Το αποπαίδι της ευεργεσίας

Είναι συνηθισμένο την ευημερία μας, την πρόοδό μας, α  την αποδίδουμε, δήθεν, μόνο στις ικανότητές μας, στο σπαθί  μας ,στα τυπικά μας προσόντα, στη διπλωματία μας και όχι , στους γονείς που φρόντισαν να μας μορφώσουν, στην κοινωνία που μας έδωσε τα εφόδια, στους φίλους και συνεργάτες μας   και στους ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ που μας βοήθησαν ποικιλοτρόπως .

Αυτή η συμπεριφορά αποτελεί την ΕΠΙΤΟΜΗ ης ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ και  ΑΠΟΠΑΙΔΙ της ΕΥΕΓΕΡΣΙΑΣ,

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Αχάριστος ,αφού, στηριζόμενος στις πλάτες του ευεργέτη του, επιτύχει τους ιδιοτελείς σκοπούς του, φοβούμενος ότι θα μαθευτεί ,στην κοινωνία, ότι δεν είναι αυτόφωτος αλλά ετερόφωτος και ότι η όποια πρόοδος του οφείλεται στην ευεργεσία ,κατά κύριο λόγο τρίτου προσώπου και όχι τόσο στο σπαθί του,όπως αυτάρεσκα διατυμπανίζει , για να μη θιγεί ο υπερφίαλος εγωϊσμός του. Με αυτό τον τρόπο ,πιστεύει ότι απαλλάχτηκε από ένα μεγάλο και δυσβάστακτο φορτίο ,εκείνο της ευγνωμοσύνης ,που σήκωνε  και έτσι ανακουφίστηκε…

Κατά βάθος ,ΦΘΟΝΕΙ τον Ευεργέτη του ,καθότι  αισθάνεται πλήγμα στον εγωισμό του ,αφού ως ευεργετηθείς,  δηλαδή ότι έγινε  ΙΚΕΤΗΣ, νιώθει υποδεέστερος του ΕΥΕΡΓΕΤΗ άρα θιγμένος.

Οι αχάριστοι όμως εκδικούνται τον ευεργέτη τους ,σαν τον σκορπιό του μύθου ,που τσίμπησε θανάσιμα τον σωτήρα του βάτραχο που τον εμπιστεύθηκε να τον σηκώσει στην πλάτη του κολυμπώντας στην λίμνη ,σώζοντας τον από βέβαιο πνιγμό και αφού τον αποβίβασε στην ακτή,σώο και αβλαβή, πρόλαβε να πεί, δικαιολογούμενος για την Αχαριστία του , στον αποθνήσκοντα βάτραχο ότι  δεν το ήθελα ,είναι στην φύση του.

Κι ενώ τα ζώα δείχνουν πάντοτε την ευγνωμοσύνη τους  αυτούς που τα φροντίζουν, τα ευεργετούν, κάποιοι άνθρωποι πολλές φορές φέρονται με αγνωμοσύνη.

Η Αχαριστία  είναι μια ψυχική νόσος ,όπως η κλεπτομανία . …

Μια νόσος που ορισμένες φορές οδηγεί και στην πατροκτονία ,με στόχο να καταλάβει , ο αχάριστος ,την επίζηλη θέση του ευεργέτη του ,που πάντα εποφθαλμιούσε ,αφού αναρριχηθεί στις πλάτες του…

Χαρακτηριστικά παραδείγματα «πατροκτονίας» είναι η περίπτώση  ΜΕΡΚΕΛ – ΚΟΛ,

Απεχθέστερη Αχαριστία ,βέβαια, είναι αυτή των παιδιών προς τους γονείς, μη σεβόμενα ή εγκαταλείποντας τους , αλλά και της συζύγου προς τον σύζυγο( και αντίστροφα) ,όταν ιδιαίτερα , επέρχεται το γήρας και επιδεικνύει ο πιο δυνατός αδιαφορία και εγκατάλειψη για τον άλλο, που είναι πια αδύναμος, διαγράφοντας την στήριξη ,τις καλές στιγμές και την βοήθεια που του προσέφερε στο παρελθόν…

_Ο Αχάριστος άνθρωπος μοιάζει με σπασμένο πιθάρι, στο οποίο ό,τι καλό κι αν ρίξεις θα πέσει στο κενό είπε ο  Κλεόβουλος ο Ρόδιος .

_Οι κακοήθεις είναι πάντοτε αγνώμονες είπε, επίσης και ο Θερβάντες.

-Είναι ανθρώπινο να ακούς να σε κακολογούν μετά από μια ευεργεσία που έκανες Μέγας Αλέξανδρος

• Επακόλουθο της αχαριστίας είναι η αναισχυντία Ξενοφών
• Η απεχθέστερη αχαριστία είναι αυτή των παιδιών προς τους γονείς .
• Η πιο μαύρη αχαριστία, αλλά και η πιο συνηθισμένη είναι η αχαριστία των παιδιών απέναντι στους γονείς .
• Κανένας πιο βέβαιος εχθρός από τον αχάριστο που ευεργετήθηκε Καλλίμαχος
• Πικρή είναι η απογοήτευση όταν σπείρεις ευεργεσίες και θερίσεις ύβρεις
• Πονηρός είναι κάθε αχάριστος άνθρωπος Λυσίας

.Ο ευεργέτης δίνει αυτό που μπορεί και ο αγνώμων βλέπει ,μόνο, αυτό που δεν μπόρεσε να του δώσει…

.Είναι δε γεγονός ότι καμιά καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη αλλά  είναι πια   καιρός να αποβάλλουμε πλέον  αυτή την αντικοινωνική εξη…μας…