Η Τουρκία παραβιάζει βάναυσα την Αρχή της Διάκρισης των Εξουσιών (και όχι μόνο)

<<Οι Αρχές της Τουρκίας και η Τουρκική Κοινωνία περιμένουν την έκδοση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών  δολοφόνων άμεσα και διαβεβαιώνουμε ότι οι δύο κρατούμενοι Έλληνες στρατιώτες θα έχουν μια δίκαιη δίκη>>δήλωσε,πρόσφατα ο Τούρκος Υπουργός Εξωτεςρικών.

Με λίγα λόγια ,οι Τούρκοι μας ζητούν να κάνουμε εμείς μια ΑΔΙΚΗ ΔΙΚΗ(παρακάμπτοντας την Δικαστική Εξουσία),για να μας υποσχεθούν ότι οι δικοί  μας θα τύχουν μιας ΔΙΚΑΙΗΣ ΔΙΚΗΣ στη Τουρκία (ο θεός να την κάνει).

Η Τουρκία για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι έίναι ένα κράτος  που πόρω απέχει από΄τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης ,στην οποία φιλοδοξεί,υποτίθεται, να ενταχθεί.

Ο λαός μας λέει χαρακτηριστικά :<<κατέχει ο μπουρμάς ίντα θα πεί χουρμάς;>>

Η Τουρκία έχει οπισθοδρομήσει σε πρακτικές και δράσεις που θυμίζουν έντονα τις εποχές  της ενός ανδρός Αρχή του Σουλτάνου…

Ο  Ευρωπαϊκός διαφωτισμός δεν άγγιξε  καθόλου την γείτονα. για την Διάκριση των Εξουσιών  που ως θεσμός έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα από την Εποχή του Πλάτωνα.. Ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος, στα έργα του «Πολιτεία», «Νόμοι» κ.α. υποστήριξε  ότι χάριν του λαού υπάρχουν οι άρχοντες, οι οποίοι μοναδικό σκοπό της αρχής τους πρέπει να έχουν την ευδαιμονία του λαού, μία ευδαιμονία η οποία όμως απαραιτήτως περνά μέσα από τη φιλία και την ενότητα του λαού.

-Παρ’ όλα αυτά αναγνώρισε ότι η κατάχρηση εξουσίας είναι μία φυσική ανθρώπινη τάση και ότι κατά συνέπεια, κάθε κράτος τείνει να εκφυλιστεί σε δεσποτικό, οπότε ως μόνη λύση σε αυτό το  πρόβλημα θεώρησε την αλληλεπίδραση και τον αμοιβαίο έλεγχο και όχι την αποξένωση της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας.

Η εκτελεστική εξουσία, καλούμενη και διοικητική εξουσία, είναι η δεύτερη κατά σειρά διακριτή λειτουργία της ενιαίας κρατικής εξουσίας, μετά τη νομοθετική εξουσία και πριν τη δικαστική εξουσία που εκδηλώνονται σε κάθε δημοκρατικά ευνομούμενη Πολιτεία, σύμφωνα με την τριχοτόμηση της εξουσίας που προέβη ο Γάλλος φιλόσοφος Μοντεσκιέ.

Θεωρητικά, η εκτελεστική εξουσία υπόκειται στους νόμους (εκτός από την περίπτωση της δικτατορίας). Όμως η ακριβής δικαιοδοσία της δικαστικής εξουσίας για επίβλεψη στην εκτελεστική ποικίλλει από χώρα σε χώρα. Οι νόμοι που αφορούν την εκτελεστική εξουσία είναι γνωστοί ως διοικητική νομοθεσία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η εκτελεστική δεν υπόκειται σε άλλους νόμους, όπως για παράδειγμα τα ανθρώπινα δικαιώματα ή το πολεμικό δίκαιο. Σε κάποιες περιπτώσεις οι αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας μπορούν να αμφισβητηθούν ενώπιον δικαστηρίου. Κατά κανόνα, η δικαστική εξουσία έχει την εξουσία να ανατρέψει αποφάσεις της εκτελεστικής κατά περίπτωση, ενώ η νομοθετική εξουσία επιβλέπει την εκτελεστική σε ένα πιο γενικό (και πολιτικό) επίπεδο.

Το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ,που ιδρύθηκε από τον ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ έχει το δικαίωμα να καταργήσει νόμους ως Αντισυνταγματικούς .

