Μπορεί κάποιος από τους εξέχοντες επιστήμονες που θα συμμετάσχουν στην εκδήλωση προς τιμήν του αείμνηστου καθηγητή Σταύρου Τσακιράκη, κατ’ εξοχήν υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις 20 Δεκεμβρίου, να απαντήσει στο ερώτημα της “Πρωτοβουλίας Πολιτών” που βρίσκεται στο τέλος του κειμένου που ακολουθεί; “Δεδομένου ότι το ανώτατο δικαστικό όργανο της χώρας μας αγνοεί προκλητικά που και με ποιο τρόπο μπορούμε να βρούμε το δίκιο μας; ”
ΝΟΜΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ.
Την τελευταία διετία η Πρωτοβουλία Πολιτών για τη Διάσωση, Προβολή και Αειφόρο Ανάπτυξη της Πεδιάδας προσφεύγοντας στο Συμβούλιο της Επικρατείας – το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, προέβη στις παρακάτω νομικές ενέργειες εναντίον της κατασκευής του νέου αεροδρομίου στην Πεδιάδα του Καστελλίου:
11. Στις 25 Ιουλίου 2019, κατατέθηκε προσφυγή στο ΣτΕ για την ακύρωση της «Σύμβασης Παραχώρησης του έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του Νέου Διεθνούς Αερολιμένα Ηρακλείου Κρήτης και Μελέτη – Κατασκευή και Χρηματοδότηση των Οδικών του Συνδέσεων» που κυρώθηκε με το ν. 4612/2019 (ΦΕΚ Α΄77/23-5-2019). Η προσφυγή πήρε αριθμό 2069/2019. Η τότε Πρόεδρος του ΣτΕ κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, λόγω της εξαιρετικής σπουδαιότητας της αιτήσεώς μας, παρέπεμψε την προσφυγή στην μείζονα σύνθεση του ΣτΕ, η οποία εκδικάστηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2020. Αντιπροσωπία της Πρωτοβουλίας παραβρέθηκε στο ΣτΕ. 1
2. Στις 14/12/2019 κατατέθηκε δεύτερη προσφυγή στο ΣτΕ κατά του ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ για την ακύρωση της υπ’ αριθ. πρωτ. ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/43505/549/15-10-2019 Απόφασης Τροποποίησης Περιβαλλοντικών Όρων για το Νέο Αερολιμένα Καστελλίου στο νομό Ηρακλείου Κρήτης και την οδική του σύνδεση με το Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης και την οδό Ηρακλείου – Μάρθας. Η προσφυγή στηρίχτηκε στο ότι με αφορμή την τροποποιητική πράξη θα έπρεπε να έχει συμπληρωθεί η ΜΠΕ με τα πλέον σύγχρονα και επικαιροποιημένα δεδομένα καθόσον παρήλθαν 10 χρόνια (αυτός ο ισχυρισμός στηρίζεται σε αποφάσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ). Επίσης η ισχύς της ΑΕΠΟ έληγε στις 31.12.2019, επομένως χρειαζόταν ανανέωση για την οποία έπρεπε να έχει κατατεθεί φάκελος ανανέωσης τουλάχιστον δύο μήνες πριν από τη λήξη, όμως ο Υπουργός έσπευσε να εγκρίνει την τροποποίηση ενάμιση μήνα πριν τη λήξη χωρίς να έχει κατατεθεί φάκελος ανανέωσης και χωρίς να έχει υπάρξει επικαιροποίηση της ΜΠΕ.
3. Λόγω καθυστέρησης της εκδίκασης της 2ης προσφυγής αλλά και έκδοσης της απόφασης της 1ης, το ΔΣ αποφάσισε να προχωρήσει και σε ασφαλιστικά μέτρα. Στις 4 Σεπτεμβρίου 2020 προχωρήσαμε με την κατάθεση 3ης προσφυγής όπου αιτηθήκαμε την αναστολή (ασφαλιστικά μέτρα) της υπ’ αριθ. πρωτ. ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/43505/549/15-10-2019 Απόφασης Τροποποίησης Περιβαλλοντικών Όρων. Εκτός των καθυστερήσεων από το ΣτΕ, τα ασφαλιστικά κατατέθηκαν και για τους παρακάτω επιπρόσθετους λόγους που μέχρι τότε δεν υπήρχαν:
i. Την απόφαση του Εφετείου του Λονδίνου με την οποία ακυρώθηκε η Υπουργική Απόφαση για κατασκευή τρίτου διαδρόμου στο Heathrow, για λόγους που και εμείς προβάλλαμε στην αίτηση ακυρώσεως δηλαδή την υποχρέωση αξιολόγησης των επιπτώσεων του διοξειδίου του άνθρακα στο κλίμα (επ’ αυτού ήταν αρκετά αναλυτικό το Εφετείο του Λονδίνου).
