Παρατηρούμε πως η νέα διοίκηση του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης (ΟΑΚ), έπιασε δουλειά με μεγάλη όρεξη. Οι νέοι επικεφαλής της, ο Πρόεδρος Ελευθέριος Κοπάσης και ο Διευθύνων Σύμβουλος Αρης Παπαδογιάννης, θεωρούνται πολύ ικανά στελέχη, και ενδιαφέρονται πραγματικά να βοηθήσουν το νησί. Περιστοιχίζονται δε και από άλλους, εξ ίσου ικανούς ανθρώπους, που σίγουρα θα συνδράμουν ώστε να αναδειχθεί ο σημαντικός ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει ο Οργανισμός στην ανάπτυξη της Κρήτης.
Το κακό είναι πως τα πρώτα βήματα της νέας διοίκησης γίνονται μέσα στο αρνητικό περιβάλλον που έχει δημιουργήσει η κρίση του τρισκατάρατου κορωνοϊού. Και επειδή, για να μπορέσει να προσφέρει ο ΟΑΚ, θα πρέπει υποχρεωτικά να ενισχυθεί από την κυβέρνηση και να αξιοποιήσει κοινοτικά προγράμματα, εκφράζονται κάποιες επιφυλάξεις για το εαν και κατά πόσο οι προσδοκίες για την αποτελεσματικότητα του Οργανισμού θα πρέπει να διατηρούνται αλώβητες, ή αν θα πρέπει να περιοριστούν αναλόγως των συνθηκών…
Αυτό πάντως θα φανεί στην πράξη. Όμως, δεν αποτελούν οι συγκεκριμένες προσδοκίες τον κυρίως λόγο για τον οποίο γράφονται τούτες οι γραμμές. Άλλα πράγματα θέλουμε εμείς να υπενθυμίσουμε και να τονίσουμε.
Κατ’ αρχήν, πρέπει νσ σημειώσουμε εδώ, πως ο συγκεκριμένος αναπτυξιακός Οργανισμός, έχει γράψει ήδη μια αρκετά μακρά ιστορία. Ιδρύθηκε το 1966, από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, όταν εκείνος ήταν υπουργός Συντονισμού στην τότε κυβέρνηση της λεγόμενης “Αποστασίας”.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, είχε ανέκαθεν ζωηρό και ειλικρινές ενδιαφέρον να βοηθήσει την πραγματική ανάπτυξη της Κρήτης. Αποφάσισε λοιπόν να ιδρύσει δυο αναπτυξιακούς οργανισμούς στο νησί. Τον Οργανισμό Ανάπτυξης Δυτικής Κρήτης (ΟΑΔΥΚ) που θα αγκάλιαζε τους νομούς Χανίων και Ρεθύμνης, και τον Οργανισμό Ανάπτυξης Ανατολικής Κρήτης (ΟΑΝΑΚ) που θα περιλάμβανε το Ηράκλειο και το Λασίθι.
Ως Χανιώτης που ήταν, ξεκίνησε με τον ΟΑΔΥΚ, που ίδρυσε από το 1966. Θα ίδρυε και τον ΟΑΝΑΚ, αλλά δεν πρόλαβε, αφού η κυβέρνηση Στεφανόπουλου κατέρρευσε και ακολούθησαν τα όσα ακολούθησαν.
Κανονικά, θα πεί κανείς, θάπρεπε να ιδρύσει ταυτόχρονα και τους δυο οργανισμούς. Αυτό θα ήταν το καλύτερο. Ομως, να μην παραβλέπουμε και το πολιτικό κλίμα της εποχής. Και να μην ξεχνούμε πως ο Μητσοτάκης, μετά τον Ιούλιο του 1965, δεν μπορούσε ούτε να… περάσει από το Ηράκλειο! Τον καταδίωκαν οι εδώ “δημοκρατικές δυνάμεις”, που είχαν περάσει και στο λαό την άποψη πως “ο Μητσοτάκης ήταν απόβλητος”, πως “τελείωσε με την πολιτική” και τα λοιπά, γνωστά στους παλαιότερους.
Έλα όμως που ο Μητσοτάκης δεν “τελείωσε”! Πέρασε δια πυρός και σιδήρου δέκα πολύ σκληρά χρόνια, αλλά το 1977 επανήλθε δριμύτερος. Με το Κόμμα των Νεοφιλελευθέρων ξαναμπήκε στη Βουλή, ένα χρόνο αργότερα ξανανέλαβε θριαμβευτικά το υπουργείο Συντονισμού της κυβέρνησης Κων/νου Καραμανλή και το 1984 αναρριχήθηκε στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Ενα από τα πρώτα μεταπολιτευτικά μελήματά του, ήταν η ίδρυση του ΟΑΝΑΚ. Που απέκτησε, επιτέλους, υπόσταση και άρχισε κι αυτός να προσφέρει σημαντικότατες υπηρεσίες στην ανάπτυξη των νομών Ηρακλείου και Λασιθίου.
Βέβαια, ο ΟΑΔΥΚ, από το 1966 και εντεύθεν, δραστηριοποιήθηκε πολύ δυναμικά. Εκτέλεσε εξαιρετικής σπουδαιότητας έργα στους δυο δυτικούς νομούς της Κρήτης και δικαίωσε πλήρως τις προσδοκίες των εμπνευστών του. Ενώ ο ΟΑΝΑΚ, στα λίγα χρόνια της δραστηριοποίησής του, απλώς έκανε ό,τι πρόλαβε να κάνει…
Στο διάβα του χρόνου, όταν πολλά πράγματα αναθεωρήθηκαν και όταν (τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε) ατόνισε η καταστροφική αντιπαλότητα μεταξύ δυτικής και ανατολικής Κρήτης (ή, ακριβέστερα, μεταξύ Χανίων και Ηρακλείου), οι δυο οργανισμοί, ΟΑΔΥΚ και ΟΑΝΑΚ, ενώθηκαν εις σάρκα μίαν και συναποτέλεσαν τον ΟΑΚ.
Για να μην κουράσω άλλο τον αναγνώστη, μπαίνω κατ΄ευθείαν στο “ψητό”.
Αυτό που θα πρέπει να έχουν πάντα υπόψη τους οι διοικούντες τον ΟΑΚ, είναι η αποφυγή κάθε είδους διάκρισης μεταξύ δυτικής και ανατολικής Κρήτης. Ό,τι κάνουν στα δυτικά του νησιού, θα πρέπει να κάνουν και στα ανατολικά, κι εκεί ακόμα περισσότερα, αφού Ηράκλειο και Λασίθι μοιραία έμειναν πίσω αναπτυξιακά.
Επ’ ουδενί ο ΟΑΚ δεν πρέπει να δώσει την αίσθηση ότι αποτελεί συνέχεια μόνο του ΟΑΔΥΚ. Γιατί, αν και όπου διαπιστωθεί κάτι τέτοιο, θα έχει πολλαπλές, καταστροφικές συνέπειες που δεν είναι της ώρας και ελπίζουμε να μη χρειαστεί ποτέ να αναλυθούν.
Αυτά είχαμε σήμερα να πούμε, στέλνοντας τις θερμότερες ευχές μας προς τη νέα διοίκηση του ΟΑΚ, για επιτυχή διαχείριση των μεγάλων αναπτυξιακών προοπτικών και δυνατοτήτων της Κρήτης.
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019