Όπως συμβαίνει και με τη νομοθεσία, η δικαστική εξουσία δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει τις αποφάσεις της χωρίς τη βοήθεια της εκτελεστικής

Στις περισσότερες χώρες υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες που διασφαλίζουν την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας από την εκτελεστική,

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το παρατιθέμενο απόσπασμα από το «Πνεύμα των Νόμων» του Μοντεσκιέ:<< Όλα θα ήταν χαμένα αν ο ίδιος άνθρωπος, ή το ίδιο σώμα αρχόντων, ή οι ευγενείς, ή κάποιοι από τον λαό ασκούσαν αυτές τις τρείς εξουσίες: Εκείνη του να νομοθετείς, εκείνη του να επιλύεις τις δημόσιες υποθέσεις και εκείνη του να δικάζεις τα εγκλήματα ή τις ιδιωτικές διαφορές.>>

H νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Bουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 2. H εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση. 3. H δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια ˙ οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του λαού.Υπάρχουν ,βέβαια ,δύο ακόμη  ισχυρές ΕΞΟΥΣΙΕΣ :ο ΤΥΠΟΣ (γραπτός και ηλεκτρονικός) και η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

ΟΙ 5 αυτές ΕΞΟΥΣΙΕΣ  συνυπάρχουν σε ένα ευνομούμενο κράτος ,αλληλοελέγχονται και μέσα από την ισορροπημένη αλληλεπίδραση  τους εξασφαλίζουν την ευνομία και την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών της πολιτείας .

Η εκτελεστική εξουσία, καλούμενη και διοικητική εξουσία, είναι η δεύτερη κατά σειρά διακριτή λειτουργία της ενιαίας κρατικής εξουσίας, μετά τη νομοθετική εξουσία και πριν τη δικαστική εξουσία που εκδηλώνονται σε κάθε δημοκρατικά ευνομούμενη Πολιτεία, σύμφωνα με την τριχοτόμηση της εξουσίας που προέβη ο Γάλλος φιλόσοφος Μοντεσκιέ.

Θεωρητικά, η εκτελεστική εξουσία υπόκειται στους νόμους (εκτός από την περίπτωση της δικτατορίας). Όμως η ακριβής δικαιοδοσία της δικαστικής εξουσίας για επίβλεψη στην εκτελεστική ποικίλλει από χώρα σε χώρα. Οι νόμοι που αφορούν την εκτελεστική εξουσία είναι γνωστοί ως διοικητική νομοθεσία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η εκτελεστική δεν υπόκειται σε άλλους νόμους, όπως για παράδειγμα τα ανθρώπινα δικαιώματα ή το πολεμικό δίκαιο. Σε κάποιες περιπτώσεις οι αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας μπορούν να αμφισβητηθούν ενώπιον δικαστηρίου. Κατά κανόνα, η δικαστική εξουσία έχει την εξουσία να ανατρέψει αποφάσεις της εκτελεστικής κατά περίπτωση, ενώ η νομοθετική εξουσία επιβλέπει την εκτελεστική σε ένα πιο γενικό (και πολιτικό) επίπεδο.

Το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ,που ιδρύθηκε από τον ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ έχει το δικαίωμα να καταργήσει νόμους ως Αντισυνταγματικούς .

Όπως συμβαίνει και με τη νομοθεσία, η δικαστική εξουσία δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει τις αποφάσεις της χωρίς τη βοήθεια της εκτελεστικής

Στις περισσότερες χώρες υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες που διασφαλίζουν την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας από την εκτελεστική,

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το παρατιθέμενο απόσπασμα από το «Πνεύμα των Νόμων» του Μοντεσκιέ:<< Όλα θα ήταν χαμένα αν ο ίδιος άνθρωπος, ή το ίδιο σώμα αρχόντων, ή οι ευγενείς, ή κάποιοι από τον λαό ασκούσαν αυτές τις τρείς εξουσίες: Εκείνη του να νομοθετείς, εκείνη του να επιλύεις τις δημόσιες υποθέσεις και εκείνη του να δικάζεις τα εγκλήματα ή τις ιδιωτικές διαφορές.>>

H νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Bουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 2. H εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση. 3. H δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια ˙ οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του λαού>>.

Υπάρχουν ,βέβαια ,δύο ακόμη  ισχυρές ΕΞΟΥΣΙΕΣ :ο ΤΥΠΟΣ (γραπτός και ηλεκτρονικός) και η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΟΙ 5 αυτές ΕΞΟΥΣΙΕΣ  συνυπάρχουν σε ένα ευνομούμενο κράτος ,αλληλοελέγχονται και μέσα από την ισορροπημένη αλληλεπίδραση  τους εξασφαλίζουν την ευνομία και την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών της πολιτείας.Η οποιαδήποτε προσπάθεια φαλκίδευσης της ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΑΥΤΩΝ  και η ποδηγέτηση κάποιων από αυτές οδηγεί σε αντιδημοκρατικές ατραπούς ,με ανυπολόγιστες δυσμενείς συνέπειες.

Η ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ,λοιπόν, ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΤΩΝ ΡΟΛΩΝ, των 5 ΕΞΟΥΣΙΩΝ , αποτελεί  το ΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, αφενός με το ξεκαθάρισμα των ρόλων της κάθε πλευράς, καθώς και των μεταξύ τους σχέσεων  και αφ’ ετέρου η θέσπιση, κοινώς παραδεδεγμένων κανόνων ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ,ως προϋπόθεση προστασίας των Δημοκρατικών μας Δικαιωμάτων και Ελευθεριών.ά

(Αυτά όμως για την Τουρκία είναι ψιλά γράμματα)….