Χρέος των πολιτικών είναι να ακούσουν τη φωνή της Κοινωνίας κι αντί να … χορηγήσουν χάπι για τα συμπτώματα της “ασθένειας”, να λειτουργήσουν προληπτικά, αναζητώντας την πηγή του προβλήματος και θεσπίζοντας ένα πλαίσιο με επίκεντρο τον Άνθρωπο, την Αξιοπρέπεια, τη Ζωή.
Θα μοιάζει σαν Κοινωνική Πολιτική, αλλά … δε θα είναι. Γιατί… τί να το κάνεις το fuel pass, το power pass, τα voucher για διακοπές και εσχάτως το market pass, όταν αφενός η επιδότηση είναι για γέλια και για κλάματα, κι αφετέρου η οικονομική αφαίμαξη των Ελλήνων αποτελεί δυσβάσταχτη καθημερινότητα;
Θα πει κανείς… από το “καθόλου”, κάτι είναι κι αυτό. Και εδώ που έχουμε φτάσει … το μη χείρον βέλτιστο, ωστόσο ας είμαστε ρεαλιστές: το πρόβλημα δε λύνεται έτσι. Αυτή τη ζωή θέλουμε; Να αρκούμαστε σε μερικά ευρώ επιδότησης, αντί να διεκδικήσουμε αντιμετώπιση του προβλήματος στη ρίζα του, με ουσιαστικά μέτρα αλλά και σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και στήριξης των οικονομικά ευπαθών;
Κανένα επίδομα – ιδίως όταν έχει σαφή προεκλογικό χαρακτήρα – δεν μπορεί να εξισορροπήσει τον προϋπολογισμό ενός νοικοκυριού, που μέρα με τη μέρα βυθίζεται. Δεν αντισταθμίζεται η αφαίμαξη των εισοδημάτων των περισσότερων Ελλήνων, ως αποτέλεσμα του καλπάζοντος πληθωρισμού αλλά και των φόρων κατανάλωσης.
Δεν είναι θαύμα, ούτε ουσιαστική βοήθεια τα 52 ευρώ το μήνα για μια τετραμελή οικογένεια, όταν την ίδια στιγμή οι τιμές των προϊόντων έχουν αυξηθεί κατά διψήφια ποσοστά και το κόστος αγορών από το σούπερ μάρκετ έχει εκτοξευθεί. Όσο κι αν περιοριστεί κανείς στα “απολύτως απαραίτητα” πάλι δυσθεώρητος θα είναι ο λογαριασμός, σε σχέση με το μέσο εισόδημα του Έλληνα πολίτη.
Χρέος των πολιτικών, χρέος μας, είναι να ακούσουμε τη φωνή της κοινωνίας και να συνδιαμορφώσουμε το νέο τοπίο, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις οικονομικές, κοινωνικές και τεχνολογικές εξελίξεις αλλά κυρίως προστατεύοντας τον Άνθρωπο – στην εργασία του, στο σπίτι του, στην Ζωή του.
Στα σοβαρά και μείζονα ζητήματα που απασχολούν τους Έλληνες – και τί πιο κρίσιμο από τη διαβίωσή τους; – τα κάθε λογής passes δεν είναι παρά … “ελαφριά” παυσίπονα σε βαριά ασθένεια. Το στοίχημα είναι, η ασθένεια να μη διαγνωστεί ως ανίατη και ο ελληνικός λαός να κάνει τη σωστή επιλογή και να πάρει πίσω την αξιοπρέπειά του. Αυτή την αξιοπρέπεια δεν την εξασφαλίζει κανένα επίδομα-ελεημοσύνη, παρά μόνο ένα ανθρωποκεντρικό πρόγραμμα με συγκεκριμένη στόχευση και ρεαλιστικές προτάσεις.
*Η Ελένη Βατσινά είναι επιχειρηματίας, πολιτεύτρια στο νομό Ηρακλείου με το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019