Ένας πολύ γνωστός και διάσημος φυσικός παρουσίασε τα χειρόγραφα (χειρόγραφα ήταν τότε, όχι στικάκι), του προς έκδοση βιβλίου του, σε γνωστό εκδότη. Εκείνος, αφού τα ξεφύλλισε στα γρήγορα, του τα επέστρεψε, με την παράκληση να τα ξαναδουλέψει… Αφού η επιθυμία του εκδότη εκτελέστηκε, ο φυσικός μας, τα πήρε «υπό μάλης» και τα υπέβαλε ξανά στον εκδότη. Εδώ, ακολούθησε η ίδια με την προηγούμενη σκηνή· δηλ. ο εκδότης παρακάλεσε τον φυσικό να ξαναδουλέψει τα χειρόγραφα, με τη διευκρίνιση, ότι «για κάθε μαθηματικό τύπο που παρουσιάζεται στο βιβλίο, ένας μεγάλος αριθμός αναγνωστών απομακρύνεται». Ήθελε να πει, δηλ. ότι οι μαθηματικές εξισώσεις διώχνουν, απομακρύνουν το μεγάλο αναγνωστικό κοινό. Με αυτό, λοιπόν, το σκεπτικό και γύρω από την ικανοποίηση αυτής της οδηγίας του εκδότη, τα χειρόγραφα υπέστησαν επανειλημμένες αλλαγές, τροποποιήσεις και βελτιώσεις. Τελικά, ο φυσικός έφτασε σε μια έκδοση, όπου μόνος μαθηματικός τύπος μέσα στο βιβλίο, κατέληξε να είναι η γνωστή εξίσωση του Einstein, την οποία δεν χρειάζεται να παραθέσουμε, μην τυχόν απομακρύνουμε κι εμείς «ένα μεγάλο αριθμό αναγνωστών» της στήλης.
Η εξίσωση αυτή περιέχει τρία μεγέθη και το σύμβολο του «ίσον». Θέλει να δείξει, ότι η ενέργεια είναι ίση με τη μάζα, πολλαπλασιασμένη επί την ταχύτητα του φωτός (στο τετράγωνο). Δηλ. όπου «χάνεται» μια μικρή ποσότητα μάζας, εκεί εμφανίζεται μια μεγάλη ποσότητα ενέργειας –και αντίστροφα. Στην εξίσωση αυτή στηρίζεται η καταστρεπτική δράση της ατομικής βόμβας, αλλά και η χρήση της ατομικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς… Πολλοί την αποκαλούν ως την ομορφότερη εξίσωση του κόσμου, λόγω της απλότητας αλλά και της μεγάλης σημασίας που έχει… Ο θεωρητικός φυσικός Paul Dirac (βραβείο Νομπέλ, 1933), που πρόβλεψε την ύπαρξη της αντιύλης (ποζιτρόνιο), είχε πει ότι «οι νόμοι της φύσης πρέπει να εκφράζονται με όμορφες εξισώσεις»· ίσως, επειδή και η εξίσωση που φέρει το όνομά του και αναφέρεται στην κβαντική φυσική, έχει και εκείνη μια απλή μορφή (που δεν την παραθέτουμε, γιατί είναι εκτός θέματος, αλλά και για το λόγο που αναφέραμε πριν)…
Η περίφημη αυτή εξίσωση του Albert Einstein (1879 – 1955) βρίσκεται σε μια από τις δημοσιεύσεις που έκανε, σε ηλικία 26 ετών, το 1905, «έτος θαύμα» γι’ αυτόν, όπως ονομάστηκε. Η εξίσωση αυτή, καθώς και οι υπόλοιπες δημοσιεύσεις εκείνης της χρονιάς, έφεραν επανάσταση στη φυσική. Για πολλά χρόνια, μέχρις ότου τα προτεινόμενα από το νεαρό, τότε, φυσικό, να αποδειχθούν σωστά, ο κόσμος της φυσικής ήταν επιφυλακτικός και οι επιστήμονες τον αντιμετώπιζαν με σκεπτικισμό. Τα συμπεράσματα από τη θεωρία της Σχετικότητας του Einstein άρχισαν να επιβεβαιώνονται με τις εργασίες άλλων επιστημόνων, όπως είναι η πρόβλεψη της καμπυλότητας στη διάδοση του φωτός, στο πέρασμά του κοντά από ένα ισχυρό βαρυτικό πεδίο, όπως ο Ήλιος. Αυτό αποδείχτηκε από το φυσικό και αστρονόμο Άρθουρ Έντιγκτον και άλλους, με την ευκαιρία της έκλειψης του Ηλίου, το 1919. Η είδηση αυτή έγινε πρωτοσέλιδο σε όλες της εφημερίδες της εποχής. Έτσι ο Einstein έγινε γρήγορα γνωστός, ως ο μεγαλύτερος φυσικός, με παγκόσμια ακτινοβολία, για τη Θεωρία της Σχετικότητας. Όταν ρωτήθηκε πώς θα του φαινόταν αν ο Έντιγκτον δεν είχε επιβεβαιώσει τη θεωρία του, εκείνος απάντησε: «Τότε θα λυπόμουν τον αγαπητό Κύριο. Η θεωρία είναι σωστή ούτως ή άλλως»…
Χαρακτηριστικό της αβεβαιότητας και της καχυποψίας, που επικρατούσε στο χώρο της Φυσικής, ήταν το γεγονός ότι 16 χρόνια μετά τις δημοσιεύσεις του έτους 1905, απονεμήθηκε στον Einstein το βραβείο Νομπέλ, το 1921· όμως, όχι για τη Θεωρία της Σχετικότητας, αλλά για την ερμηνεία του Φωτοηλεκτρικού φαινομένου, του οποίου γνωστή εφαρμογή είναι το φωτοκύτταρο.
