Μια μέρα σαν τη σημερινή, πριν από 80 χρόνια, ξεκίνησε να γράφεται μια από τις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας του σύγχρονου Ελληνισμού και ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά από την κατάληψη της ηπειρωτικής Ελλάδας από τις δυνάμεις του Άξονα, στο στόχαστρο των κατακτητών μπήκε η λεβεντογέννα Κρήτη. Καθώς τα παλικάρια της που είχαν πολεμήσει ηρωικά στο Αλβανικό μέτωπο δεν είχαν προλάβει να επιστρέψουν για να υπερασπιστούν το νησί, ο ιερός αγώνας υπέρ βωμών και εστιών έγινε υπόθεση όλου του Κρητικού λαού. Με πενιχρά μέσα, αλλά με ενότητα, πίστη και αυταπάρνηση, οι Κρήτες όλων των ηλικιών, άνδρες και γυναίκες, τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στις πανίσχυρες χιτλερικές δυνάμεις και γι’ αυτό κατέστησαν υπόδειγμα θάρρους και ηρωισμού για όλη την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, εμπνέοντας τους λαούς που την ίδια εποχή πάσχιζαν να δημιουργήσουν αναχώματα στη ναζιστική επέλαση. Κι όταν πια κατεβλήθησαν στρατιωτικά από τις συντριπτικά ισχυρότερες δυνάμεις του κατακτητή, δεν κατεβλήθη στιγμή το αδούλωτο φρόνημά τους, αλλά συνέχισαν να αντιστέκονται με σθένος καθ’ όλη την περίοδο της κατοχής του νησιού και μέχρι την πλήρη απελευθέρωσή του.
Αυτός ο περήφανος αγώνας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, και ο βαρύτατος φόρος αίματος τον οποίο πλήρωσαν οι πρόγονοί μας, συνιστούν για όλους εμάς σήμερα υψηλή παρακαταθήκη και ιστορικό χρέος ταυτόχρονα. Η θυσία τους αποτελεί πολύτιμο φάρο, ο οποίος φωτίζει τον δρόμο μας και μας υποδεικνύει με ποιες αρχές και αξίες οφείλουμε να πορευόμαστε. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε τους ήρωες προγόνους μας από το να συντονίσουμε τον βηματισμό μας προς την κατεύθυνση που μας υπέδειξαν με το παράδειγμά τους. Διατηρώντας δηλαδή την ενότητα μεταξύ μας, την πίστη μας στις πατροπαράδοτες αξίες και το θυσιαστικό φρόνημα για την υπεράσπισή τους, όποτε κρίνεται αναγκαίο.
Θα ήταν όμως ασυγχώρητο αν λησμονούσαμε την ηρωική συμμετοχή των Συμμαχικών δυνάμεων στην υπεράσπιση της Κρήτης. Βρετανοί, Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί αγωνίστηκαν πλάι – πλάι με τους κατοίκους της Κρήτης και έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για μια πατρίδα, που δεν ήταν, αλλά τελικώς έγινε και δική τους.
Σε αυτή την κοινή πατρίδα, σε αυτά τα χώματα που ποτίστηκαν με το αίμα των κοινών εντέλει ηρώων μας, ο σπόρος της φιλίας του ελληνικού και του αυστραλιανού λαού φύτρωσε, έγινε δέντρο και σήμερα αξιωνόμαστε να γευόμαστε τους καρπούς του. Με αφορμή τη σημερινή επέτειο, κλίνουμε με σεβασμό το γόνυ στους χιλιάδες Αυστραλούς που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης και ανανεώνουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να χτίζουμε γέφυρες φιλίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στις δύο πατρίδες τους… ανάμεσα στις δύο πατρίδες μας!
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019