Με απείπωτη θλίψη πληροφορηθήκαμε την απώλεια ενός πολύ αγαπητού και αξιοσέβαστου Ηρακλειώτη, του συνταξιούχου δικηγόρου Αριστείδη Ινιωτάκη, που έφυγε προχθές από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών και κηδεύθηκε σήμερα το μεσημέρι στο Νέο Κοιμητήριο του Ηρακλείου.
Ο Αριστείδης Ινιωτάκης γεννήθηκε στα Αμιρά της Βιάννου και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την αποπεράτωση των σπουδών του, έκανε την άσκησή του στο δικηγορικό γραφείο του αειμνήστου Ηρακλειώτη δικηγόρου Γεωργίου Καρούζου, με τον οποίο συνδέθηκε με στενή επαγγελματική αλλά και προσωπική φιλία.
Άριστα καταρτισμένος νομικός, διακρίθηκε για την επιστημονική του επάρκεια, για την μαχητικότητα, αλλά και για την αξιοπρέπειά του. Γι’ αυτό και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους συναδέλφους του, αλλά και από το σύνολο της τοπικής κοινωνίας.
Άνθρωπος σεμνός, ηπίων τόνων, εντιμότατος, αλλά και άνθρωπος της προόδου, διέβλεψε από νωρίς ότι το μέλλον της Κρήτης ήταν συνυφασμένο με την τουριστική ανάπτυξη, και δημιούργησε στην Άρβη, την γενέτειρά του, ένα από τα πρώτα και πιο αξιόλογα ξενοδοχεία της Νότιας Κρήτης, το “Αριάδνη”, που προσέφερε πολλά για την τουριστική ανάπτυξη και αναβάθμιση της περιοχής.
Ο Αριστείδης Ινιωτάκης ενδιαφερόταν πάντα για τα κοινά και παρακολουθούσε από κοντά όλες τις εξελίξεις, ήταν δε πάντα σωστές και αξιοπρόσεκτες οι παρατηρήσεις και οι σχολιασμοί του.
Από την δεκαετία του ΄50, είχε αναπτύξει πολύ φιλικές σχέσεις με τον ιδρυτή της εφημερίδας “Η ΔΡΑΣΙΣ” Κωνσταντίνο Καφφετζάκη, αλλά και με τον μετέπειτα διευθυντή της εφημερίδας Μανώλη Τριγώνη, με τον οποίο ανέπτυξαν στενή προσωπική και επαγγελματική σχέση, μάλιστα ο Αριστείδης Ινιωτάκης ήταν για δεκαετίες Νομικός Σύμβουλος της “ΔΡΑΣΗΣ”.
Η “ΝΕΑ ΔΡΑΣΙΣ”, απευθύνει εγκάρδια συλλυπητήρια στην αξιοσέβαστη σύζυγό του Νίτσα και στις δυο αγαπημένες του κόρες, την Αριάδνη και την Ιωάννα.
Κ.Τ.
Ο επικήδειος του Πέτρου Ινιωτάκη
Στην σημερινή κηδεία του Αριστείδη Ινιωτάκη, επικήδειο εξεφώνησε ο ανηψιός του και επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ΣΥΝ+ΠΡΑΞΗ Δημοτών Ηρακλείου Πέτρος Ινιωτάκης, που είπε τα εξής:
Αγαπημένε μου Θείε ,
Δυο λόγια θέλω να πω για σένα σήμερα..
Λόγια δύσκολα, οι λέξεις θα βγουν δύσκολα…όμως πρέπει γιατί είναι όχι απλά η δικιά μου οφειλή, αλλά όλης της οικογένειας , όλων όσων σε γνώρισαν όλων όσοι σε ζήσανε και σήμερα είναι εδώ για να σε αποχαιρετήσουν..
Στη ζωή όλων μας πάντα υπάρχουν άνθρωποι –λίγοι-που στα δύσκολα είναι πάντα εκεί.
Είναι ελάχιστοι όμως οι άνθρωποι που σε όλοι τους τη ζωή είναι ταγμένοι με όποιο κόστος, να υπηρετούν το δίκαιο και την αλήθεια…
Ένα τέτοιο άνθρωπο αποχαιρετούμε σήμερα από κοντά μας τον Αριστείδη Ινιωτάκη.
