Βαρεθήκαμε τις περιπέτειες, τη δράση, τα κοινωνικά, τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Να δούμε και καμιά κωμωδία, ν’ ανοίξει η καρδιά μας. Προσοχή, όμως: Το χιούμορ είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, για να το παίρνουμε στ’ αστεία… Πέρασε κι αυτός ο χειμώνας. Ήταν, ομολογουμένως ελαφρύς. Παρόλα ταύτα, με τις αφραγκίες, λόγω ανεργίας με τα μαγαζιά κλειστά, κι αυτά τα λίγα χρήματα για τη θέρμανση, σε πολλούς δεν φάνηκαν λίγα… Παιδιά, ηρεμήστε επιτέλους, με τις φωτογραφίες με τα ποτήρια κρασί μπροστά απ’ τα τζάκια, δεν παίζετε στη Δυναστεία… απλά, δεν έχετε λεφτά για πετρέλαιο… Μάθαμε, τώρα και την απολύμανση των χεριών με τα διάφορα υγρά σε ντισπένσερ. Ούτε γιατροί που μπαίνουν σε χειρουργείο, να ήμασταν. Έχω απορροφήσει φέτος τόσο σαπούνι, απολυμαντικό και μικροβιοκτόνο, που κατουράω και αστράφτει η τουαλέτα…
-«Έχεις πάρει κιλά;»… -«Μπα! Τα ίδια είμαι…»… -«Η ζυγαριά τι λέει;»… -«Τώρα, γιατί μπλέκεις τρίτους στη συζήτηση;»… Πού θα πάει… θα καλοκαιριάσει και τα κουνούπια θα ξεκινήσουν τις επιθέσεις…. Αλλά εμείς είμαστε Έλληνες, μωρέ: «Ή ταν ή Αουτάν!»… Ρωτάμε την κυρία: -«Πώς σας λένε;»… – «Κανέλα»… -«Μπαχάρηκα!»… Ποστάρει και η κοντή: -«Τελευταία, μένουμε σπίτι», λες και όταν έβγαινε την έβλεπε κανείς… Και δεν αργώ μόνο εγώ… Μας έχετε στήσει τρεις ώρες, κύριε ντετέκτιβ, απαράδεκτο… – «Έχετε δίκιο», κύριε. «Επιτρέψτε μου να συστηθώ: Ηρακλής ΠουΑργώ!»…
Μόλις μου ακύρωσαν την πρόσκληση σε γάμο. Δεν πέρασα στον τελικό με τους 100 καλύτερους συγγενείς… Μια γνωστή μου, που πήγε στο γάμο, μου είπε: -«Είπα κι εγώ να βάλω κόκκινο κραγιόν, να γίνω πιο σέξυ και με σταμάτησαν δύο παιδάκια στο δρόμο και μου ζήτησαν να τους φτιάξω ένα σκυλάκι από μπαλόνια»… Λένε πως το περισσότερο κέρατο το τρώνε λέει οι γιατροί, οι στρατιωτικοί και οι ναυτικοί. Φίλε μου, … είσαι γιατρός στο Πολεμικό Ναυτικό!… τι να σου πω!…
-«Ρε φίλε, τα έμαθες τα νέα; Δύο άνθρωποι πνίγηκαν μέσα στο smart»… -«Πώς ρε;» … -«Τους χύθηκε ο καφές μέσα στο αμάξι»… Ούτε ο Ποπάυ να ήμουν… Είναι απίστευτο πόση δύναμη δίνει το σπανακόριζο. Ποτέ δε φαντάστηκα πως μπορούσα να πετάξω την κατσαρόλα τόσο μακριά… Δίψασα, σηκώθηκα το βράδυ, είχα και αϋπνίες και είπα να πιω γάλα. Το κουτί με το γάλα στο ψυγείο, έληγε στις 9, βλέπω 10, λέω δε βαριέσαι, θα το πιω, τι θα πάθω; Και όλο το βράδυ τουαλέτα… έπρεπε να κοιτάξω και το μήνα… Την άλλη μέρα, με σταματάει η τροχαία: -«Άδεια και δίπλωμα»… -«Άδεια μετά τις 25 Αυγούστου, αλλά δεν είναι σίγουρο. Εσείς θα πάτε κάπου;»…