ii. Την απόφαση του Ιταλικού Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση για την επέκταση του αεροδρομίου της Φλωρεντίας.
iii. Την απόφαση της 5ης Μαρτίου 2020 του Συνταγματικού Δικαστηρίου του Βελγίου η οποία είναι ευθυγραμμισμένη πλήρως με τους ισχυρισμούς που εκθέσαμε στο δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως. Συγκεκριμένα δέχεται ότι μία σύμβαση μεταξύ του βελγικού Δημοσίου και ιδιωτικής εταιρείας η οποία κυρώνεται με νόμο μπορεί να προσβληθεί ενώπιον των δικαστηρίων όταν με την σύμβαση αυτή προβλέπονται εργασίες, όπως και σε εμάς, και όταν δεν κατατίθεται κατά την διάρκεια της νομοθέτησης οι τυχόν ΜΠΕ ή οι αξιολογήσεις επί των επιπτώσεων στις περιοχές NATURA 2000.
Ενώ είχαμε τη διαβεβαίωση ότι η εκδίκαση στην επιτροπή αναστολών θα γινόταν μέσα σε 15-20 ημέρες από την ημερομηνία κατάθεσης, η διοίκηση (δηλ. το Υπουργείο) δεν ανταποκρίθηκε ποτέ ως όφειλε να στείλει τον σχετικό φάκελο, με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα (14 μήνες μετά) να μην έχει γίνει η εκδίκαση της αίτησης αναστολής αλλά ούτε και να έχει οριστεί δικάσιμος για τη 2η προσφυγή, δηλαδή για την αίτηση ακύρωσης της Απόφασης Τροποποίησης Περιβαλλοντικών Όρων.
4. Στις 30/12/2020 (μετά από 10 μήνες), αναρτάται η επίσημη απόφαση της μείζονος σύνθεσης του ΣτΕ, από όπου συμπεραίνεται ότι οι δικαστές απέφυγαν να ασχοληθούν με το νόμο, την ακύρωση του οποίου αιτηθήκαμε, διότι προφανώς ήθελαν να τα έχουν καλά με την εκτελεστική εξουσία.
Με προσεκτική ανάγνωση της απόφασης διαπιστώνεται επίσης ότι μας προσκαλούν να προσβάλουμε το νόμο επ’ ευκαιρία προσβολής της πράξης τροποποίησης ή οποιασδήποτε άλλης διοικητικής πράξης (2η προσφυγή), δηλαδή η μείζων σύνθεση μας παραπέμπει στο αρμόδιο για την προστασία του περιβάλλοντος Ε’ τμήμα του ΣτΕ!
5. Στις 8 Ιανουαρίου 2021 κατατέθηκε στο ΣτΕ δικόγραφο πρόσθετων λόγων ακυρώσεως της ΑΕΠΟ. Πρόκειται για τους λόγους ακυρώσεως που προβάλαμε κατά την 1η προσφυγή στην ολομέλεια, η οποία υπονόησε ότι πρέπει να προβληθούν και στη δίκη για την ακύρωση της ΑΕΠΟ. Στο δικόγραφο προστέθηκε και ένας νέος λόγος ακυρώσεως, που αφορά στην οδηγία 2000/60 για τα ύδατα, διότι εκδόθηκε πρόσφατα απόφαση του ΔΕΕ που επιτρέπει για πρώτη φορά να προβάλλεται παράβαση της οδηγίας και στην περίπτωση μεμονωμένων έργων και όχι μόνο στα σχέδια διαχείρισης. Δεδομένου ότι το ανώτατο δικαστικό όργανο της χώρας μας αγνοεί προκλητικά, που και με ποιο τρόπο μπορούμε να βρούμε το δίκιο μας;