ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΤΡΙΓΩΝΗ
Πανηγυρίζουν κάποιοι, για το γεγονός ότι η τιμή του ελαιολάδου απογειώθηκε και πετά σε αστρονομικά ύψη. Και, βέβαια, εντυπωσιάζεσαι να ακούς ότι ξεπέρασε τα 10 ευρώ και έσπασε όλα τα ρεκόρ.
Πρέπει όμως να συνυπολογίσουμε ότι ελάχιστα λάδια έχουν απομείνει στα χέρια του παραγωγού, από την περισυνή σοδειά. Ενώ φέτος, τα λάδια που θα παραχθούν, θα είναι ελάχιστα…
Θεωρώ πάντως ότι, αν δούμε ψύχραιμα την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, μάλλον θα πρέπει να ανησυχούμε!
Κατ΄ αρχήν, ο απλός κόσμος, οι καταναλωτές της βιοπάλης, δεν αντέχουν να αγοράσουν ελαιόλαδο σε αυτές τις εξωφρενικές τιμές που το βρίσκουν στο ράφι των σούπερ μάρκετ. Και ήδη έχουν αρχίσει να το αντικαθιστούν στις κουζίνες τους με σπορέλαια και άλλα φθηνότερα συναφή.
Αλλά υπάρχει κι ένα ρητό που δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς: Πως, ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει! Κι όσο απότομα ανεβαίνει μια τιμή, το ίδιο απότομα ενδέχεται να κατρακυλήσει…
Φυσικά και δεν πρέπει το λάδι μας, το εξαιρετικό αυτό προϊόν, να το εκμεταλλεύονται μόνο κάποιοι επιτήδιοι, όπως συνέβαινε μέχρι χθες, και να κρατούν την τιμή του κάτω από τα τρία ευρώ. Αυτό είναι καθαρή κλοπή, και κανονικά θάπρεπε να τιμωρούνται οι υπαίτιοι.
Οι παραγωγοί που παλεύουν όλο το χρόνο στα λιόφυτα και ξοδεύονται για να αγοράσουν λιπάσματα και φάρμακα, για να ψεκάζουν τον δάκο και τις διάφορες άλλες ασθένειες, πρέπει να πληρώνονται για τους κόπους και τα έξοδα τους. Οπότε, τιμή παραγωγού κάτω από τα πέντε ευρώ, δεν θα πρέπει ποτέ να ξαναδούμε.
Είναι όμως και κάτι άλλο, που δείχνει πόσο κερδοσκοπούν εις βάρος των παραγωγών όσοι εμπορεύονται το ελαιόλαδο. Εννοούμε όλους αυτούς, που αγοράζουν από τον παραγωγό λάδι με το κιλό, και το πουλούν στη λιανική με το λίτρο! Από πού κι ως πού; Μόνο εκείνοι ξέρουν… Το ξέρει βέβαια αυτό το κράτος και οι υπηρεσίες του, αλλά κάνουν, και ως προς αυτό, το κορόιδο.
Μια και ο λόγος για το κράτος: Αλήθεια, παρακολουθούν οι κρατικοί φορείς, πώς έχουν διαμορφωθεί σήμερα τα πράγματα στην αγορά και διακίνηση του ελαιολάδου; Κι αν παρακολουθούν, γιατί δεν παρεμβαίνουν διορθωτικά; Ή μήπως προετοιμάζονται για την επόμενη φάση, που υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να είναι καταστροφική για το προϊόν; Είναι τόση η αδιαφορία των κρατικών φορέων απέναντι στα συμβαίνοντα, που διερωτάται κανείς αν έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης οι φορείς αυτοί, με τους ακριβοπληρωμένους διοικούντες και το νυσταγμένο προσωπικό.
Πάντως, τα πράγματα με το λάδι, δεν πάνε καθόλου καλά. Κι αν συνεχιστεί το σημερινό καθεστώς της πλήρους ασυδοσίας, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για μια τεράστια και καταστροφική ανατροπή, που μάλλον δεν είναι μακριά!