Ο φιλόσοφος, Καναδοαμερικανός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Paul Anka, στο τραγούδι του (των παιδικών μας χρόνων) «Adam and Eve», λέει στο ρεφραίν: «There within the garden walls the folks (δηλ. ο Αδάμκαι η Εύα) fell in love – Sheltered by the guiding hand οf the Οne above – Life was full of happiness, until one day arose – a very great temptation and … you know how it goes!». Περί αυτού του «…you know how it goes», πρόκειται, λοιπόν. Δεν ήμουν παρών, για να μπορώ να το πω με βεβαιότητα, ως προς τη χρονική στιγμή, αλλά, είτε κατά τη στιγμή της εκδίωξης των πρωτοπλάστων από τον κήπο της Εδέμ, είτε κάπου λίγο μετά, ο Θεός τους έδωσε τη γνωστή εντολή (ή ευχή;): «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς» ! Αυτό ήταν… Ο άνθρωπος το πίστεψε, υπάκουσε και με πόνο ψυχής, κάνοντας την ανάγκη φιλότιμο, επεδόθη με τη βοήθεια της μεθόδου «you know how it goes», στην υλοποίηση της θεϊκής εντολής. Για να πούμε την «αλήθεια του Θεού», αν δεν ήταν και αυτή η μέθοδος του «you know how it goes», το ανθρώπινο είδος θα είχε εκλείψει από προσώπου γης, παρά την ενθαρρυντική θεϊκή προτροπή· και ο λόγος είναι ότι τα πρώτα βήματά του σ’ αυτόν τον πλανήτη δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση.
Στο σημείο αυτό, η αποπομπή των πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο στην αφιλόξενη Γη, έχει κάποιες μικρές ή μεγαλύτερες ομοιότητες με τον αρχικό εποικισμό της Αμερικής, από τους κάθε λογής κατατρεγμένους, κυνηγημένους, φτωχούς, ανεπιθύμητους, καθώς και κάποια εγκληματικά στοιχεία. Οι άνθρωποι αυτοί, μην έχοντας κάτι να χάσουν, δοκίμασαν ένα νέο ξεκίνημα, εγκαταλείποντας τον Παράδεισο της μετα-Μεσαιωνικής Ευρώπης και προσπάθησαν –επιτυχώς, τελικά- να επιβιώσουν στο αρχικά αφιλόξενο περιβάλλον, με την άγρια φύση, τα κάθε λογής θηρία και κάποιους ιθαγενείς, που ποιος ξέρει από πού, γιατί και πώς βρέθηκαν εκεί και είχαν ως αγαπημένη τους αθλητική επίδοση την εκδορά του δέρματος της κεφαλής των αποίκων, μαζί με τα μαλλιά (skull). Το ίδιο, περίπου, και ο εποικισμός της Αυστραλίας, η οποία χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως φυλακή, ιδιαίτερα λόγω της μεγάλης απόστασης από την τότε Μεγάλη Βρετανία – φυλακή «άνευ επιστροφής»! Και εδώ, η επιβίωση υπήρξε προβληματική και λόγω της φύσης, αλλά και της ύπαρξης ιθαγενών, των Αβορίγινων, που είναι μια άλλη ενδιαφέρουσα ιστορία. Όμως, ο άνθρωπος, με την επιμονή του, τη γενναιότητά του και –φυσικά- το ακατάσχετο «you know how it goes», μπόρεσε να επιβιώσει, να επικρατήσει και να κατακυριεύσει «την Γήν»! Σήμερα, μόνο το 3% του πλανήτη μας έχει μείνει ανέγγιχτο από την ανθρώπινη εισβολή…
Η επιστήμη της Γεωλογίας, που μετράει τα χρόνια με τα εκατομμύρια, αναφέρει, σχηματικά, πως αν η ιστορία του πλανήτη μας θεωρηθεί ότι είναι ένας κύκλος του ωρολογίου, δηλ. 12 ώρες, η παρουσία του ανθρώπου πάνω στη Γη, αντιστοιχεί στο τελευταίο δευτερόλεπτο… Μέσα σ’ αυτό το «δευτερόλεπτο», που αντιστοιχεί σε κάποια εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος χρειάστηκε να παλέψει σκληρά, για να επιβιώσει. Πάντως, δεν κυνήγησε ποτέ δεινοσαύρους και δεν κυνηγήθηκε απ’ αυτούς. Τα ερπετά αυτά, εξαφανίστηκαν πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια και η απεικόνισή τους σε σκηνές με ανθρώπους, ανάγεται στην επιστημονική φαντασία. Αντίθετα, η εξαφάνιση των δεινοσαύρων βοήθησε να αναπτυχθούν οι πληθυσμοί των θηλαστικών, στα οποία υπάγεται και ο άνθρωπος.
