“Τα παιδία παίζει” (ή, όταν η αντιπολίτευση έχει χάσει τα αβγά και τα πασχάλια)

Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει αστείες τις όποιες αντιδράσεις στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την επαναλειτουργία των σχολείων. Δεν είναι όμως μόνο αστείες, αλλά και τραγικές. Ή, αν θέλετε, κωμικοτραγικές.

Είναι, πράγματι, απίστευτο, από τη μια να αγωνιούν οι μαθητές της Γ΄Λυκείου και οι Γονείς τους, για το ενδεχόμενο να χάσουν εντελώς τη φετινή χρονιά, να μη γίνει κατορθωτή η πραγματοποίηση των πανελλαδικών εξετάσεων, και να πάνε χαμένοι όλοι οι κόποι των μαθητών και τα έξοδα των οικογενειών τους. Και από την άλλη, να επιχειρούν να κάνουν επ’ αυτού “αντιπολίτευση” κάποια κόμματα και κάποιοι συνδικαλισταράδες, δημιουργώντας παντού προσκόμματα και διασπείροντας ψεύδη και συκοφαντίες, και δημιουργώντας φοβικό κλίμα.

Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών είναι άνθρωποι με συνείδηση, αγαπούν τη δουλειά τους και τους μαθητές τους και είναι έτοιμοι να βοηθήσουν κάθε θετική και χρήσιμη προσπάθεια. Κάποια όμως κομματόσκυλα του χώρου τους, θα πρέπει να ντρέπονται, γιατί ενώ ξέρουν την αγωνία των μαθητών, και το κόστος που έχει για το μέλλον τους κάθε μέρα και κάθε βδομάδα που χάνεται, προσπαθούν να υπονομεύσουν τις προσπάθειες που αποσκοπούν στη διάσωση αυτής της περιπετειώδους σχολικής χρονιάς. Αντί λοιπόν, αυτοί οι αφιλότιμοι και ασυνείδητοι, να βοηθήσουν όπως μπορούν, ώστε τα σχολεία να επαναλειτουργήσουν όσο γρηγορότερα και όσο ασφαλέστερα γίνεται, πήραν τις… ντουντούκες τους και κατέβηκαν στις πλατείες, μπας και βάλλουν κανένα κομματικό ένσημο…

Ακόμα και στο θέμα της εξ αποστάσεως διδασκαλίας, που αφορά σε όλα τα παιδιά, από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Λύκειο, πάνε κόντρα οι αδίστακτοι κομματάρχες της αντιπολίτευσης, που θυσιάζουν τα πάντα στο λαϊκισμό και στην ψηφοθηρία. Ακούσαμε χθες τους συριζαίους (Φίλη, κ.α.) στη Βουλή, να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους επειδή με την εξ αποστάσεως διδασκαλία, δήθεν “θίγονται τα… προσωπικά δεδομένα(!!!) των μαθητών”, ενώ ο κ. Κουτσούμπας και η ΚΝΕ του, κάλεσαν την κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας “να πάρουν πίσω την απαράδεκτη τροπολογία που μετατρέπει το σχολικό μάθημα σε ριάλιτι” (όπου “ριάλιτι” θεωρούν τα σταλινικά απολιθώματα, την αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας προς όφελος της μάθησης).

Όντως μοιάζουν αστεία όλα αυτά. Είναι όμως κωμικοτραγικά! Γιατί ξεφεύγει από τα όρια της αστειότητας, το γεγονός ότι κάποια κόμματα, στην απελπισμένη προσπάθειά τους να μην βρεθούν εκτός τροχιάς προς την εξουσία, δεν διστάζουν να θυσιάσουν την εκπαιδευτική προοπτική μιας ολόκληρης γενιάς, νομίζοντας πως έτσι θα κερδίσουν μια χούφτα ψηφαλάκια.

Το ευτύχημα είναι πως, τόσο οι μαθητές, όσο και οι Γονείς, έχουν πολύ περισσότερο μυαλό απ’ ΄όσο νομίζουν όσοι άμυαλοι πάνε κόντρα στη λογική, στην εποχή, και στο μέλλον, που τους έχει ήδη αφήσει πίσω να τρέχουν ξεγλωσσισμένοi, απελπισμένοι και αξιολύπητοι…