«Παρακαλώ … παρακαλώ … μη σπρώχνετε … όλοι θα περάσετε. Ήρεμα, παρακαλώ!…». Θα μπορούσε να είναι ατάκα από είσοδο σε τσίρκο ή από κάποιο άλλο θέαμα, ομιλία, όπερα, παρουσίαση, σεμινάριο ή οτιδήποτε άλλο, με εισιτήριο ακριβό, φτηνό ή με είσοδο ελεύθερη. Πάντως η προτροπή, η παράκληση για ηρεμία και για αποφυγή της βιασύνης είναι πέρα για πέρα αληθινή και λογική. Εδώ βρισκόμαστε μπροστά, όχι σε face control, σε μπρατσαρά σεκιουριτά, ή ταξιθέτη, αλλά μπροστά σε ένα κανόνα, ίσως το μ ο ν α δ ι κ ό, που δεν έχει εξαίρεση. Θα μπορούσε να λέει: «Παρακαλώ … παρακαλώ … μη σπρώχνετε … όλοι θα ΓΕΡΑΣΕΤΕ. Ήρεμα, παρακαλώ!…». Ίσως είναι ένα αίσθημα περίεργο, να ξυπνάς ένα πρωί και να διαπιστώνεις, ότι η τάξη σου –εκείνη των σχολικών σου χρόνων … του γυμνασίου, να πούμε- κυβερνά τη χώρα! Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι ο χρόνος περνάει, για όλους, αλλά και για μας, να σκεφτούμε ότι η αυτογνωσία είναι το πρώτο βήμα προς την ωριμότητα. Και ωριμότητα είναι να έχεις το θάρρος να χρησιμοποιείς τη δική σου ευφυΐα. Πάντα, το πρώτο άτομο που πρέπει να εξετάζουμε είναι ο εαυτός μας! Αυτό, φυσικά, απαιτεί ωριμότητα, μια ιδιότητα, που συνήθως αποκτάται με το χρόνο. Και πώς θα το διαπιστώσουμε; Μα … η ωριμότητα έχει φτάσει (ή εμείς έχουμε φτάσει σ’ αυτήν), όταν δεν χρειάζεται να λέμε και να μας λένε ψέματα, για τίποτα.
Όπως είπε κάποιος, το να κάνεις λάθη είναι ανθρώπινο. Το να σκοντάφτεις είναι συνηθισμένο. Το να μπορείς να γελάς με τον εαυτό σου, είναι ωριμότητα… καθώς και, να μπορείς να ζεις τη ζωή σου με τις δεσμεύσεις σου κι όχι με τα συναισθήματά σου! Η ωριμότητα επιτυγχάνεται, όταν ο άνθρωπος δέχεται να ζήσει μια ζωή γεμάτη ένταση. Και ο άνθρωπος έχει φτάσει σε ψηλά επίπεδα ωριμότητας, την εποχή … του θερισμού· δηλ. αυτή είναι η στιγμή που ο άνθρωπος πρέπει να μάθει πώς να θερίζει χ ω ρ ί ς π α ρ ά π ο ν ο, αν η συγκομιδή είναι μικρή και πώς να θερίζει χ ω ρ ί ς σ υ γ γ ν ώ μ η, αν η σοδειά είναι μεγάλη. Γενικά, δεν μπορείς να είσαι ώριμος αν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου. Οι εμπειρίες, οι αποτυχίες και ο προβληματισμός θα σου φέρουν αυτό που χρειάζεσαι. Ένας ώριμος, θα προτιμήσει να κάνει κάτι χωρίς να υποσχεθεί, παρά να υποσχεθεί και να μην το κάνει.
Τώρα … να βάλουμε και κάποια όρια, για να ξέρουμε και πού βρισκόμαστε. Ας πούμε, ότι τα 40 είναι τα γηρατειά της νεότητας και τα 50 είναι η … νεότητα των γηρατειών. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το συνειδητοποιήσουμε· και ανάλογα με το πού βρισκόμαστε, θα έχουμε και διαφορετική οπτική για την πορεία που μας περιμένει. Η Σοφία Λόρεν, προφανώς σε μια στιγμή αυτογνωσίας, είχε πει: «Υπάρχει μια πηγή νεότητας. Αυτή είναι το μυαλό, τα ταλέντα σου, η δημιουργικότητα που κουβαλάς μαζί σου, καθώς και οι ζωές των ανθρώπων που αγαπάς. Όταν μάθεις ν’ αγγίζεις αυτή την πηγή, τότε θα έχεις νικήσει, πραγματικά, την ηλικία». Ομολογώ ότι έχω χρόνια και χρόνια να δω τη Σοφία Λόρεν, για να συμπεράνω αν είχε και πόσο δίκιο είχε, και αν ήπιε νερό από την πηγή που αναφέρει!
