Ενορία Πολύδροσου Γαζίου: Το όνειρο της εργατικής γειτονιάς έγινε 31 χρόνων

Ήταν η Κυριακή της Τυρινής την 1η Μαρτίου του 1990. Στην πρώτη λειτουργία της νεοσύστατης ενορίας Εργατικών Κατοικιών Γαζίου, στον Ιερό Ναό των Αγίων Πάντων συμμετείχαν 20 ως 30 άτομα.

Της Μαρίας Καλλέργη

Ο μόλις 27 χρόνων ιερέας, π.Μιχάλης Παναούσης ήταν ολόχαρος, όπως και όλοι οι υπόλοιποι συντελεστές γιατί ο μικρός ναός είχε γεμίσει! Σήμερα τριάντα χρόνια μετά οι πιστοί που παρακολουθούν κάθε ακολουθία στον Ιερό Ναό Κωνσταντίνου και Ελένης, που αποτελεί πλέον την έδρα της ενορίας που πέρυσι έκλεισε τα 30 χρόνια., είναι εκατοντάδες.

30 χρόνια αγώνα, προβλημάτων και αγάπης για μια εργατική γειτονιά που είχε ένα όνειρο: Να αποκτήσουν τη δική τους ενορία.

Πίσω από αυτό κρύβεται μια ιστορία, άλλοτε πικρή, άλλοτε γλυκιά αλλά πάντα ανθρώπινη και γοητευτική. Μια ιστορία με πολύ συναίσθημα που μου έκαναν την τιμή να μοιραστούν μαζί μας ένα από τα καυτά απογεύματα του περυσινού Μαίου, οι δυο ιερείς του ναού, ο παλιός π.Μιχάλης Παναούσης και ο νεώτερος π.Χρυσόστομος Νικάκης.

Ο εξαιρετικός ελληνικός καφές της πρεσβυτέρας Μαρίας Παναούση, το δροσερό νερό η εικόνα ενός ναού που νοιώθεις να ξεχειλίζει από αγάπη, το αεράκι στη μικρή βεράντα και όσα ειπώθηκαν – πολλά και of the record- έκαναν τις δύο ώρες να περάσουν σα νεράκι. Γιατί η ιστορία του ναού και της ενορίας είναι η ιστορία των ανθρώπων που στις εύκολες και στις δύσκολες στιγμές εκεί πηγαίνουν για να χαρούν, να λυπηθούν, να προσευχηθούν, να παρηγορηθούν.

Ξεκίνησαν με 1200 υπογραφές

Το ξεκίνημα της κουβέντας γίνεται από την εποχή που κτίστηκαν οι εργατικές κατοικίες στο Γάζι, όταν δεν είχαν ενορία. Κι όσο οι πιστοί διεκδικούσαν ενορία μαζεύοντας και 1200 υπογραφές που έφθασαν ως την Αρχιεπισκοπή, γινόταν λειτουργία μια φορά το χρόνο στους 62 Μάρτυρες. Έτσι οι πιστοί αν θα ήθελαν να εκκλησιαστούν θα έπρεπε να πάνε στο Γάζι ή το Τσαλικάκι.

Ο π.Μιχάλης Παναούσης την ιστορία για το πως ξεκίνησαν όλα την είχε πει πέρισυ στην πανηγυρική θεία λειτουργία που είχε γίνει λίγο πριν την έναρξη της πανδημίας απευθυνόμενος στους πιστούς: “Την 1η Μαρτίου 199ο Κυριακή της Τυρινής αρχίσαμε να λειτουργούμε στο μικρό Ναό των Αγίων Πάντων , να χτυπάει η μικρή καμπάνα και καλεί για να βρει ο καθένας από σας το λιμάνι της ψυχής του κοντά στην εκκλησία. Στην πρώτη λειτουργία ήρθαν 20-30 άνθρωποι. Είπαμε γέμισε η εκκλησία και προσπαθήσαμε να γίνει γνωστό στην περιοχή ότι ο Ιερός Ναός των Αγίων Πάντων λειτουργεί κάθε Κυριακή. Ευτύχημα ήταν ότι άρχιζε η Μεγάλη Τεσαρακοστή και ο ναός γέμιζε κάθε μέρα”.

