Το ενδεχόμενο πιθανής χρεοκοπίας της Evergrande, του μεγαλύτερου κατασκευαστή ακινήτων στην Κίνα, πυροδοτεί ήδη αλυσιδωτές αντιδράσεις στην παγκόσμια οικονομία και πολλοί αναλυτές κάνουν λόγο για ανάλογες επιπτώσεις με την κρίση του 2008,που προκάλεσε ο θάνατος της Lehman Brothers. Μια κρίση η οποία στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα .Ο όμιλος Evergrande δεν έκανε τουλάχιστον δυο πληρωμές τόκων που έληγαν προχθες 20/9 στις τράπεζες, εξέλιξη που φέρνει ένα βήμα πιο κοντά τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους στην ιστορία της Κίνας.
Η «βουτιά» στις χρηματιστηριακές αγορές, από το Χονγκ Κονγκ έως τη Νέα Υόρκη, σηματοδοτεί μια πρώτη ένδειξη των -αγνώστου μεγέθους- ενδεχόμενων επιπτώσεων της κρίσης γύρω από τον κινέζικο όμιλο ακινήτων Evergrande ο οποίος αντιμετωπίζει το φάσμα της χρεοκοπίας.
Η Κίνα φυσικά, εκείνη την εποχή είχε προστατευτεί από την αλυσιδωτή αντίδραση με ένα πακέτο τόνωσης 4 τρισεκατομμυρίων Renminbi (586 δισεκατομμύρια δολάρια). Που δαπανήθηκαν αυτά τα ποσά; Σε ακίνητα και υποδομές, καθώς εκείνη την εποχή που υπήρχε η ανάγκη για ανοικοδόμηση της επαρχίας Σιτσουάν που είχε καταστραφεί από τον Εγκέλαδο και για την κινεζική ηγεσία ήταν απαραίτητο να δοθεί αξιοπρεπής στέγαση σε εκατομμύρια Κινέζους που διέσχιζαν το κατώφλι της μεσαίας τάξης.
Σήμερα, βέβαια ,υπάρχουν όλα τα συστατικά για μια κρίση στην Κίνα : Οχι μόνο οικονομική, αλλά πολιτική και συστημική: Έχουμε μια μια τεράστια ακίνητη περιουσία που χάνεται, οργισμένους επενδυτές που απαιτούν τα χρήματά τους και τον κίνδυνο μετάδοσης της «μόλυνσης» σε ολόκληρο τον κατασκευαστικό τομέα, ο οποίος αντιπροσωπεύει μεταξύ 16% και 25% του κινεζικού ΑΕΠ.
Αν και η Κίνα βρίσκεται αντιμέτωπη με αυτή την τεράστια «φούσκα» στην αγορά ακινήτων, η επαπειλούμενη πτώχευση της Evergrande ,δύσκολα θα συμβεί. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κίνα υπόκειται σε εκτεταμένο κυβερνητικό έλεγχο και φυσικά το Πεκίνο έχει δείξει τα τελευταία χρόνια πως δεν θα διστάσει να αναλάβει δράση για τη διάσωσή του κατασκευαστικού κολοσσού. Αναλυτές εκτιμούν επίσης ότι ακόμη και αν καταρρεύσει η Evergrande , οι επιπτώσεις δεν θα φανούν αμέσως ,καθώς στην Κίνα ,οι διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπόκεινται σε πολύπλοκες διαπραγματεύσεις και ρυθμιστική εποπτεία με αποτέλεσμα συχνά να απαιτούνται χρόνια μέχρι να διευθετηθούν.
Το ερώτημα είναι πόσο μεγάλη θα είναι η παρέμβαση του Πεκίνου στην Evergrande ,καθώς είναι πολύ απίθανο ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ να αφήσει την κατάσταση να εκφυλιστεί σε μια «Κινέζική Lehman Brothers». Ο Φεντερίκο Ραμπίνι, επί χρόνια ανταποκριτής της ιταλικής «La Repubblica», στο Πεκίνο και συγγραφέας ενός βιβλίου που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο “Stop Beijing”, προειδοποιεί πάντως ότι «αν έρθει το Κινεζικό 1929, όλοι θα υποφέρουμε».
Η χρεοκοπία ενός κολοσσού σαν την Evergrande θα προκαλέσει τριγμούς στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Κίνας και ορισμένοι επενδυτές ανησυχούν για τη μετάδοση του διεθνώς, καθώς θέτει τις βάσεις για ένα ντόμινο χρεοκοπιών σε επίπεδο χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, προμηθευτών, κ.ο.κ.
Από τότε που εισήλθε στον Λευκό Οίκο, ο Τζο Μπάιντεν , «ο πλανήτης έχει εισέλθει σε μια θερμή φάση της αντιπαράθεσης μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών» , εκτιμά ο Λούτσιο Καράτσιολο, διευθυντής της ιταλικής Επιθεώρησης για την Γεωπολιτική, Limes. «Αυτό εξηγεί και την απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να αποχωρήσουν από το Αφγανιστάν ,για να απεμπλακούν από άχρηστους πολέμους, προκειμένου να στρέψουν όλες τις δυνάμεις τους προς την Κίνα, αλλά και κατά της Μόσχας, διότι ένα άλλο αποτέλεσμα του συμφώνου AUKUS ,θα είναι αναπόφευκτα η ενίσχυση του άξονα Ρωσίας-Κίνας. Ενας άξονας που θα καθίσταται όλο και πιο αναγκαίος για το Πεκίνο και τη Μόσχα», υποστηρίζει ο Ιταλός αναλυτής.
Ο διευθυντής του Limes προειδοποιεί μάλιστα ότι το σύμφωνο Aukus ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία και τη Βρετανία ,δείχνει ότι «ενώ εμείς, στην Ευρώπη, συζητάμε αιωνίως για μια ευρωπαϊκή άμυνα που δεν θα γίνει ποτέ, οι Αμερικανοί σκέφτονται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, χτίζοντας μια συμφωνία με τους πιο αξιόπιστους εταίρους για τον περιορισμό της Κίνας στην στον Ινδο-Ειρηνικό και στις κινεζικές θάλασσες»… «Ο βασικός στόχος της Ουάσιγκτον είναι να αποτραπεί η Κίνα γίνει ωκεάνια υπερδύναμη, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί με την κατάκτηση της Ταϊβάν και την επιβεβαίωση του Πεκίνου ως κυρίαρχης δύναμης στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού».
Ανακοίνωση για μια εύθραυστη συμφωνία
Ο κινεζικός όμιλος ακινήτων Evergrande ανακοίνωσε ότι κατέληξε σε συμφωνία με κάποιους από τους ομολογιούχους του για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να κηρύξει στάση πληρωμών.
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Bloomberg, ο Evergrande θα αποπληρώσει έτσι 232 εκατ. γιούαν (30,5 εκατ. ευρώ) που όφειλε να καταβάλει μέχρι αύριο Πέμπτη για το ομόλογο αυτό, με επιτόκιο 5,8%, που είχε διατεθεί στην εσωτερική αγορά.
Όμως ο γιγαντιαίος όμιλος των ακινήτων, με έδρα τη Σεντζέν, απέχει παρασάγγας από το να έχει επιλύσει το πρόβλημα, λαμβανομένου υπόψη του συνολικού ύψους του χρέους του.
Πενταπόσταγμα – Καθημερινή