Ο ΣΥΡΙΖΑ και το παράδειγμα της Πορτογαλίας: Εμβόλια με στολή παραλλαγής

Το παράδειγμα της Πορτογαλίας επικαλείται συνεχώς ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να επιτεθεί στην κυβέρνηση όσον αφορά στα αποτελέσματα της εμβολιαστικής εκστρατείας κατά του covid-19. Είναι βέβαιο, όμως, πως αν στην Ελλάδα η κυβέρνηση ακολουθούσε το μοντέλο Πορτογαλίας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα σήκωνε τον κόσμο στο ποδάρι.

Μπορούμε όλοι να φανταστούμε τι θα ακούγαμε αν η ελληνική κυβέρνηση αποφάσιζε να αναθέσει την εκστρατεία σε έναν εν ενεργεία ανώτατο αξιωματικό, ο οποίος θα κυκλοφορούσε ανά την χώρα με στολή παραλλαγής – «έβγαλαν στον δρόμο τον Στρατό», «στρατοκρατία για να επιβάλουν τα εμβόλια», «η υγεία φόρεσε στολή», «στρατιωτικός νόμος για τον κορωνοϊό», είναι μερικοί από τους τίτλους που πρόχειρα μπορεί να σκεφτεί κανείς.

«Η κυβέρνηση παίρνει μεγάλο υγειονομικό ρίσκο με τα «προνόμια» στους εμβολιασμένους», υποστήριξε πρόσφατα σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο τομεάρχης υγείας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Α. Ξανθός – υποστηρίζοντας προφανώς πως πρέπει να συνεχίσουν να ζουν όλοι υπό περιορισμό και να μην επιστρέψουμε ποτέ στην κανονικότητα, επειδή κάποιοι επιμένουν να μην εμβολιάζονται.

Και όχι μόνο αυτό. Ο κ. Ξανθός στηλίτευσε για άλλη μια φορά τα «σκληρά μέτρα υποχρεωτικότητας και τη στέρηση εργασίας-μισθού» (που ισχύουν πλέον στις περισσότερες χώρες σε κατηγορίες εργαζομένων), υποστηρίζοντας πως η Πορτογαλία πέτυχε υψηλή εμβολιαστική κάλυψη (πάνω από 90% είναι η αλήθεια) χωρίς να χρειαστεί να λάβει τέτοια μέτρα.

Ας δούμε, όμως, ποια είναι η αλήθεια για την Πορτογαλία.

Κατ’ αρχάς η Πορτογαλία δεν διαθέτει αντιεμβολιαστικό κίνημα – μόνο το 3% δηλώνουν αρνητές.

Δεύτερον, η Πορτογαλία έζησε δραματικές στιγμές, με τις γειτονικές χώρες να τρέχουν προς βοήθειά της.

Τρίτον, η Πορτογαλία «μπαινόβγαινε» επί μήνες από κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Τέταρτον, η Πορτογαλία θρηνεί πάνω από 18.000 νεκρούς και βρίσκεται σε δυσμενέστερη κατάσταση από την Ελλάδα – σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει η συριζαϊκή προπαγάνδα – σε νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκους: 1.778 νεκροί ανά εκατομμύριο, ενώ στην Ελλάδα έχουμε 1.479 νεκρούς ανά εκατομμύριο.

Πολεμικά ανακοινωθέντα από τον ναύαρχο

Αλλά το πέμπτο είναι το σημαντικότερο:

Στις αρχές του χρόνου, όταν η Πορτογαλία ζούσε έναν πραγματικό εφιάλτη, με τα ασθενοφόρα να περιμένουν στην ουρά έξω από τα υπερπλήρη νοσοκομεία και το υγειονομικό σύστημα υπό κατάρρευση, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Κόστα, επικεφαλής αριστερής κυβέρνησης συνεργασίας, ανέθεσε εν λευκώ την εκστρατεία του εμβολιασμού στον αντιναύαρχο Ενρίκε Γκουβέγια ε Μέλο.

