ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΤΡΙΓΩΝΗ
Η έλλειψη ενδιαφέροντος για συμμετοχή στα κοινά πολλών ικανών ανθρώπων, συνέτεινε τα τελευταία χρόνια στην δημιουργία μιας κάστας “επαγγελματιών” θεσιθήρων. Εννοούμε εκείνους που ως κύριο μέλημά τους έχουν την εξασφάλιση μιας θεσμικής, αμοιβόμενης θέσης, κυρίως στον χώρο της (λεγόμενης) Αυτοδιοίκησης, αλλά και γενικά στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Από τους θεσιθήρες αυτούς, ορισμένοι ίσως διαθέτουν τα αναγκαία τυπικά ή και ουσιαστικά προσόντα για να καλύψουν τις θέσεις για τις οποίες ενδιαφέρονται. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι άθλιοι και αδίστακτοι αυτοί θεσιθήρες, αγνοούν παντελώς το αντικείμενο της θέσης που επιδιώκουν να καταλάβουν. Και ως εκ τούτου, αν πετύχουν το στόχο τους, αν δηλαδή τους ανατεθεί μια τέτοια θέση, δεν θα είναι σε θέση να την υπηρετήσουν. Αντί για καλό, θα προκαλέσουν ζημιά, μικρή ή μεγάλη, ανάλογα με τον χρόνο που θα διαρκέσει η θητεία τους σ’ αυτήν.
Έχουμε, δυστυχώς, πάρα πολλά παραδείγματα τέτοιων “λάθος επιλογών”. Προϊσταμένων, συμβούλων, αντιδημάρχων, ακόμα και υπουργών. Ανθρώπων που, για διάφορους λόγους, βρέθηκαν ξαφνικά να κατέχουν θέσεις εντελώς άσχετες με τα όποια, υπαρκτά ή ανύπαρκτα, προσόντα τους. Με φυσικό επακόλουθο, να τα κάνουν όλα “σαλάτα”. Μια “σαλάτα” όμως, που στο τέλος το υψηλό κόστος της πληρώνουν οι πολίτες…
Κι εδώ, στο Ηράκλειο, είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε τέτοιους “επαγγελματίες” θεσιθήρες. Άλλοι απ’ αυτούς δρουν στο σκοτάδι, υπάρχουν όμως και κάποιοι που έχουν τόσο πολύ αποθρασυνθεί, ώστε αδιαφορούν αν γίνονται αντιληπτοί από το κοινό τα διαπραγματευτικά τους όπλα και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν για να καταλάβουν την καρέκλα την οποία στοχεύουν.
Δεν τα γράφω σήμερα όλα αυτά, για να περάσει η ώρα σας διαβάζοντάς τα. Τα γράφω, επειδή βρισκόμαστε στην έναρξη μιας νέας αυτοδιοικητικής περιόδου. Και επειδή αυτές τις μέρες, γίνονται πυρετώδεις επαφές και διαβουλεύσεις για την ανάθεση αρμοδιοτήτων, στην Περιφέρεια και τους Δήμους.
Οι “επαγγελματίες” θεσιθήρες, βρίσκονται σε συναγερμό. Προσπαθούν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, να πείσουν τους διάφορους επικεφαλής, για το πόσο… αναντικατάστατοι είναι. Απομένει στους τελευταίους, να κρίνουν και να αποφασίσουν, ποιούς αξίζει να επιλέξουν για άμεσους συνεργάτες τους.
Όσο για μας, περιμένουμε για να κρίνουμε τις όποιες επιλογές θα ανακοινωθούν οσονούπω… Με δεδομένο ότι γνωρίζουμε πλέον πρόσωπα, πράγματα και συμπεριφορές.
Και, επειδή δυο και δυο κάνουν τέσσερα: Όποιος επιλέξει άχρηστους και ανίκανους συνεργάτες, απλώς αναλαμβάνει την ευθύνη να αποδείξει πως είναι πολύ πιο άχρηστος και ανίκανος από αυτούς!