Η διάκριση των εξουσιών βάθρο της Δημοκρατίας

Του Δημ. Κων. Σαρρή (πρ.Υφυπουργού – ΓΓΑ – Νομάρχη Ηρακλείου) 

Η Ιστορία της Διάκρισης των Εξουσιών (ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ.ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ,ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ), έχει τις ρίζες της ,στην Αρχαία Ελλάδα.Η Εκτελεστική εξουσία καλούμενη και Διοικητική Εξουσία είναι η δεύτερη κατά σειρά Διακριτή λειτουργία της ενιαίας κρατικής Εξουσίας μετά την Νομοθετική και πριν την Δικαστικη Εξουσία που εκδηλώνονται σε κάθε δημοκρατικά ευνομούμενη Πολιτεία, σύμφωνα με την τριχοτόμηση της εξουσίας που προέβη ο Γάλλος φιλόσοφος  Μοντεσκιέ .ΟΙ Αποφάσεις της Εκτελεστικής εξουσίας μπορούν να αμφισβητηθούν ενώπιον των Δικαστηρίων.

. Κατά κανόνα, η Δικαστική εξουσία έχει την εξουσία να ανατρέψει αποφάσεις της Εκτελεστικής κατά περίπτωση, ενώ η Νομοθετική εξουσία επιβλέπει την Εκτελεστική σε ένα πιο γενικό (και πολιτικό) επίπεδο.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας ,που ιδρύθηκε από τον ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ έχει το δικαίωμα να καταργήσει νόμους ως Αντισυνταγματικούς . Στις περισσότερες χώρες υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες που διασφαλίζουν την ανεξαρτησία της Δικαστικής εξουσίας από την Εκτελεστική,

 1. H Νομοθετική λειτουργία ασκείται από τη Bουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 2. H Εκτελεστική λειτουργία ασκείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση. 3. H Δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια ˙ και οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του λαού.

Πρόσφατα ,βέβαια,η κοινή γνώμη  αιφνιδιάστηκε δυσάρεστα όταν εκδόθηκε Δικαστική Απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου,ευνοώντας τους εαυτούς τους τους ίδιους, με την οποία επαναφέροντο οι συντάξεις των Δικαστών στα υψηλά επίπεδα του 2012 ,ενώ οι υπόλοιποι πολίτες υποφέρουν απο την ραγδαία  απομείωση των εισοδημάτων τους.

Η Κυβέρνηση παρεμβαίνοντας υποσχέθηκε ακύρωση της πράξης αυτής με Νομοθετική παρέμβαση΄.

Επίσης στον  περιβόητο Νόμο Κατρούγκαλου ,ενώ οι Αμετάκλητες Δικαστικές Αποφάσεις πρέπει να εφαρμόζονται ,προστέθηκε μία παράγραφος που τονίζει ότι θα εφαρμοστούν μεν αλλά μετά από  από έκδοση Υπουργικής Εγκυκλίου ,που θα καθοριζει τον τρόπο εφαρμογής. .Εγκύκλιος όμως δεν εκδίδεται  για 12 χρόνια ,εις δόξαν της Διάκρισης των Εξουσιων και οι αμετάκλητεσ Δικαστικές αποφάσεις παραμένουν κενό γράμμα.

 -Υπάρχουν ,βέβαια ,δύο ακόμη  ισχυρές Εξουσίες  :ο  ΤΥΠΟΣ (γραπτός καιηλεκτρονικός) και η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

ΟΙ ΠΕΝΤΕ αυτές ΕΞΟΥΣΙΕΣ  συνυπάρχουν  σε ένα ευνομούμενο κράτος

,αλληλοελέγχονται και μέσα από την ισορροπημένη αλληλεπίδραση  τους εξασφαλίζουν  την ευνομία  και την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών της πολιτείας .

Η οποιαδήποτε προσπάθεια φαλκίδευσης της ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΤΩΝ

ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΑΥΤΩΝ  και η ποδηγέτηση κάποιων από αυτές οδηγεί σε 

αντιδημοκρατικές ατραπούς ,με ανυπολόγιστες δυσμενείς συνέπειες.

 Είναι γνωστό ότι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ορίζεται ως «Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ   ΤΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ».

Είναι γεγονός, όμως, ότι σήμερα οι  ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ  ΘΕΣΜΟΙ, από μοιραία λάθη και παραλείψεις των κύριων  εκφραστών τους, αλλά και από την ανηλεή επίθεση που δέχονται από ισχυρά οικονομικά κέντρα   έχουν επιμελώς ΑΠΑΞΙΩΘΕΙ .

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ της απαξίωσης της πολιτικής, είναι σαφώς η εμφάνιση φαινομένων ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ  και ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ,στον πολιτικό βίο της χώρας.

Φαινόμενα νοσηρά που πρέπει άμεσα να καταπολεμηθούν, όχι βέβαια με ευχολόγια αλλά με συγκεκριμένες πράξεις .

Η ΠΟΛΙΤΕΊΑ βέβαια έχει θεσπίσει θεσμούς Φρουρούς της Νομιμότητας

-Το<< Συμβούλιο της Επικρατείας>>, το <<Ελεγκτικό Συνέδριο,>> το

«πόθεν έσχες», η<< Διαρκής Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της

Βουλής>>, ο <<Συνήγορος του Πολίτη>>, ο << νόμος περί Δημοσίων Έργων>>, ο <<νόμος Πεπονή>>, οι <<ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης>>, <<το ΣΔΟΕ.., η <<Διεύθυνση εσωτερικών υποθέσεων της Αστυνομίας,>>  η << ΔΙΑΥΓΕΙΑ,>> η <<μηχανοργάνωση ΤΑΧΙS>>.. κλπ, είναι από τους πιο  χαρακτηριστικούς αλλά σαφώς δεν επαρκούν .αν δεν υπάρχει ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΏΝ,να μην μπλοκάρει η μια εξουσία τις Αποφάσεις της άλλης

Η ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ,λοιπόν, ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΤΩΝ ΡΟΛΩΝ, των 5 ΕΞΟΥΣΙΩΝ ,

αποτελεί  το ΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, αφενός  με  το ξεκαθάρισμα

των ρόλων της κάθε πλευράς, καθώς και των μεταξύ τους σχέσεων 

και αφ’ ετέρου tη  θέσπιση, κοινώς παραδεδεγμένων κανόνων

ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ,.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑ
Click to Hide Advanced Floating Content