Του Αργύρη Αργυριάδη
Δικηγόρου
www.argiriadis.gr
Την εβδομάδα που μας πέρασε ένδεκα βουλευτές της ΝΔ προκάλεσαν πολιτικές αναταράξεις με την κοινή ερώτηση που συνυπέγραψαν και απεύθυναν προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη, για το ζήτημα της προστασίας των δανειοληπτών από τις εταιρείες διαχείρισης «κόκκινων» δανείων. Το ενδιαφέρον της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας εντοπίζεται τόσο στον πολιτικό όσο και στον οικονομικό τομέα.
Στον πολιτικό διότι δεν είναι σύνηθες βουλευτές της συμπολίτευσης να νοσφίζονται το έργο της αντιπολίτευσης. Στις μέρες που ζούμε – με την πλήρη απουσία αντιπολιτευτικών προτάσεων, λόγω της εσωστρέφειας στην οποία βρίσκονται τόσο η μείζονα όσο και η ελάσσονα αντιπολίτευση – τούτο μπορεί να θεωρηθεί εύλογο και αναμενόμενο. Ωστόσο, το ύφος της ερώτησης ξενίζει. Οι ερωτώντες βουλευτές αποδομούν πλήρως το κυβερνητικό αφήγημα περί επιτυχούς διαχείρισης του φλέγοντος ζητήματος των κόκκινων δανείων, καθώς υπογραμμίζουν ότι «παραμένει απροστάτευτη η περιουσία των δανειοληπτών, εγγυητών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Σημειώνουν δε ότι νομοθετικό πλαίσιο που προστατεύει την πρώτη κατοικία των νοικοκυριών δεν υφίσταται». Το πολιτικό μήνυμα είναι σαφές. Η εσωκομματική αντιπολίτευση της ΝΔ οργανώνεται και αποκτά «συλλογική φωνή». Η επόμενη τριετία αναμένεται δύσκολη για τον νυν πρωθυπουργό, καθώς βαρονίες και πολιτικά φέουδα συνεχίζουν να υπάρχουν στο κυβερνών κόμμα. Όποιος πιστεύει ότι τα έχει περιχαρακώσει σε ελεγχόμενο πεδίο πλανάναται πλάνην οικτράν.
Εξάλλου, η πρωτοβουλία των 11 είχε και οικονομικό ενδιαφέρον. Κάποιες από τις ερωτήσεις τους καταδεικνύουν γνώση του αντικειμένου και του προβλήματος που ταλανίζει επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Σταχυολογώ τρεις από αυτές:
α) θα νομοθετηθεί το δικαίωμα του οφειλέτη να λαμβάνει γνώση της πρότασης και αντιπρότασης ρύθμισης των οφειλών του που σχεδιάζει το υπολογιστικό εργαλείο του εξωδικαστικού μηχανισμού;
β) θα καταστήσει υποχρεωτική τη συμμετοχή των τραπεζών και «servicers» στις προβλεπόμενες διατάξεις του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών με εχέγγυα πραγματοποίησης ρυθμίσεων για τους δανειολήπτες;
γ) θα θεσπιστεί εκ νέου η προστασία πρώτης κατοικίας κατά τρόπο ώστε να προστατευτεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός δανειοληπτών;
Κρίσιμα ερωτήματα στα οποία ζητείται πειστική απάντηση.