Από εκείνη τη στιγμή ο ναύαρχος δεν αποχωρίστηκε στιγμή την στολή παραλλαγής, ενώ χρησιμοποιούσε παραδείγματα… πολεμικού περιεχομένου για να στείλει τα μηνύματά του, περιοδεύοντας επί οκτώ μήνες σε όλη τη χώρα.

Όταν τον Μάρτιο ξέσπασε η υπόθεση με το Astra Zeneca, στην Πορτογαλία όχι μόνο δεν τόλμησε κανένας πολιτικός να μιλήσει για «ξεστοκάρισμα», αλλά ο ναύαρχος μίλησε έξω από τα δόντια – χωρίς να τον κριτικάρει κανείς, κάτι που δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι θα συνέβαινε ποτέ στην Ελλάδα εκ μέρους της αντιπολίτευσης.

Περιέγραψε δύο δρόμους – έναν για τους εμβολιασμένους και έναν για εκείνους που δίσταζαν. Με πολύ παραστατικό τρόπο, ως εικόνα από… πεδίο μάχης. Είπε:

«Αν ένας ελεύθερος σκοπευτής βρισκόταν ανάμεσα σε 500.000 εμβολιασμένους, θα σκότωνε μόνο έναν. Αν, όμως, βρισκόταν ανάμεσα σε μη εμβολιασμένους, θα σκότωνε έναν στους 500»!

Εντολές από κτίριο του ΝΑΤΟ!

Αδιάφορος για το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος, ο Γκουβέγια εγκαταστάθηκε σε ένα κτίριο του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα – δεν θέλω να σκεφτώ τι θα ακούγαμε σε ανάλογη περίπτωση στην Ελλάδα – και σχημάτισε μια ομάδα αποτελούμενη από δεκάδες ειδικούς, όλους στρατιωτικούς.

Στα 300 εμβολιαστικά κέντρα που δημιούργησε σε όλη την χώρα, όλοι φορούσαν στολή και η πειθαρχία ήταν το άλφα και το ωμέγα.

Κυκλοφορούσε πάντα με την στολή του γιατί, όπως είπε, ήθελε να στείλει στους Πορτογάλους το μήνυμα πως η χώρα βρισκόταν σε πόλεμο και όλοι ήταν υποχρεωμένοι να λάβουν μέρος σ’ αυτόν.

Προφανώς, δεν έσπευσαν όλοι να εκφράσουν την χαρά τους γι’ αυτό το πολεμικό κλίμα. Για παράδειγμα, στο «Μπλόκο της Αριστεράς» (περιστασιακός εταίρος στην κυβέρνηση) βρήκαν υπερβολικά στρατιωτικοποιημένη την εκστρατεία και υπερβολικά πολεμική την γλώσσα του.

Αλλά η πορτογαλική κεντροδεξιά αντιπολίτευση (Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα) στήριξε το εγχείρημα, προσφέροντας στον σοσιαλιστή Κόστα την άνεση να μην υποκύψει στις πιέσεις του (πολύ χαλαρού) κυβερνητικού συνασπισμού του.

Από την πλευρά του, ο Κόστα αδιαφόρησε για το πολιτικό κόστος, αν και γνωρίζει πως το «Μπλόκο της Αριστεράς» πιέζει σε όλα τα μέτωπα, απειλώντας να μην ψηφίσει τον προϋπολογισμό, με κίνδυνο να πέσει η κυβέρνηση.

Στο μεταξύ, ο ναύαρχος με τα γαλάζια μάτια και τα κοντοκουρεμένα μαλλιά, άρχισε να φιγουράρει στα εξώφυλλα των περιοδικών, να δίνει καθημερινά συνεντεύξεις μπροστά στις κάμερες, να εμφανίζεται με απλούς ανθρώπους που έσπευδαν να τον συγχαρούν και να τον ευχαριστήσουν.

