Πόσο λάθος κάνουμε να ξεχωρίζουμε τον Τσίπρα, είναι και Πολάκης και Καμμένος και Τασία

Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες μια προσπάθεια αποδόμησης, αδειασματος  και απορριψης του χαρακτήρα και του έργου  του πρωην υπουργού Εξωτερικών Κοτζια , από προστάτες και διαμορφωτές της κοινής γνώμης, από  υποστηρικτές και συνεργάτες του μεγάρου Μαξίμου.

Εμφανίζονται αίφνης καποιες λεπτομέρειες για τον τρόπο γνωριμιας των δυο ανδρών, ποιος τους γνωρισε , ενω λέγονται λεπτομερειες για τον παράξενο και ναρκισσιστικό χαρακτήρα του υπουργού.

Σίγουρα είναι λογικό να γίνεται προσπάθεια  να μη θιγει ο αρχηγός και να φανεί υπερανω υποψίας και κριτικής , με το σκεπτικό ότι ο πρωθυπουργός ειναι το περιουσιακό στοιχείο που πρέπει να μείνει αλωβητο και περα απο μικρότητες και διαμαχες.

Ολος ο κόσμος πέφτει στην παγίδα και αποδεχομαστε ενα σχέδιο που σκοπο έχει ο πρωθυπουργός να παραμένει στο απυρόβλητο, να τον κρατάει εξω σπο  δυσάρεστες καταστάσεις  και να τον παραδίδει αμολυντο στην κοινωνία σα μια αθώα περιστερά.;;οχι Περιστέρα;;;

Η πραγματικότητα είναι έτσι όπως μας παρουσιάζεται , χωρις ο Α. Τσιπρας να φερει καμια ευθύνη για τις επιλογές του;

Ας ξεκινήσουμε αναφέροντας μερικές από τις προτιμήσεις του, έτσι ώστε να καταλάβουμε τα θέλω, τις σκέψεις  και τα προσόντα του.

Η περίπτωση του Γιανη Βαρουφάκη και ο τρόπος που αυτός οδήγησε τη χώρα με επιπολαιότητα στον γκρεμό , που τελικά έφεραν μια αχρειαστη συμφωνία και ένα τρίτο μνημόνιο , με 100 δις χρέωση της χώρας και 99 χρόνια υποθηκευσης της κρατικής περιουσίας.

Είναι ένα επικίνδυνο πειραμα και πως μια χώρα μπορεί να καταστραφεί όταν πέσει σε χέρια αδίστακτων.

Οι μετέπειτα εξηγήσεις, οι ευθύνες και το φταίξιμο στο Γιάνη σίγουρα ήταν βολικό σε αυτόν που είχε ακολουθήσει την τρέλα αλλά στο τέλος φοβήθηκε, ενώ αργότερα μίλησε για αυταπάτες και επιπολαιότητες προσπαθώντας να εξηγήσει την άγνοια και τον χαρτοπαικτικο τρόπο που φέρθηκε στη χώρα.

Η ύπαρξη στην πρώτη κυβέρνηση της Τασίας Χριστοδουλοπούλου , ήταν στήριξη στην πολιτική των ανοικτών θυρών και συνόρων , ενώ ποτέ δεν ακούστηκε αποδοκιμασία στην υπουργό όταν αυτή καλούσε τους μετανάστες να λιαστουν.

Ούτε όταν ο υπουργός Μπαλτάς κατηγόρησε την αριστεία ως ρετσινια, ο πρωθυπουργός που δεν χαρακτηρίζεται για τις καλές του σχέσεις με τη γνώση , έδειξε κάποια ενόχληση.

Επίσης ή επιλογή ενός πολιτικού όπως ο Κατρουγκαλος, ο οποίος με το ασφαλιστικό που εφάρμοσε πλήττοντας ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Ο κ. Τσίπρας δεν αποδοκιμασε την “μεταρρύθμιση”, ενώ τον Κατρούγκαλο, αφού έφερε σε πέρας την αποστολή του,, τον προβιβασε στο υπουργείο Εξωτερικών.

