Μια καταστροφή που δεν φανταζόμαστε έπεσε σαν καταιγίδα πάνω σε μάς και στην πατρίδα μας και γκρεμίζει βίαια όσα με κόπους και μ’ αγάπη κτίσαμε.
Η νέα τάξη πραγμάτων μάς βρήκε απροετοίμαστους και απρόθυμους να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα.
Μας πουλούν, μας παραχωρούν, μας περιφρονούν κι εμείς το απολαμβάνουμε σαν θεατές ενός έργου χωρίς τέλος που δεν μας αφορά.
Οι τεχνικές της μαζικής υποταγής που χρόνια τώρα εφαρμόζονται παγκοσμίως έχουν κάνει καλά την δουλειά τους. Η νέα τάξη δούλων είναι πια γεγονός. Χρόνια τώρα η κοινωνίας μας δέχεται διαβρωτικές επιρροές, που σκοπεύουν στην υποταγή του ανθρώπου.
Η καθημερινή πλύση εγκεφάλου που υφίσταται προκατασκευάζουν και υποβάλλουν πολιτικές και άλλες απόψεις που τον καθιστούν παθητικό και άβουλο ον, ανίκανο να αντιδράσει. Σιγά, σιγά και πειστικά η περικοπή μισθών και συντάξεων, η αδικαιολόγητη φοροκαταιγίδα, η αντίληψη ότι έτσι πρέπει να γίνει,θεωρήθησαν φυσιολογικά γεγονότα κι εμείς σιωπούσαμε. Είδαμε να ξενιτεύονται οι ανθοί της γνώσης και το θεωρούσαμε φυσιολογικό . « Έχουμε εμείς μυαλά να φωτίσουμε όλοκληρητην Ευρώπη»,υπερηφανεύομαστε για να καμουφλάρουμε τον καημό μας. Ακούγαμε για καθημερινές αυτοκτονίες και χάσαμε τον ύπνο μας , ώσπου έγινε μέρος της καθημερινότητας και το θεωρήσαμε γέννημα των καιρών. Βλέπαμε τα καταστήματα το ένα μετά το άλλο να φοράνε την πένθιμη κορδέλα «έκλεισε» κι αδιαφορούσαμε. Βλέπαμε παιδιά να πεινάνε και τα ταΐσαμε με λόγια συμπόνιας κι ένα ξεροκόμματο ελεημοσύνης. Και σίγουροι ότι κάναμε το καθήκον μας ησυχάσαμε. Τη δική μας ζωή την προσαρμόσαμε στα παρόντα και συνεχίσαμε να παριστάνουμε τους εύπορους. Έχει ακόμη το δισάκι λίγα από τα καταραμένα χρήματα που μας προμήθευσε μασκαρεμένη η ευδαιμονία.
Πόσα σημάδια αγνοήσαμε! Πόσους χρησμούς ποδοπατήσαμε! Πόσες υποψίες ακυρώσαμε! Ακόμη κι όταν είδαμε με τα μάτια τον προγραμματισμένο επικοισμό της πατρίδος μας( έτσι δεν είχε προβλέψει ο εξ Ανατολάς γείτονας); δεν αντιδράσαμε σωστά. ΄Ήρθαν και εμείς τους καλωσορίσαμε γιατί το θεωρήσαμε καθήκον μας καθότι παιδιά του Ξένιου Δία. Σπεύσαμε με άκρατον ενθουσιασμό να παρέχουμε φιλοξενία στον πρόσφυγα και στον παράνομο μετανάστη, που ήρθε να βρει καταφύγιο στην χώρα μας. Μια χώρα που πεινά και που στερείται τα στοιχειώδη. Μα είναι μεγάλος ο αριθμός των ξένων και με τρομάζει. Άνδρες στον ανθό της νιότης τους οι περισσότεροι ,πολεμιστές του Αλλάχ και εγώ φοβάμαι κι εσύ φοβάσαι, κι όλοι φοβόμαστε. Η εξαγγελία της λύσης του δημογραφικού μας προβλήματος από στόματος Υπουργού μάς προκάλεσε αγανάκτηση, μα δεν καθίσαμε να σκεφτούμε τι κρατεί σκλαβωμένες τις Ελληνίδες και δεν γεννούν. Έτσι ανθρωπιστές από τη φύση μας προσφέρουμε και ξεχάσαμε πώς χάσαμε μυριάδες μυριάδων παλληκάρια για να κρατήσουμε ζωντανή αυτήν την πατρίδα. Και δεν έχουν περάσει ούτε 200 χρόνια από την απελευθέρωσή μας από την Οθωμανική αυτοκρατορία!