Γιός του Ιωάννη Ινιωτάκη , και της Αριάδνης Κονδυλάκη, γεννήθηκε σε πολύ δύσκολες συνθήκες στα Αμιρά Βιάννου. Ο πατέρας του θείου, ήταν ένας από τους πολλούς Έλληνες που έφυγαν τη δύσκολη δεκαετία του 20-30 για την Λατινική Αμερική, ήταν από αυτούς που πίστευαν στις δυνάμεις του και αγωνιζόταν για ένα καλύτερο αύριο. Δούλεψε σκληρά στην Αργεντινή έκανε βιός και επέστρεψε στο γιο και την γυναίκα του.
Έκανε επενδύσεις στην ιδιαίτερη πατρίδα του, αγόρασε περιουσία , έφτιαξε το magaze όπως έλεγε όλη η επαρχία, το πρώτο εμπορικό κέντρο στην Άρβη μέσω του οποίου γινόταν όλο το εμπόριο των προϊόντων που παρήγαγε ο τόπος… εκεί ακριβώς που αργότερα ο Θείος θα έφτιαχνε τη δεκαετία του 70 το πρώτο και μοναδικό για πολλά χρόνια ξενοδοχείο «ΑΡΙΑΔΝΗ». Αγαπούσε τον τόπο που γεννήθηκε και νοιαζόταν για την προκοπή του …
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1943 οι Γερμανοί Ναζί εκτελούν μαζί με άλλους 114 συγχωριανούς και τον πατέρα του μικρού Αριστείδη και ξεκινά ο Γολγοθάς της ζωής του…Μόνος του με μία ηρωίδα μάνα, αντιλαμβάνεται πολύ γρήγορά ότι ο δεν είναι στη λίστα αυτών που η ζωή χαμογελά νωρίς ….
Με μεγάλες θυσίες και στερήσεις εισάγεται στην Νομική Θεσσαλονίκης και παίρνει το πτυχίο του. Εκεί γνωρίζει την σύντροφο της ζωής του την Δουκενία Τζεβελέκη την αγαπημένη του Νίτσα, στο πρόσωπο της οποίας βρίσκει την άξιο σύντροφο, που μαζί θα ταξιδέψουν για μια ζωή και που στάθηκε τόσο άξια μέχρι τέλους δίπλα του , πάντα με το χαμόγελο και το γλυκό λόγο στο στόμα .
Μαζί δημιούργησαν μια αγαπημένη οικογένεια, και απέκτησαν δύο σπουδαία παιδιά, δύο κόρες, που ο Αριστείδης καμάρωνε, την Αριάδνη, που ακολούθησε τις σπουδές της Νομικής και κοινή επαγγελματική πορεία με τον πατέρα της ,άξια συνεχιστής του, και την Ιωάννα που σπούδασε βιολόγος και ακολουθεί μια αξιοζήλευτη επαγγελματική καριέρα στην Ιταλία.
Ο Θείος Αριστείδης, τους έδειξε το δρόμο της προόδου όχι μόνο στα επαγγελματικά, αλλά και στη στάση ζωής και επέλεξαν άξιους συντρόφους το Καρδιολόγο Μάριο Λιαπάκη η Αριάδνη και τον Νομικό Raffaele Santoro, η Ιωάννα, που στάθηκαν δίπλα του σαν άξιοι γιοι…
Ο Θείος είχε μια πλούσια επαγγελματική διαδρομή.Κέρδισε δίκαια, με πολλή προσωπική δουλειά και διατηρώντας πάντα χαμηλούς τόνους, την εκτίμηση και το σεβασμό συνεργατών, συναδέλφων, και ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας.
Αμέτρητες φορές με σταματάνε στο δρόμο και με ρώταγαν αν ήμουν γιος του σπουδαίου Δικηγόρου Αριστείδη Ινιωτάκη και στη συνέχεια μου εξιστορούσαν ιστορίες για την αξιοπρέπεια και τη μαχητικότητα που έδινε τις μάχες μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων….
Έζησε ένα ενάρετο βίο γεμάτο αγάπη. Ήσυχα, αθόρυβα, διακριτικά….