Η συναίνεση και η συνεννόηση που είχε με τον Ν. Παππά, ο οποίος με θεμιτά και αθέμιτα μέσα προσπαθεί να ελέγξει την ενημέρωση , κάνοντας ένα διαγωνισμό με τις τηλεοπτικές άδειες με έναν τρόπο που είχε γεννήσει αντιδράσεις και ερωτηματικά.

Τα βοσκοτόπια και οι υποψήφιοι λαγοί ήταν μια ξεκάθαρη περίπτωση για έλεγχο στον ηλεκτρονικό και γραπτό τύπο, στα οποία ο πρωθυπουργός ποτέ δεν εναντιώθηκε, αλλά ενθάρρυνε απολύτως.

Όπως ανέχτηκε τον Π. Κουρουμπλή για πολύ καιρό στην επιφάνεια, το πρώην στέλεχος του παλιού ΠΑΣΟΚ από το οποίο λιποτάκτησε για να μην ψηφίσει μνημόνια, ψήφισε όμως βαρύτερα και σκληρότερα μέτρα.

Τον άφησε να λέει, μετά το ναυάγιο του μικρού δεξαμενόπλοιου, ενώ οι υπηρεσίες στις οποίες προιστατο είχαν μείνει αδρανείς για μέρες μετά από το ρύπανση στο Σαρωνικό, ότι δεν υπάρχει πετρέλαιο και οι λουόμενοι μπορούν να απολαύσουν το μπάνιο τους, την ίδια ώρα που η πετρελαιοκηλίδα είχε φτάσει σε όλες τις παραλίες.

Ο πρωθυπουργός ήτανε αυτός που δεν τον ενόχλησε η ανεπάρκεια της Δούρου στις πλημμύρες και στις φωτιές, ούτε τον ενόχλησε το θέατρο που έπαιζε κάνοντας μήνυση στον εαυτό της, μόνο και μόνο επειδή γνώριζε ότι  η αποδοκιμασία στη Δούρου ίσχυε και για τον ίδιο.

Επιλογή και αγαστή συμβίωση με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Τόσκα, ο οποίος άφησε την Αθήνα στο έρμαιο εγκληματιών, το κέντρο όμηρο στις διαθέσεις αναρχικών , ενώ συμβούλευσε τους πολίτες να προσποιούνται ότι κοιμούνται όταν δέχονταν επισκέψεις από διαρρήκτες.

Πως είχε την απαίτηση από ένα τέτοιο υπουργό Προστασίας του Πολίτη, να αρθεί  στο ύψος των περιστασεων και να αντιμετωπίσει μια έκτακτη ανάγκη, όπως ήταν οι φωτιές στο Μάτι;

Όπως σταθερή επιλογή και καλοκαιρινή παρέα για τις διακοπές του είναι ο Π. Πολακης, ο οποίος ανεξέλεγκτα εκφράζεται απαξιωτικά για τους αντιπάλους, τους γιατρούς, τους νοσοκόμους, τους δημοσιογράφους, προπηλακίζοντάς τους λεκτικά.

Η πρόσφατη ατάκα του και προτροπή προς τη δικαιοσύνη “βάλτε μερικούς φυλακή για να κερδίσει ο Τσίπρας τις εκλογές”, δείχνει το επίπεδο και το χαρακτήρα του, ενώ ο διχαστικός του λόγος δηλητηριάζει τη δημόσια ζωή.

Μεγάλη και στρατηγική επιλογή , αν και από άλλη ιδεολογική αφετηρία , ο πρώην εισαγγελέας Παπαγγελόπουλος ,ο οποίος πολλές φορές έχει κατηγορηθεί από δικαστικούς για μεροληπτική άσκηση των καθηκόντων του , με την πιο πρόσφατη κριτική από την πρώην εισαγγελέα διαφθοράς  Ε. Ράικου για τις παρεμβάσεις του υπουργού , για τον τρόπο που χειρίστηκε διώξεις που είχαν πολιτικό αντίκτυπο , οι οποίες δεν στηρίζονταν νομικά.

