Η αρχαία υπερτεχνολογία κι η συμβολή της στην έκρηξη της τεχνολογίας του σήμερα

Της εκπαιδευτικού Ελένης Μανιωράκη – Ζωϊδάκη

Χιλιάδες χρόνια τώρα βήμα, βήμα η ανθρωπότητα κατέφερε, περνώντας διάφορα στάδια να δημιουργήσει έναν αξιόλογο πολιτισμό. Που οφείλετε όμως η αλματώδης εξέλιξη της τα τελευταία χρόνια; Η άποψη ότι η χαμένη  γνώση επανήλθε στα χέρια των ανθρώπων επαληθεύεται. Ποια ήταν όμως αυτή η αρχαία υπερτεχνολογία; 

.

Είναι χαρακτηριστική η καταγραφή του Ησιόδου στο «Έργα και ημέραι», όπου αναφέρει ότι υπήρξε  πρώτα το Χρυσό Γένος των ανθρώπων που έζησε την εποχή που ο Κρόνος βασίλευε στο κράτος του Ουρανού.
Υπάρχουν πολλά ενδείξεις    ότι το κράτος του ουρανού    είχε κατακτήσει όλον,  ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη. Δυστυχώς δεν έχει φτάσει στα χέρια μας λεπτομερής καταγραφή στοιχείων.  Η   πυρπόληση των βιβλιοθηκών της Αλεξάνδρειας, της Κωνσταντινούπολης , του Κέλσιου, της Περγάμου κλπ., μας στέρησε έναν άγνωστο θησαυρό γνώσεων.   Την προγονική αυτήν γνώση μαζί με κάποια   κατάλοιπα της πανάρχαιας τεχνολογίας, διαφύλαξαν τα ιερατεία και   μεγάλος αριθμός ορεσίβιων ,  απλών ανθρώπων, που   διατήρησαν μνήμες από τα χρόνια της ακμής, Τις γνώσεις αυτές για να μην χαθούν   τις περιέβαλαν με το προστατευτικό κάλυμμα της ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ.
Η μυθολογία είναι γεμάτη  από αναφορές για  φοβερά όπλα των  ταξιδιωτών  του ουρανού και των άστρων,  για ιπτάμενα άρματα, για  αυτόματα μηχανήματα και  πολεμικά τέρατα. Καθώς  και «μαγικές» δυνάμεις που έφτιαχναν πελώρια οικοδομήματα ή γκρέμιζαν ανίκητα τείχη,. Οι αρχαίοι μύθοι επίσης  είναι γεμάτα από αναφορές  για ιπτάμενα οχήματα και ιπτάμενες μηχανές.   Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο μύθος του Τριπτόλεμου με την θεά Δήμητρα. Πρόκειται για έναν μύθο των Ελευσίνιων  Μυστηρίων, σύμφωνα με τον οποίο η θεά Δήμητρα μετά από μία περιπλάνηση με το ιπτάμενο πύρινο άρμα της, που το έσερναν φτερωτοί δράκοντες, προσγειώθηκε στην «αγέλαστο πέτρα» στην Ελευσίνα. Ύστερα παρέδωσε το ίδιο αυτό φτερωτό άρμα σε έναν από τους τέσσερις βασιλείς της Ελευσίνας, τον Τριπτόλεμο, ο οποίος έφυγε πετώντας, και απουσίασε γα πολλά χρόνια με σκοπό να διδάξει και σε άλλους λαούς την τέχνη της σποράς του σίτου και του θερίσματος των χωραφιών.   Αντιπροσωπευτικό και  το άρμα του Φαέθωντος. Παραστάσεις του άρματος με τους φτερωτούς δράκοντες έχουμε σε ένα πλήθος από αρχαία αγγεία. Ένα τέτοιο άρμα συναντάμε και στην τραγωδία του Ευριπίδη «Μήδεια», πάνω στο οποίο αποχωρεί στο τέλος του έργου η τραγική παιδοκτόνος. 
Καθόλου τυχαία η εμφάνιση από τον   Αισχύλο, στο θέατρο,  φτερωτών αρμάτων, ιπταμένων ανθρώπων και ζώων, αλλά και περιέργων ενδυμάτων με χαρακτηριστικούς τους περίφημους κοθόρνους (μεγάλες μπότες που θυμίζουν έντονα αυτές των σημερινών αστροναυτών).   Στην τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης» βλέπουμε τον Ωκεανό και τις κόρες του να έρχονται στον Προμηθέα οδηγώντας με την θέληση του δηλαδή , χωρίς χαλινάρι ένα «τετράσκελο πουλί», επιβεβαιώνοντας    τα ταξίδια πέρα από την γη. Στα αποσπάσματα που σώθηκαν από την τραγωδία «Σφίγγα» τον βλέπουμε να μιλάει για ένα «πουλί πού  ‘χει νυχάτο χέρι,    Ίσως η εμμονή του Αισχύλου να αποκαλύψει, στους θεατές και κάποια μυστικά, της χαμένης γνώσης,   να εξηγεί και τις διώξεις του από το ιερατείο της εποχής, με την κατηγορία ότι ανεβάζει επί σκηνής τα μυστικά των Ελευσίνιων Μυστηρίων κι έτσι εξηγείται η  δολοφονία του. Ακόμη οι αναφορές σε αστρονομικά θέματα, διαφόρων μυημένων στα μυστήρια φιλοσόφων, ξεπερνούν τα όρια των γνώσεων, που θα μπορούσαν να έχουν.    Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Σωκράτη στον «Φαίδωνα» του Πλάτωνα, όπου μιλάει για την σφαιροειδή μορφή της Γης.  Μία σειρά πανάρχαιων βραχογραφιών, φαίνεται να εικονίζουν    διαστημικά ταξίδια.  Ορισμένες βραχογραφίες,  φαίνεται να  παρουσιάζουν μορφές αστροναυτών.
