Σε πρόσφατο άρθρο μου, σχετικό με την πολιτική επικαιρότητα, αναφέρθηκα στις πληθωριστικές πιέσεις, την καλπάζουσα ακρίβεια και τις δυσκολίες που εμφανίζονται στην εφοδιαστική αλυσίδα.Τότε διατύπωσα την άποψη για την ανάγκη λήψης άμεσων, δραστικών και μακροπρόθεσμων μέτρων για τη στήριξη της οικονομίας. Η ελληνική οικονομία έχει στενή διασύνδεση και εξάρτηση με την παγκόσμια οικονομία και ένα μεγάλο ποσοστό των αγαθών της εισάγονται.
Η έκρηξη του πληθωρισμού, που καταγράφεται τελευταία, η οποία απ´ότι φαίνεται θα κρατήσει για μακρύ χρονικό διάστημα, επηρεάζει την ελληνική οικονομία. Ο εισαγόμενος πληθωρισμός, πέραν των προβλημάτων που προκαλεί στο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, εφόσον υπάρξει μία κεντρική οικονομική πολιτική , ορθολογικά σχεδιασμένη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί , ως μέσο πολιτικής, για την επίτευξη πολύ σημαντικών στόχων, όπως η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, η διατήρηση υψηλών ρυθμών απασχόλησης και η εξασφάλιση υψηλού ρυθμού ανάπτυξης. Επιπλέον η σωστή διαχείριση της αύξησης του εισαγόμενου πληθωρισμού είναι δυνατόν να συνεισφέρει στη μείωση του χρέους, ως ποσοστού του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος ( ΑΕΠ).
Η επίτευξη των παραπάνω στόχων θα βοηθήσει να ληφθούν μέτρα ανακούφισης ευάλωτων κοινωνικών στρωμάτων, των οποίων το διαθέσιμο εισόδημα έχει μειωθεί. Ο υψηλός ρυθμός εισαγόμενου πληθωρισμού για τα καταναλωτικά και επενδυτικά αγαθά ασφαλώς και έχει ως συνέπεια για τη χώρα να πληρώσει περισσότερα χρήματα για την αγορά των αγαθών που εισάγει.
Ταυτόχρονα , όμως, η συνθήκη αυτή της αύξησης των τιμών στα εισαγόμενα είδη από το εξωτερικό , μπορεί να λειτουργήσει, εν τοις πράγμασι , όπως λειτουργούσε σε παλαιότερες εποχές η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος( Π.χ. της δραχμής). Το φαινόμενο της νομισματικής υποτίμησης , δίδει τη δυνατότητα σε μία χώρα να γίνει πιο ανταγωνιστική και να αυξήσει το ποσοστό των εξαγωγών στην οικονομία της, με μετρήσιμη συνέπεια την αύξηση της απασχόλησης και την προοπτική της δυνατότητας υλοποίησης αναγκαίων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Βασικά μέτρα της οικονομικής πολιτικής που οφείλει η Κυβέρνηση να εφαρμόσει την τρέχουσα περίοδο για την αντιμετώπιση της ιδιαίτερης και πολύπλοκης κατάστασης είναι η επιδίωξη της συγκράτησης του ποσοστού του εσωτερικού πληθωρισμού σε χαμηλότερο επίπεδο, από αυτό του εισαγόμενου πληθωρισμού, η επίτευξη υψηλού ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ, η αποτελεσματική και αποδοτική αξιοποίηση των διαθέσιμων οικονομικών πόρων και ειδικά αυτών του Ταμείου Ανάκαμψης και η μείωση του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά και των φόρων ( οποσδήποτε των φόρων στην ενέργεια).
Η ανάγκη εξεύρεσης χρήματος για την τόνωση της οικονομίας, με τη μορφή του δανεισμού από τις αγορές, οδηγεί στην αύξηση των επιτοκίων, που ήδη έχει ξεκινήσει. Επομένως αποτελεί μονόδρομο η καταγραφή υψηλών ρυθμών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να μπορέσει η χώρα μας να δανειστεί και το χρέος της να είναι διαχειρίσιμο.
Εν κατακλείδι , η Κυβέρνηση οφείλει, πέραν από λαϊκισμούς και υποσχέσεις, να προχωρήσει στη λήψη μιας σειράς μέτρων οικονομικής πολιτικής, για να εδραιώσει την οικονομική ανταγωνιστικότητα διεθνώς και να αυξήσει το παραγόμενο ΑΕΠ, γιατί « οι καιροί ου μενετοί» ( οι καιροί δεν μπορούν να περιμένουν) κατά τον Αθηναίο πολιτικό Περικλή.
(*) O Ζαχαρίας Δοξαστάκης είναι Αντιπεριφερειάρχης Διοίκησης & Οργάνωσης
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019