Ο μικρός ναός των Αγίων Πάντων λειτούργησε ως η βάση της Ενορίας για οκτώ χρόνια και όπως λέει ο π.Μιχάλης Παναούσης: “Με την πάροδο του χρόνου δημιουργήθηκε η ανάγκη να χτιστεί ένας μεγαλύτερος ναός και έτσι φτιάχτηκε ο ναός του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Τα πάντα γινόταν λιτά και ταπεινό. Η ενορία μας δεν ήταν ποτέ του φαίνεσθαι αλλά του είναι. Μια ενορία φτωχή και μικρή στα έσοδα αλλά πλούσια στα αισθήματα και με περίσσευμα αληθινής αγάπης”.

Ο αγώνας ως την άδεια ανέγερσης του ναού μακρύς και δύσκολος που απαιτεί την υπέρβασης μιας σειράς γραφειοκρατικών εμποδίων. Όταν μπαίνει ο θεμέλιος λίθος από τον νυν Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας Μακάριο γίνεται πανηγυρική θεία λειτουργία στην πλατεία.

Μέχρι και πλημμύρα !

Οι εργασίες προχωρούν και η πρώτη επίσημη θεία λειτουργία γίνεται στο σημερινό υπόγειο του ναού, χωρίς ρεύμα πόρτες και παράθυρα. Για καιρό έτσι γίνονται οι λειτουργίες. Μέχρι που στις 6 Δεκεμβρίου 1999 κι ενώ επιτέλους με μεγάλο αγώνα μπαίνουν πόρτες και παράθυρα μια θεομηνία πλήττει την περιοχή. Όπως λέει ο π.Μιχάλης: “Το υπόγειο πλημμυρίζει και καταστρέφονται όσα τόσο καιρό προσπαθούσαμε να φτιάξουμε. Η Πυροσβεστική αντλεί 746 κυβικά νερού και αρχίζουμε να βγάζουμε λάσπες με κουβάδες όλη τη νύχτα. Η λάσπη έφθανε τα 70 εκατοστά. Μέχρι το μεσημέρι της επόμενης μέρας όλα ήταν στη θέση του”.

Τη Μεγάλη Τρίτη του 2000 κι ενώ οι εργασίες προχωρήσει γίνεται η μετακόμιση από το υπόγειο στο ισόγειο του ναού και ξεκινούν να γίνονται εκεί. Στις 13 Μαίου του 2006 γίνονται τα επίσημα εγκαίνια του ναού από τον επίσκοπο Κνωσού και νυν Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Ευγένιο ενώ στις 28 Δεκεμβρίου του 2011 ο Μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων Ειρηναίος κάνει δωρεά στην Ενορία τα Ιερά Λείψανα που υπάρχουν στο ναό.

Προβλήματα και έργο

Όπως όλα στη ζωή η πορεία της ενορίας σημαδεύτηκε από θετικά και αρνητικά γεγονότα. Οι άνθρωποι της μιλούν για τις πέντε φορές που η εκκλησία έπεσε θύμα διαρρηκτών και τις άλλες τέσσερις που έγινε καταγγελία στην Αρχιεπισκοπή γιατί τα μεγάφωνα και οι καμπάνες του ναού ενοχλούσαν κάποιους.

Παράλληλα από την ενορία γίνεται και φιλανθρωπικό έργο με τον π.Μιχάλη να λέει: “Σχεδόν ποτέ δεν αρνηθήκαμε τη βοήθεια μας σε όσους ανθρώπους ήρθαν και μας ζήτησαν χρήματα, ρούχα, τρόφιμα, φάρμακα. Όχι μόνο στην περίοδο της κρίσης αλλά πολλά χρόνια πριν. Χωρίς να το διαφημίζουμε. Κάναμε αυτό που λέει ο Κύριος, να μή γνωρίζει το ένα χέρι τι κάνει το άλλο”.

Ο φετινός εορτασμός

Η ενορία του Πολύδροσου ετοιμάζεται και φέτος να γιορτάσει τον Άγιο Κωνσταντίνο και την Ελένη μέσα σε αυτήν την εβδομάδα.

Οι φωτογραφίες είναι από τη πανηγυρική λειτουργία για τα 30 χρόνια της Ενορίας