Με κανένα τρόπο δεν πρέπει να θεωρηθεί, ότι γίνεται απόπειρα περιγραφής της ζωής ή του έργου του Einstein· μόνο μια απλή αναφορά κάποιων από τις χαρακτηριστικές στιγμές του… Με την επικράτηση των Ναζί, στη Γερμανία και με την άνοδο του αντισημιτισμού, μετά από μια «περιπλάνηση» σε Γαλλία, Βέλγιο και Αγγλία, ο Einstein εγκαθίσταται στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο πανεπιστήμιο Princeton (1930), που ήταν και είναι στην πεντάδα των ivy league πανεπιστημίων των ΗΠΑ… Εκεί παρέμεινε, ως το θάνατό του, το 1955… Παρά τις οδηγίες του ιδίου, σχετικά με την ταφή του κ.λπ. ο παθολογοανατόμος Thomas Harvey του αφαίρεσε τον εγκέφαλο, με σκοπό τη μελέτη του… Ένας άγραφος νόμος, στο χώρο των θετικών επιστημών, είναι πως «ό,τι έχει να συνεισφέρει ένας επιστήμονας, το κάνει στη δεύτερη ή στην τρίτη δεκαετία της ζωής του !!! … Ο Einstein εργαζόμενος, τα επτά τελευταία χρόνια της ζωής του, (χωρίς όμως επιτυχία), για την ενοποίηση των δυνάμεων της φύσης (Θεωρία των Πάντων), είχε «καταλάβει» ένα γραφείο στο κτήριο της Σχολής των Μαθηματικών, περιμένοντας την ολοκλήρωση της κατασκευής του Ινστιτούτου Προηγμένων Σπουδών…
Ίσως, αυτή η «κατάληψη» να έδωσε την ιδέα της κατάληψης πανεπιστημιακού χώρου, επί 34 (τριάντα τέσσερα) χρόνια, στο Αριστοτέλειο Παν. Θεσσαλονίκης, με το όνομα «Στέκι του Βιολογικού». Η λήξη της κατάληψης έγινε με αστραπιαία ενέργεια της πολιτείας (μετά 34 χρόνια), την παραμονή της Πρωτοχρονιάς (του 2022). Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι (αιώνιοι) φοιτητές/τριες της κατάληψης, θα στερηθούν στο μέλλον την ευκαιρία να εργαστούν για την ολοκλήρωση της «Θεωρίας (της Ισοπέδωσης) των Πάντων». Αντίδρασή τους, η απειλητική ανακοίνωση προς τον Πρύτανη και προς την κοινωνία, αποκηρύσσοντας τις έννοιες του Νόμου και της Τάξης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η Ανομία και η Αταξία ήταν τα βασικά στοιχεία που επί τόσα χρόνια μελετούσαν και επεξεργάζονταν στον υπό κατάληψη χώρο του πανεπιστημίου. Στο χώρο εγκαταστάθηκε, ήδη, εργολάβος, για να ξεκινήσουν εργασίες για τη δημιουργία ενοποιημένης Βιβλιοθήκης της Σχολής Θετικών Επιστημών, που θα εξυπηρετεί 5000 προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές και 350 μέλη του διδακτικού προσωπικού, με προϋπολογισμό 1,3 εκατ. ευρώ.
Τριαντατέσσερα χρόνια σημαίνει σχεδόν δύο γενεές. Πώς ένα τέτοιο μακροχρόνιο πανεπιστημιακό … απόστημα, παρέμενε περίπου άγνωστο στο ευρύ κοινό; Έχει καταχωρηθεί στο βιβλίο Γκίνες, ως η χρονικά μακρύτερη, πανεπιστημιακή κατάληψη … ή υπάρχουν, αλλού, χειρότερα και πού; Ποιοι ευθύνονται για την 34χρονη αδράνεια; Μήπως θα έπρεπε να ερευνηθεί και να μελετηθεί ο εγκέφαλος των ευφυών φοιτητών – καταληψιών, όπως συνέβη –μετά θάνατον- και με τον Albert Einstein ; (?)
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019