Μου στέλνει η άλλη «Χρόνια Πολλά και καλά»… Τι «και καλά», ρε συ. Δηλ. δεν το εννοείς; … Έλεγε, έλεγε πως θέλει διακοπές… της ανοιγόκλεισα κι εγώ μερικές φορές το γενικό… Με το πολύ καθισιό, έχουμε και δυσκολία στον ύπνο. Όλοι τριγυρνάνε μέσα στο σπίτι το βράδυ και όλοι καταλήγουν στο ψυγείο… Έβαλα κι εγώ να παίζει αυτόματα με το άνοιγμα το «Μην περιμένεις πια, όλα τελειώσανε»… Έκανα και τσεκ-απ… Μετά την εξέταση, ρώτησα το γιατρό αν είναι κάτι σοβαρό. Εκείνος με ρώτησε αν με κρατάνε καλά τα γόνατά μου κι όταν ζήτησα εξηγήσεις, μου είπε ότι θα μου χρειαστούνε στην Τήνο…
Σε τι μοιάζει ο παντρεμένος με το λύκο; – «Όλη τη μέρα ψάχνει για κοκκινοσκουφίτσες και το βράδυ τρώει τη γιαγιά»… και η ελληνίδα νοικοκυρά: -«Μην πατάς εκεί, έχω σφουγγαρίζει»… -«…ούτε εκεί, έχω σφουγγαρίσει, ούτε εκεί!»… είπε η Ελληνίδα μάνα και κάπως έτσι γεννήθηκε το άθλημα τριπλούν! … Τρεις φράσεις πληγώνουν περισσότερο: «Δεν υπάρχει Αϊ Βασίλης», «Δεν μπορώ να σε δω ερωτικά» και «Δεν κάνουμε ντιλίβερι τέτοια ώρα»… Η γειτόνισσα έκανε τεστ για τον κορωνοϊό και βγήκε αρνητικό. Γενικά, δύσκολα βρίσκεις κάτι θετικό πάνω της… Τόλμησα να της πω: -«Είσαι ό,τι πιο ωραίο σ’ όλο το γαλαξία»… και τι βρήκε να μου απαντήσει; -«Σιγά το σούπερ μάρκετ»… Κάποτε μπορεί να πας και λίγο καθυστερημένα και ρωτάς: -«Συγγνώμη, κλείνετε;». – «Όχι! Κατεβάσαμε το μισό ρολό για να χορέψουμε λίμπο»…
Γέννες, κυτταρίτιδα, περίοδος, χαλάρωση, πεθερές, αποτρίχωση, εμμηνόπαυση … κι έχεις τον άλλο να παραπονιέται μια ζωή για το στρατό… Ο άντρας μετά τα 50 αποκτά σημαντικό φυσικό πλούτο: ασήμι στα μαλλιά, χρυσό στα δόντια, πέτρα στα νεφρά, ζάχαρη στο αίμα, μολύβι στα πόδια, βαρέα μέταλλα στον εγκέφαλο, τιτάνιο στις αρθρώσεις και φυσικά, μια ανεξάντλητη πηγή φυσικού αερίου! … Έχω βγάλει το συμπέρασμα, πως με το καθισιό και την απραξία, λόγω κορωνοϊού, θα μας φάει η τηλεόραση. Έχω δει ήδη δυο ταινίες που δεν μου άρεσαν, επειδή το τηλεκοντρόλ βρίσκεται στον άλλο καναπέ… Είναι και οι δύο τόσο αναπαυτικοί, (όπως αυτός που κάθισε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν), που βαριόμουν να σηκωθώ… Κάποτε, είχα πάρει μια σωστή απόφαση, αλλά δεν ξέρω πού την έχω βάλει…
Αφού πέρασε η ώρα παίζοντας, μου λέει: -«Βαρέθηκα. Τι λες να κάνουμε;»… – «Να σκεφτούμε κάτι…»… -«Όχι, ρε ! Να κάνουμε κάτι που να το μπορείς κι εσύ!»… Διαβάσαμε στην εφημερίδα για ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, κάπου στην περιφέρεια… Στον ΚΟΚ του χωριού, προτεραιότητα έχει ο ντόπιος. Ακολουθεί ο σώγαμπρος, μετά ο κοντοχωριανός και τελευταίος ο πρωτευουσιάνος. Προσοχή, λοιπόν!…
Μάιο, Ιούνιο, βγαίνουμε σίγουρα απ’ τα σπίτια μας …και μπαίνουμε σε ψυχιατρείο.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019