Κι ας μη ξεχνάμε ότι για τους πρόσφυγες υπάρχει ελπίδα να ανοίξουν τα σύνορα ή και να φιλοξενηθούν σε σπίτια ελληνικά. Σπίτια που τα κόκκινα δάνεια έφεραν στα χέρια του κράτους. Αυτός που είναι να τον κλαις είναι ο Έλληνας. Έχασε το σπίτι του, έχασε το όνειρο και το όραμα του και τώρα κινδυνεύει να χάσει και την πατρίδα του, που ψυχανεμίζεται τον χαμό της μα σιωπά.
Οι Κασσάνδρες μαντεύουν αλλαγές και δεινά. Η κατάρα όμως του Απόλλωνα να μην γίνονται πιστευτές οι μαντείες τους δεν μας επιτρέπει να τις πιστέψουμε κι ας μας προειδοποιούν για
Παγκόσμια κυβέρνηση (δικτατορία)
Παγκόσμια Οικονομία.
Παγκόσμια θρησκεία ( Πανθρησκεία)
Παγκόσμιο στρατό.
Παγκόσμιο νόμισμα.
Παγκόσμιο πολιτισμό.
Δημιουργία νέας παγκόσμιας ιστορίας με βάση την Παλαιά Διαθήκη. Για τον λόγο τούτο, μετά την καταστροφή αρχαιοτήτων στις περιοχές Συρίας –Παλμύρα, σειρά έχει η καταστροφή του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Κι όλα αυτά αργά, μελετημένα, μεθοδικά χρόνια τώρα προωθούνται με τους Έλληνες αμέτοχους, θεατές σε ένα δράμα που είναι πρωταγωνιστές οι ίδιοι.
Ναι, βλέποντας ,την πείνα και την εξαθλίωση, την κατάρρευση των αξιών και ιδανικών μας, τον ξεπεσμό, η υπερήφανη αυτή ράτσα προτιμά να ζει τον εφιάλτη αυτό σαν όνειρο, ανήμπορη να αντιμετωπίσει την αδυσώπητη πραγματικότητα. Δυστυχώς όταν ξυπνήσει να βρει μια χώρα αγνώριστη, μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες, μια πατρίδα ξένη. Αχ πατρίδα μου! Αχ! Ελλάδα πόσο πονάει η ψυχή μου με τα πάθη σου.
Αλλά δεν χάθηκαν όλα. Μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια, αν καταλάβουμε και δεν συμμετέχουμε στα σχέδια τους και γιατί ο Χρουστσόφ είχε πει: “Τα ελληνικά τελωνεία του διαστήματος περιπολούν γύρω από την Γη μέχρι να έρθει η κατάλληλη ώρα; Γιατί η Ελλάδα σ’ όλην αυτήν την πλανητική ανασύσταση θα ξαναζωγραφίσει στο παγκόσμιο στερέωμα τον χάρτη τής παλιάς της αυτοκρατορίας. Τα χρόνια όμως που έρχονται δύσκολα και πονηρά και η αφύπνιση του Έλληνα καθήκον και υποχρέωση. Κανείς δεν τολμούσε να προείπη, ότι οι Έλληνες που 500 χρόνια π.Χ. είχαν ρίξει στη θάλασσα τους παντοκράτορες Πέρσες, θα επαναλάμβαναν κατά το 1940 αυτό το κατόρθωμα. Γιατί να μην τα καταφέρουν και τώρα!
(*) Η κ. Ελένη Μανιωράκη – Ζωϊδάκη είναι δασκάλα, λογοτέχνις
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019