Στα κείμενα των αρχαίων λαών υπάρχει επίσης η περιγραφή ενός τρομερού πολέμου που συγκλόνισε όλη τη Γη. Ίσως ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.   Από την Θεογονία του Ησιόδου, γίνεται η περιγραφή του τρομερού εκείνου πολέμου μεταξύ των «Θεών» και των “Τιτάνων». «Έβραζε η γη κι η θάλασσα η απέραντη, και τους Τιτάνες τούς τύλιξε μια καυτή πνοή. Κι όπως η φλόγα ανέβαινε στον ουρανό, οι Τιτάνες τυφλώθηκαν. Τους τύφλωσε η λευκόφωτη από τους κεραυνούς λάμψη. «Ζέστη, φωτιά πρωτόφαντη χύνονταν παντού. Κι ό,τι έβλεπαν τα μάτια, κι ό,τι τα αφτιά άκουγαν ήτανε σαν να είχαν σμίξει  ο ουρανός κι η γη…» Μήπως ο κεραυνός ήταν ηλεκτρονικό όπλο; Λέγεται ότι τον κεραυνό δημιούργησαν οι Κύκλωπες  σε ένα χώρο που ομοιάζει με σημερινό πυρηνικό εργοστάσιο. Για να μην χάσουν οι μεγάλοι αντιγραφείς της Ιουδαίας, περιγράφουν ομοίως  στην Παλαιά διαθήκη την καταστροφή στα  Σόδομα και στα Γόμαρα. «Και έβρεξεν ο Κύριος επί τα Σόδομα και τα Γόμορα Φείον και πυρ εξ ουρανού, και κατέστρεψε τας πόλεις  αυτάς, και πάντα τα περίχωρα».
Πώς εξαφανίστηκε όμως αυτός ο πανάρχαιος πολιτισμός;
Σύμφωνα με κάποιες σύγχρονες θεωρίες, το 9654 π.Χ., ένα αστρικό σώμα έπληξε την Γη,  προκαλώντας τεράστιες καταστροφές σε όλη την υφήλιο. Η χρονολογία αυτή δεν απέχει από εκείνη που δίνει ο Πλάτωνας στον “Τίμαιο», για τον καταποντισμό της Ατλαντίδος. Μήπως εννοούν τον ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΟΣ; Ένας μεγάλος κατακλυσμός, που ήταν αποτέλεσμα αλλά και αιτία τεραστίων γεωλογικών μεταβολών που αναστάτωσαν ολόκληρο τον πλανήτη. Τα αρχαία κείμενα αναφέρονται εκτενώς και σε εκείνον τον κατακλυσμό, αλλά και σε παλαιότερους.  
Πού όμως φυλάχτηκε αυτή η γνώση; Πιθανολογείται ότι κλείστηκε είτε σε κάποια ασφαλή οικοδομήματα   (Πυραμίδες; Σφίγγες);  είτε διασώθηκαν μαζί με τους κατόχους τους σε κάποια απρόσβλητα σημεία (ιερατεία); Και το μεγάλο ερώτημα. Γιατί αυτοί που την κρατούσαν κρυμμένη, αποφάσισαν να την εμφανίσουν τα τελευταία  χρόνια. Γιατί ηλίου φαεινότερο η  εκτίναξη της γνώσης και της πληροφορίας με ταχύτατα ασύλληπτη τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να προέκυψε από πρόοδο  των μέχρι τώρα δεδομένων. Αυτή η γνώση η κρυμμένη που τόσα χρόνια   περίμενε υπομονετικά την Δευτέρα παρουσία της, ήρθε η ώρα να αποκαλυφθεί.  Τι έχουν όμως κατά νου οι τωρινοί κτήτορες της θεϊκής αυτής γνώσης; Θα χρησιμοποιήσουν αυτήν την γνώση προς όφελος της ανθρώποτητος ή όπως τα πράγματα δείχνουν θα χρησιμοποιηθεί για τον υποβιβασμό και σιγά σιγά την εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους;  Όλα μια σούπα, στο έλεος της παγκοσμιοποίησης. Η  τεχνολογία στα ύψη, (το τηλέφωνο παράδειγμα από ένα απλό εργαλείο χειροκίνητο, μετατράπηκε σε κατάσκοπο) όλες οι μέχρι τώρα επιστήμες εκτοπίζονται από την Τεχνητή  νοημοσύνη και ο αξιακός κόσμος  αναποδογυρίζει. Ο κόσμος αλλάζει, οι νόμοι της φύσεως αλλάζουν, ο άνθρωπος εκτοπίζεται από τον θρόνο του, από εξουσιαστής, ποίμνιο κι  ελεγχόμενος. Ο παλιός ο κόσμος χάνεται και μαζί του χάνεται ο homo sapiens. 

ΕΛΕΝΗ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ ΖΩΙΔΑΚΗ
(δασκάλα- λογοτέχνις)