Η συνύπαρξη  με τον Κοτζιά με την καουμπόϋκη ρεπούμπλικα για μεγάλο διάστημα , ο οποίος θεωρεί ότι η πατρίδα του χρωστάει ευγνωμοσύνη , ενώ ο ίδιος έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να την πληγώσει.

Το παράδοξο είναι ότι όποιος παρακολουθούσε τα γραπτά του από το παρελθόν ,την έπαρση και την αλαζονεία του θα την είχε από καιρό ανακαλύψει , δεν πρέπει να κάνουν τώρα τους ανηξερους , ουτε να τον αποδομουν. Όπως ανέφερε και ο πρωθυπουργός, ο Κοτζιάς ήταν ανοιχτό βιβλίο. Και τα βιβλία τα κλείνεις όταν τα τελειώνεις.

Ο Π. Καμμενος είναι μια κατηγορία από μόνος του , συνεργάτης του πρωθυπουργού σε όλα τα δύσκολα, συμπαραστάτης και πολλές φορές πρόθυμος πάντα να μιλήσει για πράγματα που δεν μπορούσε ο Τσίπρας να πει ή να κάνει.

Στήριξε με σταθερότητα και μανία αυτά που εναντιωνόταν , αλλά ο εκρηκτικός του χαρακτήρας πάντα τον έστελνε στην υπερβολή και του λόγου και της πράξης

Πολλές φορές έδωσε δικαίωμα, είτε με τη χλιδατη ζωή και τα έξοδα στα ξενοδοχεία και τα καζίνο , είτε από τις πωλήσεις όπλων με μεσάζοντες ,ενώ οι βόλτες με τα κότερα και τα αεροπλάνα  έδειχναν ένα καλοζωισμενο άνθρωπο που δε συνάδει με το μέσο Έλληνα της κρίσης.

Αφού με αρκετές παραλείψεις αναφέραμε μερικές προσωπικές επιλογές του πρωθυπουργού για βοήθεια του στη διακυβέρνηση της χώρας , ας μιλήσουμε τώρα για τον ίδιο.

Η παλιά παροιμία δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι, ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση.

Ας μην είμαστε λοιπόν αθώοι , αυτός ο χαμογελαστός άνθρωπος των 44 ετών  , έχει λίγο από το χαρακτήρα της Τασίας αφού τη δική της πολιτική συνεχίζει και διαφημίζει με τις ανοικτές θύρες.

Τον εκφράζει ο χαρακτήρας του Πολακη , όλοι έχουμε στην παρέα κάποιον που κάνει τον τσαμπουκά και τον φωνακλά , ενώ αν κάνει και καμιά βλακεία τον συγχωρούμε, γιατί λέει και κάνει πράγματα που εμείς δεν μπορούμε να πούμε αλλά στα οποία συμφωνούμε , απλώς δεν θέλουμε να εκτεθουμε.

Ο Κουρουμπλης είναι ένα κομμάτι μέσα από το παλιό ΠΑΣΟΚ που ο πρωθυπουργός στα νιάτα του υποστήριζε , του θυμίζει τον Άκη που του έκανε τη μετάθεση στο πολεμικό ναυτικό στη Σαλαμίνα.

Αυτός που είναι το αλτερ εγκο , ο άλλος του εαυτός, είναι ο Ν. Παππας, ο οποίος για χατίρι του ήρθε από τη Σκωτία για να βάλει όλες τις δυνάμεις για έλεγχο των ΜΜΕ, άρα και του κράτους. Με αυτόν σχεδιάζει την άλωση του κράτους και τα κρυφά του σχέδια.

Επίσης όσο και αν κάποιοι δεν τα βλέπουν, έχει πολλά κοινα σημεία με τον Π. Καμμένο , λένε και οι δυο εύκολα ψέματα, κάνουν το αντίθετο από αυτό που υποσχέθηκαν.