Λεπτομέρεια: Σύζυγός του είναι η Κάρολ Κοστέλο, ψυχολόγος με μεγάλη εξειδίκευση σε θέματα ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα, παρέμεινε στη σκιά, αν και εμφανιζόταν συχνά σε τηλεοπτικές εκπομπές εξηγώντας τις αντιδράσεις όσον αφορά στην επιδημία και τον εμβολιασμό. Όπως έγινε γνωστό, χρησιμοποιούσε πάντα το πατρικό της όνομα, σε μια προσπάθεια να μην θολώσει το μήνυμα που ήθελε να εκπέμψει ο άνδρα της.

Κερδίσαμε μια μάχη…

Στις 27 Σεπτεμβρίου, ο Γκουβέγια παραιτήθηκε, έχοντας εκπληρώσει την αποστολή του. Για πρώτη φορά εγκατέλειψε την στολή παραλλαγής και φόρεσε την λευκή στολή του ναυάρχου.

Είχαν προηγηθεί οι δημοτικές εκλογές, όπου οι Σοσιαλιστές προηγήθηκαν στους περισσότερους δήμους, έχασαν όμως τη Λισαβώνα, ένα κάστρο που κρατούσαν για 14 ολόκληρα χρόνια. Δήμαρχος στην πρωτεύουσα αναδείχθηκε ο πρώην Επίτροπος στην ΕΕ, Κάρλος Μοέδας.

Εκείνη την ημέρα του αποχαιρετισμού, δίπλα του στεκόταν ο πρωθυπουργός Κόστα, που δήλωσε: «Αυτή η ακανθώδης αποστολή στέφθηκε με επιτυχία και ενίσχυσε την αυτοεκτίμηση της χώρας».

Την ίδια ώρα, ο κυβερνητικός του εταίρος, το «Μπλόκο της Αριστεράς» δεν κατόρθωνε να συγκεντρώσει πάνω από το 2,8% των ψήφων και το ακροδεξιό κόμμα δεν ξεπέρασε το 4,2%. Και τα δύο κόμματα δεν κατάφεραν, φυσικά, να κερδίσουν ούτε έναν από τους 308 δήμους.

Την παραμονή της παραίτησής του, ο ναύαρχος μίλησε και πάλι με στρατιωτικούς όρους: «Κερδίσαμε μια μάχη», είπε. «Αλλά δεν ξέρω αν κερδίσαμε τον πόλεμο κατά του ιού. Αυτός είναι ένας παγκόσμιος πόλεμος».

Τώρα, το έργο του θα συνεχιστεί από τρεις ομάδες που πλέον θα υπάγονται στο υπουργείο Υγείας.

Προστάτεψαν τον ήρωά τους

Ωστόσο, η ιστορία του «τελευταίου ήρωα» δεν τελειώνει εδώ. Η κυβέρνηση άφησε να διαρρεύσει ότι ο Γκουβέγια προοριζόταν για αρχηγός του Ναυτικού, απόφαση που στην Πορτογαλία αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του Προέδρου.

Αμέσως, ο κεντροδεξιός Πρόεδρος Ντε Σόουζα αντέδρασε, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι φέρνει σε δύσκολη θέση τον «ήρωα του εμβολιασμού», εμπλέκοντάς τον σε μια μάχη διαδοχής, προκειμένου να απομακρυνθεί ο Ναύαρχος Αντόνιο Μέντες Καλάντο, μέγας επικριτής των κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων στο στράτευμα.

«Υπάρχει μόνο ένας άνθρωπος που μπορεί να λάβει μια τέτοια απόφαση και αυτός είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας», ήταν η εκνευρισμένη προεδρική δήλωση.

Το ενδιαφέρον είναι πως η πορτογαλική αντιπολίτευση απέφυγε να αναμιχθεί στην υπόθεση, ακριβώς επειδή η κυβέρνηση έκανε το λάθος να εντάξει στους πολιτικούς της σχεδιασμούς ένα πρόσωπο που χαίρει της εκτίμησης όλων.

Η φυγή του τραπεζίτη

Μέσα στην γενική σύγχυση, στην Πορτογαλία συνέβη και ένα άλλο απρόοπτο. Η αριστερή κυβέρνηση είχε ποντάρει επικοινωνιακά πολύ στην καταδίκη του τραπεζίτη Ζοάο Ρεντέιρο, πρώην προέδρου της τράπεζας Banco Privado Português, που έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση 15 ετών για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, φοροδιαφυγή και άλλα παρεμφερή αδικήματα.

