Η γέννηση των μονογενών υιών του θεού

Tης Ελένης Μανιωράκη - Ζωϊδάκη(*)

 ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ            

(21-23 Δεκεμβρίου)

 

Σε όλες τις  αρχαίες  θρησκείες  επιβλήθηκε ο πανηγυρικός εορτασμός του ήλιου κατά την αλλαγή των εποχών, δηλαδή κατά τις ισημερίες (Εαρινή ισημερία 21 Μαρτίου, Φθινοπωρινή ισημερία 23 Σεπτεμβρίου) και τα ηλιοστάσια (21 Δεκεμβρίου, χειμερινό ηλιοστάσιο, 21 Ιουνίου θερινό Ηλιοστάσιο).

Κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου (χειμερινό ηλιοστάσιο) για τρεις ολόκληρες μέρες, ο ήλιος δεν αλλάζει θέση  στο ουράνιο στερέωμα και την 25η Δεκεμβρίου εμφανίζεται αναγεννημένος, κλέβοντας από την νύκτα το φως και χαρίζοντάς το στην ημέρα.

Τα Ηλιούγεννα λοιπόν γιόρταζαν  την 25η Δεκεμβρίου οι πεφωτισμένοι μας πρόγονοι.

Κατά το χειμερινό Ηλιοστάσιο γεννήθηκαν  οι μονογενείς υιοί των Θεών, οι μεγάλοι δάσκαλοι της μυστηριακής γνώσης, οι οποίοι υπήρξαν ιδρυτές  όλων των αρχαίων θρησκειών.  Γέννηση τους όμως  δεν είναι η ανθρώπινή τους εμφάνιση, αλλά η αλληγορική εικόνα της πνευματικής τους αναγέννησης, αφού κατανικηθεί ο τιτανικός τους κόσμος.

Τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη γεννήθηκαν   ο Όσιρις για τους Αιγυπτίους, ο Μίθρας για τους Πέρσες, ο Βράχμα για τους Ινδούς, ο Βάαλ για τους Βαβυλωνίους   και τόσοι άλλοι Μεσσίες.  Ο Διόνυσος -Απόλλων για τους Έλληνες. Ο Διόνυσος   γεννήθηκε μέσα σε ένα σπήλαιο του Θεού Πανός. Τα ζώα που είχαν σαν χειμερινό τους καταφύγιο το σπήλαιο,   οδηγούμενα από ένστικτο, με την ανάσα τους ζέσταναν το βρέφος, αιώνες πριν  κάνουν το ίδιο στο σπήλαιο της Βηθλεέμ.

Κατά τα Διονυσιακά μυστήρια, ο Ζευς  ανακήρυξε τον Διόνυσο «υιό του αγαπητό». Ο Διόνυσος δε, φαίνεται να λέει στους υπό μύησιν  «είμαι η ζωή και ο θάνατος».

Ο Ορφέας και άλλοι συνδέουν την γέννηση του Διόνυσου με την εμφάνιση ενός ιδιαίτερα λαμπρού αστέρα ,γι’ αυτό τον ονομάζουν «Αστροφαήν».

Βλέπουμε πόση μεγάλη σημασία έδιναν όλοι οι Λαοί του τότε γνωστού κόσμου στην έννοια του Φωτός.

Στην έννοια αυτή του ανίκητου φωτός ήρθε αργότερα και οριοθετήθηκε την ίδια μέρα, η γέννηση του Χριστού από τον Χριστιανισμό τον 4ο αιώνα μετά Χριστού από τον Πάπα Ιούλιο με τα γνωστά μας Χριστούγεννα…

Αρχέτυπες μνήμες  δημιουργούν στους  Έλληνες δυνατά συναισθήματα γι’ αυτές τις γιορτές γιατί τις αναγνωρίζουν δικές τους, αφού είναι από χιλιετίες  καταγραμμένες στα κύτταρά τους .

Καλά Ηλιούγεννα  συνέλληνες!

 

(*) Η κ. Ελένη Μανιωράκη – Ζωϊδάκη είναι δασκάλα, λογοτέχνις

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content