Γενικά, ο άνθρωπος αγωνίστηκε αφάνταστα για να «διαιωνίσει το είδος του», αν φανταστούμε ότι κατά την εποχή των Παγετώνων, όταν η Γη ήταν καλυμμένη από πάγο (κάποιοι υποστηρίζουν, σχεδόν μέχρι τον Ισημερινό), ο αριθμός τους μετρούνταν σε … κάποιες χιλιάδες!!! Πριν από 12.000 χρόνια, με την τήξη των πάγων, ο άνθρωπος τείνει να εγκαταλείψει τη νομαδική ζωή και από κυνηγός και συλλέκτης, ανακαλύπτει τη γεωργία, παράγει προϊόντα, δημιουργεί οικισμούς, πόλεις κ.λπ. Έτσι, για να μην ξεχνάμε και το «you knowhow it goes», την εποχή του Χριστού, ο πληθυσμός του πλανήτη(!) φτάνει τα 250 εκατομ. δηλ. κάτι λιγότερο απ’ ό,τι έχει σήμερα, μόνη της, η Ινδονησία (4η σε πληθυσμό). Δύσκολα, αλλά σταθερά, ο πληθυσμός στον πλανήτη αυξάνεται και … όταν ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες (1821 !!!) ξεπεράσαμε το 1 δις…. Από τότε, μέσα σε 200 χρόνια, ο πληθυσμός της Γης επταπλασιάστηκε ( 7,5 δις, σήμερα), χάρη στην επιστήμη, στην τεχνολογία … και στο «you know how it goes»… Δυστυχώς, για τον άνθρωπο, η εφαρμογή της αντισύλληψης λειτούργησε εκεί όπου υπήρχε ένα υψηλό μορφωτικό επίπεδο, σε αντίθεση με άλλες χώρες, όπου η αύξηση του πληθυσμού καλπάζει (Ινδία, Ινδονησία, Νιγηρία, κ.ά.).
Εύκολα, μπορεί να διερωτηθεί κανείς, τι μπορεί να συμβεί με την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθυσμού στον πλανήτη μας. Με το εφιαλτικό σενάριο (2,5 παιδιά, ανά οικογένεια), θα φτάσουμε το 2.100, τα 17 δισεκατομμύρια, ενώ με το υπεραισιόδοξο σενάριο (1,5 παιδιά ανά οικογένεια), μπορεί να έχουμε μείωση, ώστε στο 2.100 να έχουμε μόνο 5,5 εκατομ. Οπότε;
Καθώς αυξάνεται ο πληθυσμός στη Γη, αυξάνονται και οι ανάγκες για ενέργεια, για τροφή, για ζωτικό χώρο, κ.ά. … Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, μεγαλύτερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αύξηση της θερμοκρασίας, τήξη των πάγων, αλλαγή του κλίματος και φυσικά, πλήθος πολιτικοκοινωνικών ανακατατάξεων… Ο άνθρωπος είναι όν κτητικό! Δεν αρκείται στα λίγα, στα στοιχειώδη· δεν περιορίζεται από συμβουλές και νουθεσίες. Μικρό δείγμα είναι η συμπεριφορά του πλήθους στις συστάσεις της πολιτείας, στη τρέχουσα πανδημία… Η αύξηση στη συγκέντρωση, που ισοδυναμεί με ελάττωση της κοινωνικής απόστασης, είναι το εφαλτήριο για τη μετάδοση ασθενειών, για την έλευση των οποίων, οι επιστήμονες το θεωρούν «πλέον ή βέβαιον». Το πρόβλημα του υπερπληθυσμού της Γης είναι πολύπλοκο και οι συνέπειές του μπορεί να είναι μεν προβλέψιμες, αλλά και αναπόφευκτες…
Τι πρέπει να γίνει; Το φάρμακο είναι γνωστό, αλλά έχει κόστος και η δράση του είναι βραδεία και επιλεκτική… Πρόκειται για τη μόρφωση, την παιδεία, την υπεύθυνη ενημέρωση της κοινωνίας, που θα κληθεί να εφαρμόσει τις οδηγίες της επιστήμης –αυτοπεριορισμός σε κίνηση, ψυχαγωγία, απόκτηση αγαθών κ.λπ. και κυρίως, μέτρα αντισύλληψης… Και για να μην ξεχνιόμαστε –και λιγότερο «you know how it goes»!!!
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019