Ωστόσο δεν είχε προφυλακιστεί, αναμένοντας την απόφαση του εφετείου, η οποία πρόσθεσε άλλα τρία χρόνια στην αρχική ποινή. Μόλις αυτό έγινε γνωστό, ο Ρεντέιρο, που είχε λάβει άδεια από την Δικαιοσύνη να ταξιδέψει στο Λονδίνο, ανακοίνωσε πως δεν σκόπευε να επιστρέψει στην Πορτογαλία για να εκτίσει την ποινή του.

Άλλος ένας πονοκέφαλος για την κυβέρνηση Κόστα, καθώς τώρα κατηγορείται από φίλους και αντιπάλους ότι δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλιστεί ότι ο ένοχος θα βρεθεί στην φυλακή, ενισχύοντας έτσι το αίσθημα της ατιμωρησίας των ισχυρών.

Ο Ρεντέιρο, που βρέθηκε στο εδώλιο μετά από καταγγελία του συνταξιούχου πρεσβευτή Χούλιο Μασκαρένχας, σύμφωνα με την οποία ο Ρεντέιρο γνώριζε πως το πιστωτικό ίδρυμα βρισκόταν στο χείλος της καταστροφής όταν το 2008 στελέχη του τον παρότρυναν να επενδύσει 250.000 ευρώ σε ομόλογα της τράπεζας.

Έτσι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Τώρα, ο Ρεντέιρο διαμηνύει με άρθρο του πως δεν πρόκειται να γίνει «ο αποδιοπομπαίος τράγος της επιθυμίας να τιμωρηθούν όσοι, τελικά, δεν τιμωρήθηκαν».

Ήταν μια υπόθεση στην οποία η αριστερή πορτογαλική κυβέρνηση είχε επενδύσει πολιτικά – ότι χτυπάει τις ελίτ, τους τραπεζίτες και τα λοιπά και τα λοιπά, που έχουμε ακούσει πολλές φορές από τον ΣΥΡΙΖΑ εδώ στην Ελλάδα.

Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Η υπόθεση της φυγής του τραπεζίτη θεωρήθηκε μεν σκάνδαλο από την αντιπολίτευση, ωστόσο ο αρχηγός της Ρίου Ρίο δήλωσε:

«Όχι, δεν μπορούμε φυσικά να θεωρήσουμε την κυβέρνηση υπεύθυνη για την απόδραση, για την οποία εξ ολοκλήρου υπεύθυνη είναι η Δικαιοσύνη (σ.σ. που επέτρεψε το ταξίδι του τραπεζίτη στο Λονδίνο). Πρέπει, όμως να δούμε γιατί η Δικαιοσύνη έφερε την Πορτογαλία σε αυτήν την κατάσταση αμηχανίας. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να ζήσουμε και άλλες τέτοιες υποθέσεις. Η κυβέρνηση ευθύνεται μόνο επειδή δεν δέχεται τις προτάσεις μας για μεταρρύθμιση της Δικαιοσύνης».

Συμπέρασμα: Στην Πορτογαλία που κάθε τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ μας παρουσιάζει ως υπόδειγμα συμβαίνουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που οι εγχώριοι προπαγανδιστές μας προβάλλουν.

Ο αριστερός πρωθυπουργός Κόστα ανέθεσε σε έναν στρατιωτικό την εκστρατεία του εμβολιασμού, χωρίς η κεντροδεξιά αντιπολίτευση να αντιδράσει – όπως είναι βέβαιο ότι θα έπραττε ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανάλογη περίπτωση.

Και βέβαια, αν στην Ελλάδα συνέβαινε κάτι ανάλογο με αυτό που συνέβη με τον Πορτογάλο τραπεζίτη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανέβαινε στα κάγκελα κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία για «εκλεκτικές συγγένειες»…