανιχνευτές έχουν ανακαλύψει 15 επιπλέον αραβικά νομίσματα από την ίδια εποχή – 10 στη Μασαχουσέτη, τρία στο Ρόουντ Άιλαντ και δύο στο Κονέκτικατ. Ένα άλλο βρέθηκε στη Βόρεια Καρολίνα, φανερώνοντας ότι μερικοί από τους άντρες του Every ήρθαν στην ξηρά.
«Φαίνεται ότι μερικά από τα μέλη του πληρώματος μπόρεσαν να εγκατασταθούν στη Νέα Αγγλία και να ενσωματωθούν», δήλωσε η Sarah Sportman, αρχαιολόγος του Κονέκτικατ, όπου ένα από τα νομίσματα βρέθηκε το 2018 κατά την ανασκαφή ενός αγροκτήματος του 17ου αιώνα.
«Ήταν σχεδόν σαν ένα πρόγραμμα ξεπλύματος χρημάτων», είπε.
Αν και ακούγεται αδιανόητο τώρα, ο καθένας μπόρεσε να κρυφτεί, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως έμπορος σκλάβων – ένα αναδυόμενο επάγγελμα στη Νέα Αγγλία του 1690. Στο δρόμο του προς τις Μπαχάμες, σταμάτησε ακόμη και στο γαλλικό νησί της Ρεϋνιόν για να πάρει μερικούς μαύρους αιχμάλωτους, έτσι θα έμοιαζε στο αφήγημά του, είπε ο Bailey.
«Υπάρχει εκτεταμένη τεκμηρίωση που δείχνει ότι οι αμερικανικές αποικίες αποτελούσαν βάσεις λειτουργίας για πειρατές», δήλωσε ο Bailey, ο οποίος είναι κάτοχος πτυχίου ανθρωπολογίας από το Πανεπιστήμιο του Ρόουντ Άιλαντ.
Ο Bailey, του οποίου η καθημερινή δουλειά είναι η ανάλυση της ασφάλειας στο τοπικό συγκρότημα φυλακών, δημοσίευσε τα ευρήματά του σε ένα ερευνητικό περιοδικό της Αμερικανικής Νομισματικής Εταιρείας, ενός οργανισμού αφιερωμένου στη μελέτη νομισμάτων και μεταλλίων.
Οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί που είναι εξοικειωμένοι, αλλά δεν εμπλέκονται στο έργο του Bailey λένε ότι είναι ενθουσιασμένοι και πιστεύουν ότι ρίχνει νέο φως σε ένα από τα πιο «ανθεκτικά» εγκλήματα του κόσμου.
«Η έρευνα του Jim είναι άψογη», δήλωσε ο Kevin McBride, καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ.
Ο Mark Hanna, αναπληρωτής καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Σαν Ντιέγκο και ειδικός στην πειρατεία στις αρχές της Αμερικής, είπε ότι όταν είδε για πρώτη φορά φωτογραφίες του νομίσματος του Bailey, έχασε το μυαλό του.
Την ίδια ώρα, ο 53χρονος Bailey, ο οποίος κρατά τα πιο πολύτιμα ευρήματά του σε μια θυρίδα ασφαλείας, λέει ότι θα συνεχίσει να σκάβει. «Για μένα, ήταν πάντα για τη συγκίνηση του κυνηγιού, όχι για τα χρήματα», είπε. «Το μόνο καλύτερο από το να βρίσκεις αυτά τα αντικείμενα είναι να ανακαλύπτεις ιστορίες που χάθηκαν εδώ και καιρό».
Kαθημερινή, Πηγή: AP