Γενικά, πάνω στη φιλοσοφία με τα γηρατειά και τη νεότητα έχουν γραφτεί πολλά, όπως όποιος σταματά να μαθαίνει είναι γέρος, είτε βρίσκεται στα είκοσί του, είτε στα ογδόντα. Και όποιος συνεχίζει να μαθαίνει παραμένει νέος. Γιατί η νεότητα είναι ένα δώρο της φύσης, αν και η ηλικία (δηλ. τα γηρατειά) είναι ένα … έργο τέχνης (καμιά φορά)! Μ’ αυτή τη λογική, δ ε ν μ π ο ρ ε ί ς να μη γεράσεις, αλλά δ ε ν χ ρ ε ι ά ζ ε τ α ι να γεράσεις… Ο γνωστός αμερικανός συγγραφέας Μαρκ Τουαίην κάνει ένα λογοπαίγνιο, στηριζόμενος στο ότι η ύ λ η και το «πειράζει, δηλ. το έχει σημασία» γράφονται το ίδιο. Λέει: «Η ηλικία είναι ένα ζήτημα του μυαλού πάνω στην ύλη. Αν δεν σε πειράζει, δεν πειράζει!» … Όλοι συμφωνούν ότι δεν γερνάμε απλώς, ζώντας πολλά χρόνια. Γερνάμε εγκαταλείποντας τα ιδανικά μας. Γι’ αυτό λένε ότι «Τα χρόνια μπορεί να ζαρώνουν το δέρμα, αλλά το να εγκαταλείπουμε τον ενθουσιασμό, ζαρώνει την ψυχή μας». Και για να ενισχύσουμε τη θέση των ηλικιωμένων, να θυμηθούμε πως τα γηρατειά, δηλ. η προχωρημένη ηλικία, δεν σε προστατεύει από την αγάπη, αλλά η αγάπη, ως ένα βαθμό, μπορεί να σε προστατέψει από τα γηρατειά…
Η Γκόλντα Μέγιρ, που υπήρξε σε προχωρημένη ηλικία πρωθυπουργός του Ισραήλ, είχε πει: «Τα γηρατειά μοιάζουν με αεροπλάνο που πετάει μέσα στην καταιγίδα. Από τη στιγμή που είσαι μέσα, δεν μπορείς να κάνεις κάτι»! Το περίεργο είναι ότι κάθε άνθρωπος επιθυμεί να ζήσει πολλά χρόνια, αλλά κανείς δεν επιθυμεί να γίνει γέρος!… Ο Χιου Χέφνερ, ιδρυτής του Play Boy, έλεγε πάντα, ότι διατηρείται νέος επειδή τον περιτριγυρίζουν όμορφες κοπέλες. Είναι μια άποψη κι αυτό. Δεν μάθαμε όμως, ποτέ, ποια ήταν η γνώμη που είχαν τα κορίτσια αυτά για εκείνον. Το βέβαιο είναι, ότι για κάθε γυναίκα, ο αρχαιολόγος θα ήταν το επάγγελμα του ιδανικού της συζύγου, καθώς, με το πέρασμα του χρόνου θα της έδινε μεγαλύτερη σημασία.
Οι Προτεστάντες γιορτάζουν τα γενέθλιά τους κι όχι το όνομά τους, επειδή στην πίστη τους δεν υπάρχει η έννοια του Αγίου ή της Αγίας. Αντίθετα, οι Ορθόδοξοι και οι Καθολικοί γιορτάζουν την ονομαστική τους εορτή, μάλλον σαν πρόσχημα για να μην γιορτάσουν γενέθλια και αποκαλύψουν την ηλικία τους… Πάντως, ένας άνδρας συμπεριφέρεται ως τέλειος διπλωμάτης όταν θυμάται πάντα τα γενέθλια μιας γυναίκας, αλλά … ποτέ δεν θυμάται την ηλικία της! Και όπως λέει μια κινέζικη παροιμία: Μια γυναίκα που αποκαλύπτει την ηλικία της, είτε είναι πολύ νέα και δεν έχει τίποτα να χάσει, είτε πολύ μεγάλη για να έχει κάτι να κερδίσει!
Αυτά, σχετικά με την ηλικία… κι αν κάτι δεν μας ευχαριστεί ή δεν μας φαίνεται σωστό, ζητώ συγγνώμη. Δεν είμαι και τόσο νέος, ώστε να ξέρω τα πάντα !!!
ΕΚΛΟΓΕΣ 2019