Αγαπημένε μου Θείε,
Δεν ξεχνώ τις αμέτρητές συζητήσεις που κάναμε για την πολιτική, για τα κοινωνικά για τα δημοτικά, ποτέ δεν ξεχνώ πόσο με νοιαζόσουν για ότι έκανα, ποτέ δεν ξεχνώ το χαμόγελο επιβράβευσης σου στα θετικά βήματα που έκανα.. και τις αυστηρές πατρικές συμβουλές σε ότι δεν συμφωνούσες … πάντα με αγάπη!!
Πάντα καμάρωνα και διασκέδαζα για τα ωραία ιστορικά στιγμιότυπα της οικογένειας, που μας μετέφερες σε μια άλλη εποχή δύσκολη αλλά γεμάτη αξίες και σεβασμό για τον άνθρωπο..
- Σε αποχαιρετώ, με βαθιά αισθήματα σεβασμού και θαυμασμού!
- Για το περίσσευμα καρδίας, που με δίδαξες με το παράδειγμά σου. Για τα μαθήματα ήθους και ανθρωπιάς.
- Για τη δύναμη της ψυχής σου,με την οποία αντιμετώπιζες με υπερηφάνεια και καρτερικότητα όλες τις αντιξοότητες.
- Θα θυμάμαι πάντα την απέραντη καλοσύνη σου, την κοινωνική σου καλλιέργεια και τη σπάνια ευγένεια σου.
- Το ασίγαστο πάθος σου για προκοπή.
- Θα θυμάμαι πάντα τη συνείδηση του χρέους σου απέναντι στον συνάνθρωπο και την κοινωνία..
- Ολόκληρη η ζωή σου ήταν μια δημιουργία, μια προσφορά. Πόσους ανθρώπους δεν άγγιξες με τον τρόπο σου. ..
- Ήσουν πάντα ένας πραγματικός αγωνιστής, ένας αληθινός μαχητής της ζωή.
Ποτέ δε σε είδα να το βάζεις κάτω.
Ένας σπουδαίος άνδρας, γεμάτος λεβεντιά, και αξιοπρέπεια.
Στη ζωή του καθενός από μας, είναι λίγες οι φορές που συναντάμε το μεγαλείο. Όχι εκείνο που εκπορεύεται από χρήματα ή από υλικά αγαθά. Από τίτλους ή εξουσία, αλλά το μεγαλείο ψυχής και συναισθημάτων που κάνουν τους ανθρώπους να βρίσκουν την ανώτερη ταυτότητα τους..
Και αυτό το μεγαλείο ψυχής ο Αριστείδης Ινιωτάκης το διέθετε σε αφθονία.
Αισθάνομαι, μόνο υπερηφάνεια που ήταν μέρος της ζωής μουκαι με έμαθε να στέκομαι στα πράγματα με αξιοπρέπεια και σεμνότητα…
Σήμερα κλείνει ένα μεγάλο κεφάλαιο για την οικογένειά μου.
Σήμερα η οικογένεια μας φτώχυνε. Έχασε ένα θεμέλιο λίθο που ήξερε να αγωνίζεται, να σέβεται, και να προσφέρει.
Σήμερα όμως η Θείος μου,όπως και ο Πατέρας μου είναι στις αγκαλιές των πατεράδων που δεν έζησαν και τόσο τους έλειψαν, είναι με τις ηρωϊδες μάνες που τους ανέθρεψαν με τα δάκρυα τους …
Ξανασμίγουν όλοι μαζί μετά από χρόνια, και είμαι σίγουρος ότι η χαρά τους δεν περιγράφετε.
Από αυτή τη χαρά ας κλέψουμε και εμείς λίγο Νικόλα και Άρη, από τη χαρά του παππού σας, για ότι έκτισε στη ζωή και κληρονόμησε σε εσάς και σε όλους εμάς…
αυτή τη χαρά που αγκαλιάζει τη ψυχή του παππού σας ας τη κρατήσουμε σαν το αντίδωρο φεύγοντας σήμερα από εδώ..
Αγαπημένη μου θεία, Αριάννα και Ιωάννα είμαι σίγουροςότι ο Θείος έκανε το καθήκον του στο ακέραιο απέναντι μας, ας κάνουμε και εμείς το ελάχιστο για αυτόν ,
να τον θυμόμαστε με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη…
Καλό ταξίδι Θείε μου
Ας είναι αιώνια η μνήμη σου.