Υπάρχουν περιπτώσεις πολιτικών, που με τη συμπεριφορά τους προσβάλλουν την πολιτική. Σε όλους τους πολιτικούς χώρους, φυτρώνουν κατά καιρούς και αναπτύσσονται βλαβερά και δηλητηριώδη αγκάθια.
Υπάρχουν όμως και εκείνες οι πολιτικές προσωπικότητες, που με την παρουσία τους γλυκαίνουν και ομορφαίνουν την πολιτική. Και συμβάλλουν στην αναβάθμιση του κύρους της.
Ο πτέραρχος και πρώην υπουργός Δημήτρης Αποστολάκης, που έφυγε χθες πλήρης ημερών από τη ζωή, κατά κοινή παραδοχή, συγκαταλέγεται στη δεύτερη περίπτωση.
Διέθετε ήθος, σοβαρότητα και σεμνότητα, ήταν εντιμότατος, ευγενέστατος και χαμηλών τόνων.
Ήταν επίσης συνεπής στις αρχές που πίστευε (υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα, άνθρωποι που πιστεύουν σε ηθικές αρχές).
Ξεκίνησε από πολύ χαμηλά, πέταξε στα ύψη, κυριολεκτικά, ως αεροπόρος, αλλά και ως προβεβλημένος πολιτικός, αλλά δεν καβάλησε ποτέ κανένα καλάμι. Διατήρησε την απλότητά του, βρισκόταν πάντα μεταξύ του κοσμάκη κι άκουε τα παράπονά του. Δεν ήταν από τους πολιτικούς που αρέσκονται να ακούνε μόνο χειροκροτήματα και “ζήτω”.
Δεν ακούστηκε ποτέ γι’ αυτόν κάτι αρνητικό, ούτε προκλητικό. Δεν ήταν θορυβώδης, είχε όμως ξεκάθαρες απόψεις σε όλα τα σημαντικά ζητήματα, και τις εξέφραζε με παρρησία και πειστικότητα.
‘Οσοι τον ψήφιζαν, αλλά και όσοι βρίσκονταν πολιτικά απέναντί του, δεν αισθάνθηκαν ποτέ ντροπή για τον συγκεκριμένο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του νομού Ηρακλείου. Ορισμένοι, όχι άδικα, εύχονταν να είχαμε κι άλλους πολλούς τέτοιους πολιτικούς στην περιοχή μας…
Αυτός ο θετικός απολογισμός, συνοδεύει πλέον τον Δημήτρη Αποστολάκη, που από χθες αποφάσισε να ξαναπετάξει στους ουρανούς.
Μεγάλη υπόθεση να τιμάται κάποιος μεταθανατίως, από καρδιάς, επί της ουσίας και όχι τύποις.
Λυπάμαι πάντως προσωπικά, που δεν θα τον ξανασυναντήσω στη λαϊκή παραλία του Παλιόκαστρου, όπου συνήθιζε να κάνει το μπάνιο του. Και δεν θα έχω την χαρά να ξανασυνομιλήσω μαζί του, περί ανέμων και υδάτων…
Αγαπητέ Κύριε Δημήτρη, Καλές Πτήσεις νάχεις!
Κ.Τ.