Του αρέσουν οι βόλτες και τα ταξίδια , γι’ αυτό ποτέ δεν ανακοινώνει που και πόσο βρίσκεται σε διακοπές.

Ο Κατρουγκαλος είναι ο άνθρωπος με το μανταλάκι στο κουστούμι που τελικά ζηλεύει , άσχετα που κάνει την αντίσταση με τη γραβάτα , τώρα μάλιστα και δώρο από το Ζαεφ , γιατί μπορεί εύκολα να κάνει το άσπρο μαύρο , βλέπε ασφαλιστικο. Κατρουγκαλος δεν έκοψα συντάξεις , σκίζω μνημόνια Τσίπρας υπογράφω νέα μνημόνια.

Η επιπολαιότητα και ο οπορτουνισμός με τον οποίο ο Βαρουφάκης φέρθηκε στη χώρα, δεν θα περνούσε ποτέ σε ένα πρωθυπουργο που δεν είχε αυτά τα χαρακτηριστικά στον τρόπο σκέψης του .

Ο Γιανης ήταν ο κανονικός του εαυτός , ο δεν τρέχει τίποτα , έλα μωρέ ,σιγά τώρα , μη φοβάστε θα τους διαλυσουμε, αυτοί είναι χαζοευρωπαιοι, αυτοί έχουν πολλά να χάσουν, λογικές τζογαδόρου, θα παίζουμε τα νταούλια και η Ευρώπη θα χορεύει.

Αυτές ήταν οι μοιχειες σκέψεις που η πραγματικότητα τον έκανε να απαρνηθεί.

Όσο για τον Κοτζιά αν δεν είχε αυτές τις διεθνιστικές σκέψεις , δεν θα μπορούσε ούτε λεπτό να συνεργαστεί και να σχεδιάσει μαζί του την προδοσία για τη Μακεδονία που καμία κυβέρνηση στο παρελθόν δεν είχε δεχθεί.

Αυτό όμως που τον οδηγεί είναι ο κρυμμένος εισαγγελέας που είναι μέσα του , που επιθυμεί να τιμωρήσει όποιον τον εναντιώνεται, ο κακός του εαυτός που δεν του επιτρέπει να βλέπει με καθαρή ματιά, ενώ χρησιμοποιεί αυτό το κομμάτι του εαυτού του κατηγορώντας και διχάζοντας.

Αφήσαμε τελευταίο τον Μπαλτά γιατί αυτός ήξερε ότι ο μαθητής του είναι ημιμαθής, δεν επιθυμούσε την αριστεία αλλά τη μετριότητα,  γνώριζε τις δυνατότητές του , για το λόγο αυτό χαμήλωνε τον πήχη , σαν να ήταν προπομπός του μετρίου που θα ακολουθούσε.

Όλα αυτά μας κάνουν να βλέπουμε τον πρωθυπουργό με τη δική μας διαφορετική ματιά σαν ένα Πολακη που παριστάνει τον αγροικο, ένα καιροσκόπο Κουρουμπλη που έφυγε από το κόμμα για να αποφύγει τα μνημόνια ψηφίζοντας χειρότερα ,ένα Καμμένο χωρίς μέτρο και λογική , ένα Τόσκα χωρις πυγμή , έναν Κοτζια υπερόπτη, έναν Παπαγγελοπουλο με θεϊκή δύναμη πάνω στους ανθρώπους ,έναν πονηρό Παππά και έναν Μπαλτά που κόβει με τσεκούρι τα φτερά σε όσους προσπαθούν να ξεχωρίσουν.

Όσο και αν σε κάποιους η περιγραφή είναι αυστηρή , τα χαρακτηριστικά που αυτή περιέχει δείχνει έναν άνθρωπο που θα έκανε τα πάντα για να πετύχει το σκοπό του.

Όμως ο μέσος ηθικός άνθρωπος θα τον απέφευγε στην καθημερινή του ζωή.