Το φαινόμενο Τραμπ και ο νόμος
Του Αντώνη Η. Διαματάρη
Τελικά, μετά και την τελευταία και τέταρτη παραπομπή σε δίκη του Ντόναλντ Τραμπ για εγκληματικές πράξεις, την εβδομάδα που μας πέρασε, τα ερωτήματα που εγείρονται πιο επιτακτικά από ποτέ είναι, πρώτον, ποιανού συμφέροντα υπερέχουν: του κράτους ή του Τραμπ; Και δεύτερον, υπόκειται στους νόμους του κράτους ή όχι;
Tο βέβαιο είναι ότι ο Τραμπ είναι ένας ασυνήθιστα προικισμένος πολιτικός-δημαγωγός που προκαλεί έντονα αισθήματα στον κόσμο. Τον Τραμπ ή τον αγαπάς ή τον αντιπαθείς έντονα. Δεν υπάρχει μέσος δρόμος.
Το αποτέλεσμα είναι ότι λίγοι πολιτικοί τον τελευταίο αιώνα -πριν από αυτόν ίσως να ήταν ο Ρίτσαρντ Νίξον, πριν πενήντα χρόνια- έχουν διχάσει τον αμερικανικό λαό τόσο όσο αυτός. Και όπως είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, ένας οπαδός πολύ δύσκολα εγκαταλείπει την ομάδα του ή τον πολιτικό του.
Για αυτό και το επίτευγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη να μετατρέψει την Ελλάδα από πράσινη και από ΣΥΡΙΖΑ σε μπλε είναι ιστορικής σημασίας.
Ετσι παρά τα για χρόνια συνεχή σκάνδαλα, με αποκορύφωμα τη συντονισμένη προσπάθεια ανατροπής του εκλογικού αποτελέσματος, δηλαδή την κατάλυση της ουσίας της δημοκρατίας – η χώρα είναι μοιρασμένη σχεδόν 50-50%.
Μάλιστα αποτελεί φαινόμενο το γεγονός ότι όσο περισσότερα τα σκάνδαλα και όσο πιο σοβαρές οι κατηγορίες που του αποδίδονται τόσο αυξάνεται η δημοτικότητά του.
Προφανώς οι οπαδοί του αδιαφορούν για τα γεγονότα. Αντίθετα, ασπάζονται τη θεωρία του Τραμπ και των ΜΜΕ που τον στηρίζουν -κυρίως του «Fox» αν και κατά καιρούς προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από αυτόν- ότι οι κατηγορίες, τα σκάνδαλα που του αποδίδουν είναι ανύπαρκτα ή άνευ ιδιαίτερης σημασίας και πάντως δημιουργήματα των εχθρών του.
Τα γεγονότα, όμως, δείχνουν προς διαφορετική κατεύθυνση. Δείχνουν μια σειρά από πράξεις παράνομες, ανήθικες, ανάρμοστες προς την προεδρία της χώρας. Με κορυφαία τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου που όλοι μας είδαμε στις τηλεοπτικές εικόνες.
Είναι αξιοπρόσεκτο ότι οι πράξεις αυτές δεν του στερούν το δικαίωμα της επανεκλογής στην προεδρία της χώρας.
Επιστρέφω στα αρχικά ερωτήματα: Μπορεί να θυσιάσουμε τα συμφέροντα του κράτους για έναν άνθρωπο; Και μπορεί ένας άνθρωπος να είναι υπεράνω του νόμου;
.
(Από τον ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ)